Η παρακάτω ιστορία είναι ενδεικτική του μεγέθους της κρίσης, η οποία χτυπά δυνατά πλέον την πραγματική οικονομία της Ξάνθης στεγνώνοντας την αγορά από ρευστό: Μικρομεσαίος επαγγελματίας με ταβέρνα προσήλθε σε χασάπη, ζητώντας εμπόρευμα, παρότι το «άνοιγμά» του, ήταν ήδη σημαντικό. Ο Ξανθιώτης χασάπης τον προμήθευσε με κρέατα για ακόμη μια φορά, αναγνωρίζοντας ότι μόνο αν ο πελάτης του- ταβερνιάρης. συνέχιζε να δουλεύει θα υπήρχε μία, έστω και μικρή, πιθανότητα να ξοφλήσει το συνολικό χρέος του (σ.σ.: είναι το δίλημμα το οποίο αντιμετωπίζουν οι περισσότερες επιχειρήσεις…).
Όταν, μετά από αρκετές μέρες, ήταν πλέον σαφές ότι δεν επρόκειτο να πάρει πίσω τα λεφτά του, ο χασάπης επέλεξε την εξής… πρωτοποριακή λύση για να «κλείσει» το λογαριασμό: μάζεψε λοιπόν τους στενούς συγγενείς του, συνεργάτες και φίλους του και πήγαν όλοι μαζί στο κατάστημά του, όπου έφαγαν ήπιαν και γλέντησαν χωρίς να πληρώσουν!!! (Επιστρέψαμε με λίγα λόγια στην εποχή των οικονομικών συναλλαγών σε είδος και προϊόν…).
