Είμαστε ετοιμοθάνατοι και δεν το έχουμε καταλάβει ακόμη. Ο κόσμος βροντοφωνάζει, κανείς από την κυβέρνηση δεν ακούει! Κανείς δεν καταλαβαίνει ότι μας έχουν οδηγήσει στο γκρεμό και ότι θέλουμε δεν θέλουμε θα πηδήξουμε, ωσάν να είναι ο γκρεμός η μόνη μας ελπίδα. Θα τσακιστούμε ασφαλώς, θα σκοτωθούμε, αλλά μας το παρουσιάζουν ως μόνη διέξοδο. Κάτι σαν τις Σουλιώτισσες στον χορό του Ζαλόγγου!!! Είμαστε σαν τον ασθενή που είναι βέβαιο ότι θα χάσει τη μάχη με τη ζωή, που μετρά ώρες και ο γιατρός λέει ότι όλα πάνε καλά! Μετά ο γιατρός λέει στις νοσοκόμες « δεν τον αναλαμβάνω θα μου μείνει στα χέρια» Την αλήθεια θέλουμε κύριοι, την αλήθεια! Κανείς δεν δικαιούται να παίζει στις πλάτες ενός λαού και με το μέλλον των νέων παιδιών. Μα δεν έχει κανείς τους φιλότιμο; Κανείς δεν βλέπει τον όλεθρο και την συμφορά; Τι χειρότερο υπάρχει από το να χάνεις την εθνική σου αξιοπρέπεια και να βλέπεις τη χώρα σου να τελεί υπό κατοχή. Κάποτε ήταν η γερμανική μπότα, σήμερα είναι η γερμανίδα Μέρκελ. Και οι βουλευτές πώς έχουν τα μούτρα ακόμη να βγαίνουν έξω και πώς χειροκροτούν τον αρχηγό όταν μιλά με τα σπαστά Ελληνικά του; Πώς ανέχονται να βλέπουν τον κόσμο να υποφέρει και να μην έχει ούτε μια τυρόπιτα να δώσει στο παιδί του για το σχολείο… (Τουλάχιστον προχθές ο Τσετήν για τους δικούς του λόγους είπε όχι… κάτι είναι και αυτό!!!).
