Γενική

Το μήνυμα της Κυριακής από την Ιερά Μητρόπολη Ξάνθης

Ο Νικητής του Θανάτου

Μια συνάντηση μεγάλης σημασίας γίνεται κατά τη διήγηση του σημερινού ευαγγελικού αναγνώσματος στην πύλη της πόλης Ναΐν της Γαλιλαίας. Ή πομπή πού συνοδεύει το νεκρό παιδί της χήρας γυναίκας στον τάφο συναπαντιέται με τη συνοδεία του Χρίστου. Ό νικητής του θανάτου, ό Χριστός, συναντά μπροστά Του τον θάνατο. Το σβήσιμο κάθε ελπίδας βρίσκεται αντιμέτωπο μ’ Αυτόν πού είναι ή ελπίδα, ή ζωή και το μέλλον του κόσμου. Σε μια τέτοια συνάντηση ασφαλώς νικητής είναι ό ισχυρότερος, αυτός πού πατά τον θάνατο, διαλύει τη θλίψη του και δείχνει προς την ανατολή ενός νέου κόσμου. Μόνο Αυτός έχει τη θεία αυθεντία και εξουσία να προφέρει τη φράση πού διαβάζουμε στην περικοπή: «Νεανίσκε, σοί λέγω εγέρθητι». Είναι μία διαταγή της ζωής προς τον θάνατο, μία πρόσκληση του νικητή της ζωής προς τον ηττημένο από τον θάνατο άνθρωπο. Ό θάνατος προέρχεται από την αποτυχία του ανθρώπου, την επανάσταση κατά του θεού, την προβολή του εγώ του σαν κέντρο του παντός. Το εγώ τονίζεται και αυτοεπιβεβαιώνεται με κάθε τρόπο μέσα στη ζωή, γιατί φοβάται την εξαφάνιση του και τον εκμηδενισμό του από τον θάνατο. Έτσι, ή παραβλέπει κανείς αλαζονικά την αργά ή γρήγορα επερχόμενη καταστροφική παρουσία του θανάτου και αιφνιδιάζεται απροετοίμαστος γι’ αυτή τη συνάντηση του, ή τη φοβάται διαρκώς και ή ζωή έτσι καταντά ένας παθολογικός τρόμος στη σκέψη ότι κάποτε 0ά τελειώσει. Και στις δυο περιπτώσεις έχουμε μια αρνητική και μηδενιστική θεώρηση του μεγάλου αυτού γεγονότος της υπάρξεως μας πού λέγεται θάνατος. Ή φιλοσοφία της εποχής μας έδωσε πολλές όψεις και περιγραφές του τρομακτικού βιώματος πού αισθάνονται οι άνθρωποι στη σκέψη του θανάτου. Ή Αγία Γραφή όμως, όσες φορές αναφέρει το θάνατο, δεν το κάνει για να τρομοκρατήσει, τους ανθρώπους ή για να τους δείξει το μάταιο και ανούσιο κάθε προσπάθειας τους αφού το τέρμα θα είναι αναπόφευκτα ό τάφος απεναντίας ενδιαφέρεται να υπογραμμίσει τη νέα πραγματικότητα πού ξεπερνά και κατανικά τον θάνατο, ενδιαφέρεται να δείξει ότι ό θάνατος έχασε το κεντρί του από τη στιγμή πού ό Υιός του Θεού καταπάτησε το θάνατο με την ανάσταση Του, Ή παρουσία του Χριστού γεμίζει τη ζωή του πιστού με τέτοια πληρότητα και αφθονία, ώστε ό θάνατος να μη μπορεί να σημαίνει παρά πέρασμα στην αιωνιότητα.

Σχετικά Άρθρα