Ενημέρωση του Συλλόγου Ποντίων ΞάνθηςΚάθε φορά που ξένοι η Έλληνες δημοσιογράφοι ζητούσαν βιογραφικά στοιχεία, από τον Πρόεδρο της Ελληνικής δημοκρατίας (1929- 1935) Αλέξανδρο Ζαΐμη, έλεγε με υπερηφάνεια. «Καταγόμεθα βεβαίως από την Κερπινή Καλαβρύτων εκ πατρός, παππού και προπάππου, αλλά παρακαλώ να μη λησμονηθεί ότι η μητέρα μου Ελένη Μουρούζη, ήτο ποντιακής καταγωγής ως κόρη του Αλεξάνδρου Μουρούζη την σπουδαία Φαναριώτικη οικογένεια των Μουρούζηδων….»
Η Οικογένεια των Υψηλαντών κατοίκησε σ ένα χωριό έξω από την Τραπεζούντα, που ονομάζονταν Ύψαλλα, ενώ οι Μουρούζηδες στο χωριό Μουρούζ, επίσης έξω από την Τραπεζούντα.
Είναι αλήθεια πως υπάρχει ένα έλλειμμα γνώσης για τη συνεισφορά του Ποντιακού Ελληνισμού στον απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων του 1821. Τα σχολικά εγχειρίδια της πατρίδας μας «ξεχνούν» στο θέμα αυτό- όπως και σε πολλά άλλα- τους Έλληνες της Μαύρης Θάλασσας.
Στην επαναστατημένη Ελλάδα του 1821 και ιδιαίτερα στο Μοριά κατέβηκαν πολλοί εθελοντές, για να πολεμήσουν και το έπραξαν με ξεχωριστή γενναιότητα. Πολλά νέα παλικάρια ποντιακής καταγωγής, σπουδαστές στην πλειοψηφία τους, κατατάχθηκαν στον Ιερό Λόχο του Αλέξανδρου Υψηλάντη.
Ο Γεώργιος Θ. Κανδηλάπτης (Κάνις) γράφει: «Ουχ ήττον και πολλοί νέοι Πόντιοι μέσον Ρωσίας και Ρουμανίας κατήλθον εις την Ελλάδα και επολέμησαν γενναίως εν Ηπείρω και Στερεά Ελλάδα…»
Επιπλέον επιφανείς Πόντιοι ενίσχυσαν με μεγάλα χρηματικά ποσά τη Φιλική Εταιρία. Ο Ηλίας Κανδήλης, ιδρυτής και διδάκτορας του Φροντιστηρίου της Χερσώνας, ο Ιάκωβος Γρηγοράντης, γενικός «αρχιμεταλλουργός» των μεταλλείων της Αργυρούπολης, καθώς και η μεγάλη ποντιακή οικογένεια των Μουρούζηδων είναι λίγα μόνο από τα παραδείγματα των Ποντίων, που ενίσχυσαν με διάφορους τρόπους τον αγώνα.
Σε μια μελέτη για τους Μικρασιάτες αγωνιστές του Κ. Μ. Κωνσταντινίδη «Η συμβολή των Μικρασιατών εις την εθνική αναγέννησιν» που δημοσιεύτηκε το 1940 στο περιοδικό Μικρασιατικά Χρονικά, ο Οδυσσέας Λαμψίδης κατάφερε να εντοπίσει 17 Πόντιους αγωνιστές και να δημοσιεύσει με πλήρη τεκμηρίωση τα ονόματά τους. Ο εντοπισμός τους έγινε από τον τοπωνυμικό χαρακτηρισμό τους, όπως για παράδειγμα, Τραπεζανλής, Τραπεζούντιος, Μαυροθαλασσίτης, Σιναπλής, Κιουμουσχανελής. (Οδ. Λαμψίδου, «Έλληνες Πόντιοι εις την εθνεγερσίαν του 1821», Αρχείον Πόντου).
