* Γράφει ο Νικόλαος Φωτιάδης
«Δεν ξεχνώ» σημαίνει «σέβομαι τη θυσία των προγόνων ,καυτηριάζω την ενέργεια του τυράννου και αγωνίζομαι για να μην υπάρξουν νέα θύματα».
Η «Λήθη» που επικαλούνται κάποιοι είναι εκ του πονηρού. «Μνήμη» λοιπόν ,γιατί λαοί χωρίς μνήμη είναι καταδικασμένοι σε αφανισμό.
Ο Πόντιος Πολυχρόνης Ενεπεκίδης έγραψε:
«…και οι Πατρίδες είναι σαν τους ανθρώπους : Πεθαίνουν από τη στιγμή που αρχίζουμε να τις ξεχνάμε .Όσοι όμως συνηθίζουν στην Εθνική Αμνησία τελικά δεν αιφνιδιάζονται από τίποτα , ούτε από Πατρίδες που χάνονται ,ούτε από έθνη που είναι καταδικασμένα να χαθούν…»
Στις 19 Μαϊου του 1992 στο μήνυμά του προς το Γ Συνέδριο του Ποντιακού Ελληνισμού , ο Έλληνας Πρωθυπουργός σημείωνε : «Η 19 η Μαΐου είναι ημέρα μνήμης για τη Γενοκτονία των Ποντίων και για τις αλησμόνητες Πατρίδες του Πόντου και της Μικράς Ασίας .Η νομοθετική καθιέρωσή της από το Ελληνικό Κοινοβούλιο και η προώθηση της διεθνούς αναγνώρισή της αποτελεί για όλους μας χρέος τιμής .Καμία λήθη και καμία σιωπή δε μπορεί να καλύψει τη δολοφονία 353.000 συμπατριωτών μας Ελλήνων του Πόντου κατά τα έτη 1916- 1923.Στερείται δε οποιασδήποτε αξίας κάθε αναφορά στην ποντιακή υπόθεση, εάν αγνοεί τις διαστάσεις και τη σημασία της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και την ευθύνη του τουρκικού κράτους για αυτό το διεθνές έγκλημα .Στις μαύρες σελίδες της ιστορίας, με το ολοκαύτωμα των Εβραίων , τη Γενοκτονία των Αρμενίων ,τη σφαγή των Κούρδων, η σελίδα της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού γίνεται ακόμη πιο μαύρη ,όταν στερείται από τα χιλιάδες θύματα η στοιχειώδης ηθική δικαίωση».
Στις 24 Φεβρουαρίου του 1994, επί πρωθυπουργίας Ανδρέα Παπανδρέου , η Βουλή των Ελλήνων με ομόφωνη απόφαση αναγνώρισε τη Γενοκτονία των Ποντίων και όρισε την 19 Μαΐου ως ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας του Ελληνισμού του Πόντου από τους Τούρκους.
Τον Ιούνιο του 1998 ,Διακομματική Επιτροπή της Ελληνικής Βουλής καθώς και αντιπροσωπεία εκπροσώπων Ποντιακών Οργανώσεων απ όλο τον κόσμο , επισκέφθηκαν τον ΟΗΕ και υπέβαλαν υπόμνημα για τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων.
Η ΛΕΞΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ
Η λέξη «Γενοκτονία» υπάρχει στις ξένες γλώσσες ως genocide.(σύνθεση από την ελληνική λέξη/genus και το λατινικό ρήμα cado/πέφτω- θυσιάζω.)
Ο Αμερικανός καθηγητής Λέμκιν, πολωνικής καταγωγής καθιέρωσε πρώτος τον όρο γενοκτονία κατά τη διάρκεια της δίκης της Νυρεμβέργης το 1945.
Γενοκτονία λοιπόν σημαίνει μεθοδική και συστηματική εξολόθρευση (μερική ή ολική) μιας εθνικής ,λεκτικής ή θρησκευτικής ομάδας.
Ο ΟΗΕ στη Γενική Συνέλευση της 9- 12- 1948 ψήφισε τα άρθρα που αναφέρονται στην προϋπόθεση για να χαρακτηριστεί ένα γεγονός ως γενοκτονία.
Σήμερα Γερμανοί και Γάλλοι έχουν αναγνωρίσει τη γενοκτονία με νομοθετήματα υπέρ των Εβραίων (Γερμανία ) και υπέρ των Αρμενίων (Γαλλία). Εμείς ούτε καν στα λεξικά μας δεν καταγράφουμε για τις νέες γενιές τη σημασία της λέξης γενοκτονία με Ελληνικούς ιστορικούς όρους.
