Η πρώτη τους δισκογραφική δουλειά με τίτλο το νέο όνομα του συγκροτήματος «Μωρά στη Φωτιά» κυκλοφόρησε φθινόπωρο του 1987. Έκανε επιτυχία, με τραγούδια όπως «Κάτω στην πόλη» και με ένα τραγούδι- διασκευή του Μπράιαν Ίνο. Σε ένα τραγούδι του τελευταίου οφείλεται και το σημερινό όνομα του συγκροτήματος.
«Αλήθεια πρώτα στον εαυτό μας και μετά στους άλλους»
XanthiNews: Είστε καλεσμένοι του Rock Madness. Από πότε έχετε να βρεθείτε στην Ξάνθη και αν η εμφάνιση σας είναι στα πλαίσια περιοδείας σας.
Στέλιος Παπαϊωάννου: Η Ξάνθη είναι πολύ αγαπητή πόλη. Έχουμε παίξει πάρα πολλές φορές. Έχουμε να έρθουμε πέντε χρόνια. Είμαστε ανανεωμένοι. Εμπλουτίσαμε τον ήχο μας με πνευστά όργανα που ταίριαξαν πάρα πολύ. Κάνουμε περιοδεία τον Απρίλιο στην Βορειοδυτική Ελλάδα.
Εδώ είναι ωραίος ο χώρος. Η Ξάνθη μου αρέσει. Είναι γραφική, πολύ ωραία πόλη και έχει ωραίο κλίμα, έχει νεολαία. Και έχω σχεδιάσει να μείνω και μια μέρα ακόμη μόνος μου για να κάνω τις βόλτες μου και να την δω περισσότερο.
XN: Οι στίχοι των τραγουδιών σας χαρακτηρίστηκαν σκληροπυρηνικοί με κοινωνικό και πολιτικό περιεχόμενο. Κάτι που απουσιάζει από τα ελληνικά τραγούδια. Μέσω της μουσικής κάποιος μπορεί να προκαλέσει προβληματισμό και να δώσει ώθηση ώστε ο καθένας να κάνει την προσωπική του επανάσταση;
Σ.Π.: Η μουσική πέρα από το να παρέχει διασκέδαση και ψυχαγωγία μπορεί αν το θέλει να βοηθήσει κάποιους ανθρώπους να προβληματιστούν γύρω από τη ζωή και τον εαυτό τους, διεκδικώντας τα όνειρα τους με τους αγώνες τους, μη εγκαταλείποντας ποτέ αυτό που θέλουν να ζήσουν.
XN: Έπειτα από μια μακρά απουσία από τον χώρο της δισκογραφίας επανήλθατε το 1999 με τον δίσκο «Θεατρίνοι». Γιατί απείχατε; Πιστεύετε ότι το 2010 ευνοεί την ύπαρξη μουσικών συγκροτημάτων;
Σ.Π.: Ουσιαστικά υπήρξε μια δισκογραφική αποχή. Η δεκαετία του 90 ήταν περίεργη που τώρα δείχνει το αληθινό της πρόσωπο. Ήταν λίγο πιο πρόχειρα κάποια πράγματα, είχαν περισσότερο θόρυβο με την έννοια των εξωφύλλων και της δημοσιότητας. Αλλά δεν ήταν αληθινό αυτό που συνέβαινε. Εμείς υπήρχαμε σαν συγκρότημα, παίζαμε, κάναμε συναυλίες. Το 1995 κάναμε μια τρομερή συναυλία στη Θεσσαλονίκη που είχε φοβερή προσέλευση του κόσμου. Ενώ ο δίσκος είχε βγει το 1987, επτά χρόνια μετά, 3500 άνθρωποι κατέκλυσαν το ανοιχτό θέατρο του Δήμου Συκεών.
Το 2010 είναι μια καλή εποχή για να δείξει αληθινά το πρόσωπο της. Οι άνθρωποι με όλα αυτά που συμβαίνουν, με την πτώση κάποιων αξιών, με την οικονομική κρίση, έχουν αρχίσει να σκέφτονται λίγο περισσότερο, αναζητούν κάτι πιο αυθεντικό, πιο αληθινό, κάτι που δεν έχει χρησιμοποιηθεί τόσο πολύ, που δεν έχει εκμεταλλευθεί τόσο πολύ, κάτι που έχει αξία από μόνο του. Είναι πολύ καλή χρονιά για τα μουσικά πράγματα και στον δικό μας χώρο.
XN: Η τελευταία σας δουλειά είναι το 2008 «Στέλιος Σαλβαδόρ Παπαϊωάννου 20 χρόνια Μωρά στη Φωτιά- Ζωντανή ηχογράφηση». Το κοινό σας είναι ευρύτερο. Αυτοί που τότε ήταν έφηβοι και οι σημερινοί έφηβοι και νέοι. Πώς νιώθετε όταν έρχεστε σε επαφή μαζί τους στις ζωντανές εμφανίσεις;
Σ.Π.: Είναι πολύ συγκινητικό που βλέπω φίλους της ηλικίας μου. Ήμουν 20 χρόνων το 1985. Αλλά είναι πολύ συγκινητικό όταν βλέπω ανθρώπους της δικής μου ηλικίας μαζί με ανθρώπους 30 χρόνων, 16 και 17 και τραγουδάνε τους ίδιους στίχους μαζί. Είναι φοβερό, είναι πολύ όμορφο αυτό. Σαν να μην υπάρχει η διαφορά της ηλικίας και να σαν να μην έχει περάσει ο χρόνος.
ΧN: Το συγκρότημα ξεκίνησε από εσάς, τον αδελφό σας Γιώργο Παπαϊωάννου και τον Δημήτρη Βασιλειάδη. Καταφέρατε να καταξιωθείτε και να γράψετε την δική σας ιστορία στο μουσικό στερέωμα. Πού οφείλεται η διαχρονική σας επιτυχία και τι θα συμβουλεύατε τα παιδιά της περιφέρειας που έχουν όνειρα;
Σ.Π.: Είναι δύσκολο και το λέω μετά από πολλά χρόνια. Πρέπει να είναι αληθινοί και είναι δύσκολο στα χρόνια που ζούμε. Όποιος επιλέξει τον δρόμο τον αληθινό, του εαυτού του, στο τέλος θα βγει κερδισμένος. Να έχει υπομονή, να λέει την αλήθεια πρώτα στον εαυτό του και μετά στους άλλους και θα του πάνε όλα καλά. Δεν θα υπάρξει εμπόδιο. Είμαι σίγουρος. Να μην κάνει υποχωρήσεις για κανέναν λόγο.
