Λαμπρός ο εορτασμός της μάχης των οχυρών στα οχυρά Νυμφαίας, Εχίνου, Λισσε- Αποχώρησε ο Αντιδήμαρχος Μύκης με πρόσχημα την παρουσία του Μουφτή!
Λαμπρός ήταν ο εορτασμός της μάχης των οχυρών στα οχυρά Εχίνου, Νυμφαίας και Λίσσε την Κυριακή 5 Απριλίου παρουσία των θρησκευτικών, πολιτικών και στρατιωτικών αρχών της Αν. Μακεδονίας και Θράκης και του λαού αποτιμώντας φόρο τιμής για τους ηρωικούς υπερασπιστές των οχυρών. Μοναδική εξαίρεση αποτέλεσε αυτή του Αντιδημάρχου Μύκης ο οποίος έθεσε στο περιθώριο τον θεσμό που εκπροσωπεί και κυρίως τους αγωνιστές και περιφρονώντας τους θεσμούς αλλά και τους νεκρούς μουσουλμάνους αποχώρησε επειδή ήταν όπως είπε παρών ο Μουφτής Ξάνθης Εμίν Σινίκογλου! Μια κίνηση η οποία σχολιάστηκε αρνητικά από όλους τους παριστάμενους.
Για την ιστορία αξίζει να τονιστεί ότι στις 6 Απριλίου 1941, πριν από 68 χρόνια, έγινε η «Μάχη των Οχυρών», η μάχη του Ελληνικού Στρατού κατά των σιδηρόφρακτων και αριθμητικά υπέρτερων γερμανικών δυνάμεων που εισέβαλαν στην πατρίδα μας.
Στις τέσσερις ημέρες που διήρκεσε η μάχη, οι υπερασπιστές των οχυρών πολεμώντας με πείσμα και απαράμιλλη γενναιότητα προκάλεσαν σημαντικές απώλειες στους Γερμανούς, οι οποίοι μη μπορώντας να τα καταλάβουν, τα παρέκαμψαν.
Μετά από αυτή την εξέλιξη, οι υπερασπιστές, αφού είδαν ότι ο αγώνας ήταν μάταιος, αναγκάστηκαν να παραδοθούν.
Κατά την παράδοση των οχυρών, οι υπερασπιστές τους απέσπασαν τα συγχαρητήρια των Γερμανών αξιωματικών που τα παρελάμβαναν, για την ηρωική αντίσταση τους, ενώ γερμανικά τμήματα απέδιδαν τιμές και η γερμανική σημαία ανυψωνόταν μετά την αποχώρηση των υπερασπιστών.
Το θαυμασμό τους, για την ανδρεία και τη μαχητικότητα του Ελληνικού Στρατού, εκδήλωσαν πολλοί Γερμανοί από τα κατώτερα μέχρι τα ανώτατα κλιμάκια της στρατιωτικής τους ιεραρχίας.
Χαρακτηριστικά ήταν τα λόγια του ίδιου του Χίτλερ, ο οποίος σε ομιλία του στις 4- 5- 1941, στο Ράιχσταγκ, κάνοντας απολογισμό των εκστρατειών του, είπε: «Η ιστορική δικαιοσύνη όμως, με υποχρεώνει να διαπιστώσω ότι, από όλους τους αντιπάλους που αντιμετωπίσαμε, ο Έλληνας στρατιώτης ιδίως, πολέμησε με ύψιστο ηρωισμό και αυτοθυσία. Συνθηκολόγησε μόνο όταν η συνέχιση της αντίστασης δεν ήταν πλέον δυνατή και δεν είχε κανένα λόγο».
Έτσι γράφτηκε με χρυσά γράμματα, άλλο ένα έπος ελληνική ιστορία και χρέος μας είναι να το τιμούμε με την επιβαλλόμενη λαμπρότητα και συμμετοχή κάθε χρόνο.