Ευτυχώς που προ ημερών ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης έκανε τα αποκαλυπτήρια σε κεντρικό σημείο της πόλης του αγαλμάτος της πονεμένης Πόντιας μάνας που συμβολίζει τη Γενοκτονία των Ποντίων από τους Τούρκους.
ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Το 1908 δημιουργήθηκε το κίνημα των Νεοτούρκων . Το όραμα των Νεοτούρκων ήταν η ανατροπή της οικονομικής ευρωστίας των Ελλήνων, Εβραίων και Αρμενίων , που κρατούσαν στα χέρια τους το τουρκικό εμπόριο. Οι αρχές τους συνοψίζονταν στα συνθήματά τους : «Μια πατρίδα, μια παιδεία, μια γλώσσα» και «Σπάθη και όχι πολιτική».
Μετά τους Βαλκανικούς πολέμους ,οι Νεότουρκοι με σύνθημα: «Η Τουρκία για τους Tούρκους», άρχισαν το 1914 να δίνουν εντολές για «κατάσχεση των Ελληνικών περιουσιών και τη σφαγή του πληθυσμού στη Μ. Ασία».
Οι συστηματικοί διωγμοί άρχισαν το 1914 και διήρκησαν 10 χρόνια(1914- 1923) ,εκτελέστηκαν δε σε δύο φάσεις (1914- 1918 και 1919- 1923) με αποκορύφωση την Μικρασιατική καταστροφή.
Στις 19 Μαΐου του 1919, με εντολή του Κεμάλ Ατατούρκ ,τέθηκε σε εφαρμογή η δεύτερη φάση του σχεδίου εναντίον του Ελληνισμού που διέμενε στα βόρεια προάστια της οθωμανικής αυτοκρατορίας .Συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν οι πνευματικοί ηγέτες του Ελληνισμού του Πόντου και συνεχίσθηκαν οι διωγμοί , οι μαζικές σφαγές και οι εκτοπήσεις των Ποντίων.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
O Βρετανός Πρωθυπουργός Λόυδ Τζωρτζ δήλωσε στη Βουλή των Κοινοτήτων τον Ιούνιο του 1922 : «Στον Πόντο δεκάδες χιλιάδες Ελλήνων ,ανδρών γυναικών και παιδιών απελαύνονταν και πέθαιναν. Ήταν καθαρή και ηθελημένη εξολόθρευση. Η εξολόθρευση δεν είναι δική μου λέξη. Είναι η λέξη που χρησιμοποιεί η αμερικανική αποστολή».
Για τη Γενοκτονία των αδελφών μας Ποντίων και τον ξεριζωμό του Ελληνισμού από τις αλησμόνητες Πατρίδες Σαμψούντα,Κερασούντα ,Πάφρα ,Χάβσα ,Αμάσεια , Τραπεζούντα , Σινώπη κλπ εγράφησαν εκατοντάδες βιβλία.
Μεταξύ των συγγραφέων αναφέρω τα ονόματα του Χάρη Τσιρκινίδη ,του Κων. Φωτιάδη , του Μιχ. Χαραλαμπίδη ,του Ιάκωβου Αητσόγλου ,του Γ.Ανδρεάδη , του Χρ. Μαχαιρίδη ,του Κων.Βακαλόπουλου ,του Βλάση Αγτλίση κλπ.
Ο ανθρωπιστής και δημοκράτης Άγγλος Ουίλιαμ Γλάδστων (4 φορές πρωθυπουργός της Βρετανίας ) είπε : «Από την πρώτη ημέρα που μπήκαν οι Τούρκοι στην Ευρώπη το μόνο δείγμα που έδειξαν ήταν η μεγαλύτερη έλλειψη ανθρωπισμού. Οπουδήποτε και να πήγαν , μια πλατιά κηλίδα αίματος τα ίχνη της διαβάσεώς τους .Ο πολιτισμός εξαφανιζόταν. Παντού αντιπροσώπευαν τη διακυβέρνηση της βίας».
Και ο Αμερικανός Πρόξενος στη Σμύρνη Τζων Χόρτον έγραψε : «Τα κτήνη είναι του Θεού. Οι κτηνωδίες είναι του Διαβόλου».
*Το άρθρο αυτό το αφιερώνω σε κάθε γνήσια Ελληνική- Ποντιακή ψυχή.
*Αντγος ε.α.
Επίτιμος Υδκτης Δ ΣΣ
