«Θέατρο στα σχολειά, ανασεμιά ζωής στη θνήσκουσα παιδεία…»

Το βράδυ της Κυριακής 18 Ιουλίου, στα πλαίσια του εορταστικών εκδηλώσεων του θεσμού «ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΑ» που διοργανώνει κάθε καλοκαίρι ο Δήμος Αβδήρων και σε συνεργασία με το Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης, έλαβε χώρα μια εκδήλωση με θέμα το θέατρο στα σχολεία την οποία παρουσίασε ο κ. Ανέστης Ακριτίδης, καθηγητής Φιλολογίας του Λυκείου Αβδήρων καθ όλη τη δεκαετία του 90 με μαθητές του από διάφορες σχολικές χρονιές.
Η Δήμαρχος κ. Τσακίρη άνοιξε την εκδήλωση φανερά συγκινημένη αναφερόμενη στη Χρυσή Δεκαετία κατά την οποία ο κ. Ακριτίδης κατάφερε να κάνει ολόκληρες γενιές να τον αγαπήσουν με όλη τη δύναμη της ψυχής τους, σαν άνθρωπο, σαν καθηγητή, σαν καλλιτέχνη.
Στο τέλος της σύντομης ομιλίας της, η κ. Τσακίρη απένειμε στον κ. Ακριτίδη (ήδη Επίτιμο Δημότη του Δήμου Αβδήρων) τη Χρυσή Ελιά φετινό σύμβολο των εκδηλώσεων ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για το έργο και την προσφορά του στην Παιδεία του Τόπου.
Κεντρικό θέμα της ομολογουμένως πολύ ενδιαφέρουσας εκδήλωσης ήταν τα πολυάριθμα θεατρικά που ανέβαζε κάθε ο χρόνο ο κ. Ακριτίδης με τους μαθητές του, και λέω κεντρικό θέμα αφού όπως αποδείχτηκε μέσα από τις συνεχόμενες «παρενθέσεις» που ανοιγόκλεινε ο κ. Ακριτίδης, το θέμα ξέφευγε από το θέατρο και κατέληγε σα σφαλιάρα στο ήδη παραμορφωμένο πρόσωπο της Σύγχρονης Ελληνικής Παιδείας. Με σαφέστατες αναφορές στα εκπαιδευτικά συστήματα των ανεπτυγμένων χωρών της Β. Ευρώπης και λεπτομερείς περιγραφές της καθημερινότητας ενός μαθητή σε σχολείο της Φινλανδίας ο κ. Ακριτίδης έκανε τα κεφάλια του κοινού του να γνέφουν επιδοκιμαστικά στα όσα έλεγε.
Καθ όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης, αγαπημένοι μαθητές του απήγγειλαν σκέψεις, ποιήματα και απόψεις του σε μορφή μονολόγου.
Οι παρευρισκόμενοι είχαν την τύχη να απολαύσουν πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό από παραστάσεις που έχουν «ανέβει» κατά καιρούς τόσο από το Λύκειο Αβδήρων όσο και από αυτό της Βυρώνειας Σερρών όπου έχει μετατεθεί από το 2000 ο κ. Ακριτίδης. Ως επί το πλείστον το κοινό αποτελούνταν από ντόπιους που γνώριζαν τα θεατρικά και φυσικά οι περισσότεροι είχαν παραβρεθεί στα περισσότερα απ αυτά, εμείς όμως που δε είχαμε παρόμοια εμπειρία εκπλαγήκαμε μέσα από τα κινηματογραφικά αποσπάσματα και από το φωτογραφικό υλικό που απολαύσαμε. Το σενάριο, οι ερμηνείες των μαθητών, τα σκηνικά, τα κοστούμια και η σκηνοθεσία μας άφησαν άναυδους με το επίπεδό τους που σε καμία περίπτωση δε θύμιζε σχολική παράσταση.