Δίκτυο λόγου και πράξης στην Ξάνθη
Κάθε φορά που πλησιάζουν εκλογές, κυρίως τοπικές, μπαίνουν μπροστά μας επιτακτικά ερωτήματα και, κάμποσες φορές, διλήμματα. Για πρόσωπα και για πράγματα. Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές, δεν μπορούμε να κάνουμε θαύματα, μπορούμε όμως να έχουμε οράματα και στόχους.
Όλοι οι άνθρωποι είναι καλοί, συχνά οι καταστάσεις τους αλλοιώνουν, προς το χειρότερο. Όλοι και όλες στη σύγχρονη εποχή λίγο πολύ είμαστε αλλοτριωμένοι. Αν όμως μιλούμε τόσο πολύ για κρίση, είναι γιατί κατά βάθος ελπίζουμε. Να βγούμε όμως μπροστά με την ελπίδα και τ όνειρο. Να ανακόψουμε την κατρακύλα και να ορθώσουμε τους στόχους μας.
…Στην Ξάνθη και στους άλλους δήμους, στα χωριά και σ ολόκληρο το νομό μας και στην περιφέρειά μας, υπάρχουν μύριοι όσοι πολίτες που προτείνουν πράγματα, συχνά γκρινιάζουν, εκφράζουν απόψεις για την καθημερινότητα. Δε μιλούμε για μεγαλεπήβολα σχέδια. Μιλάμε για υλοποιήσιμα μικρά όνειρα. Όνειρα που αν πραγματωθούν, θα αλλάξουν τη ζωή μας.
Λίγα δέντρα στους δρόμους και στις πλατείες της πόλης, λιγότερα τραπεζοκαθίσματα στις διαβάσεις των πεζών, κανονικοί πεζόδρομοι και ποδηλατόδρομοι, φροντίδα για τις στάσεις των λεωφορείων, επαρκές δίκτυο άρδευσης στον κάμπο, νιάξιμο για τις παραλίες μας, κάδοι ανακύκλωσης, σεβασμός στα αφτιά και στα μάτια των κατοίκων και των επισκεπτών. Διαφημίζουμε τις ομορφιές μας και ταυτόχρονα κάνουμε το καθετί για να τις υποβαθμίσουμε.
Πρώτα απ όλα και πάνω απ όλα, η φύση και ο άνθρωπος. Το οικονομικό κέρδος δεν έχει όριο, αυτό το τυφλό κέρδος μας έφερε εδώ που βιώνει όλη η ανθρωπότητα. Ας ξαναγυρίσουμε πίσω, στη φύση και στον άνθρωπο. Αλλιώς θα γυρίσουμε στον πρωτογονισμό και στη βαρβαρότητα. Τέτοια κρούσματα ήδη υπάρχουν…
Αν αυτή η απλή λογική φαντάζει άπιαστο όνειρο για την παγκόσμια και ευρύτερη κοινωνία, είναι πιο χειροπιαστή για τον ίδιο μας τον εαυτό, για το σπίτι μας, για τη γειτονιά μας, για το χωριό και την πόλη μας, για το νομό και την περιφέρειά μας.
Αυτό που ζητούμε από τους τοπικούς άρχοντες δεν είναι «ο ουρανός με τ’ άστρα». Αυτό που ζητούμε είναι να ακούν. Δε θέλουμε να πιάσουμε καρέκλες, δε θέλουμε να γίνουμε αντ αυτών. Αυτό που ζητούμε είναι να βλέπουν. Να ακούν και να βλέπουν όλη την κοινωνία. Να λειτουργούν για το κοινό καλό. Και το κοινό καλό δεν το εκπροσωπεί ούτε μια τάξη , ούτε μια ομάδα συμφερόντων, ούτε ένα κόμμα. Δεν μπορούν τα κόμματα να μιλούν για «αυτόνομη» αυτοδιοίκηση, όταν τα ίδια χρίζουν όσους είναι «δικοί τους». Δεν μπορεί να εκφράζουν όλους, όταν λειτουργούν μ αυτό τον τρόπο. Οι τοπικοί άρχοντες δεν είναι απλοί διαχειριστές των προβλημάτων, είναι οι οραματιστές και οι συνοδοιπόροι όλων των πολιτών στην καθημερινή αγωνία. Οι τοπικοί άρχοντες δεν είναι άλλη μία εξουσία. Τούτο πρέπει να το κατανοήσουν και οι άρχοντες και οι αρχόμενοι, έχοντας επαφή με την «πραγματική» πραγματικότητα.
Οι άνθρωποι που ασχολούνται με τα γράμματα και τις τέχνες, οι μορφωμένοι και οι επιστήμονες, όπως και οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι, νιώθουν την ανάγκη να παλέψουν- και πολλοί παλεύουν- για μια πιο όμορφη ζωή, ατομικά και κοινωνικά.
Έχοντας τις παραπάνω σκέψεις, ανοίγουμε μια πλατιά αγκαλιά, ένα Δίκτυο Λόγου και Πράξης, όπου όλοι και όλες έχουν θέση, όλοι έχουν τη δυνατότητα να καταθέσουν τις προτάσεις και τις θέσεις τους, τις ιδέες και τις δυνάμεις τους, για να βγει ο τόπος από τη μέγγενη της φθοράς.
Καλούμε τους τοπικούς άρχοντες, όσους ασκούν εξουσία και όσους θέτουν υποψηφιότητα, να λειτουργούν με βάση την απλή λογική για το κοινό καλό όχι με γνώμονα τα συμφέροντα αλλά τα προγράμματα και τα οράματα Και να δεσμευτούν προεκλογικά για κάτι τέτοιο : είτε εκλεγούν είτε όχι, όλοι μαζί να συνδράμουν στον κοινό στόχο.
…Το «Δίκτυο Λόγου και Πράξης» είναι ανοικτό και περιμένει όλους και όλες για δεσμεύσεις και ιδέες.
Να χτίσουμε όλοι μαζί την κοινωνία που ποθούμε.
Θανάσης Μουσόπουλος Συγγραφέας
Σπανίδης Μιχάλης Εκδότης
Κωτούλας Γιώργος Ποιητής
Μουσαδές Αντώνης Συνθέτης
