Όσο περνούν οι μέρες όλο και πιο άδεια δείχνει η Πολυτεχνική της πόλης μας. Οι φοιτητές σιγά- σιγά φεύγουμε για τους τόπους μας, όπου προφανώς θα περάσουμε τις μέρες των γιορτών. Η εικόνα της σχολής σε τίποτα δεν θυμίζει αυτό τον καιρό τη ζωή, την αγωνία, τη ζωντάνια άλλων περιόδων π.χ. εξεταστική ή φοιτητικές εκλογές. Λογικό και επόμενο να πάει διακοπές και η στήλη μας, αφού το «Εδώ Πολυτεχνείο» θα περάσει τις διακοπές του Πάσχα στη μικρή Φλώρινα. Ένας είναι ο μοναδικός δείκτης της παρουσίας των φοιτητών στην Ξάνθη, ο κόσμος που πάει για φαγητό στην εστία, αφού ο γενικός μέσος όρος που περνάει από τη λέσχη της Σίτισης είναι ενδεικτικός. Η πείνα ήταν, είναι και θα είναι καθοριστικό στοιχείο για ένα νεολαίο που ζει μακριά από το σπίτι και το σπιτικό φαγητό…
Τις επόμενες μέρες το μοναδικό ίσως γεγονός που θα καθοριστεί για το Φοιτητικό Κίνημα είναι οι Φοιτητικές και Σπουδαστικές Εκλογές, φυσικά όταν οριστούν η στήλη μας θα επανέλθει. Οι μέρες μέχρι τότε ορίζονται από την υπάρχουσα κατάσταση, αφού πολλοί συμφοιτητές μας θα αναγκαστούν για πρώτη φορά να ΜΗΝ γυρίσουν στα σπίτια τους με το αυτοκίνητό τους, αλλά να πάρουν μέσο μαζικής μεταφοράς. Η αύξηση της φορολογίας στη Βενζίνη και τα καύσιμα, η ανηφόρα που έχει πάρει η τιμή πώλησης και το κόστος ζωής που έχει ανέβει δραματικά επηρεάζουν άμεσα την καθημερινότητά μας.
Στην τελευταία Γενική Συνέλευση του συλλόγου η συζήτηση πήγε και στη στάση που θα πρέπει να κρατήσει ο κάθε φοιτητής στο τόπο καταγωγής του. Καλώς ή κακώς οι οικογένειες που θα μας υποδεχτούν έχουν ανθρώπους που συνήθισαν στο «παλιό», στην πίστη σε ένα ενδεχόμενο «ρουσφέτι» και ας αναγνωρίζουν πως τα πράγματα κάθε χρόνο είναι και χειρότερα. Στις ελπίδες πως αν σήμερα ανεχτούν μια βάρβαρη πολιτική, αύριο μπορεί να έχουν για εμάς και όχι για τους ίδιους μια καλύτερη τύχη. Πολλοί από εμάς θα γυρίσουν σε μικρά χωριά, όπου η αμορφωσιά και τα περιθωριακά φαινόμενα είναι πιο έντονα. Σε όλα αυτά κάθε φοιτητής πρέπει να πάρει θέση, θέση που πηγάζει από την αναγκαιότητα να διεκδικήσουμε το μέλλον μας μαζί με τις οικογένειες μας και ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ 15 «ΞΕΓΝΟΙΑΣΤΕΣ» ΜΕΡΕΣ…
Σήμερα έχουμε ως νεολαίοι που θυσιάζουν τα πιο παραγωγικά τους χρόνια στα θρανία των Πανεπιστημίων, ως ενεργοί πολίτες να ανοίξουμε την κουβέντα με τους γονείς μας, ακόμη και με τα γηραιότερα μέλη των οικογενειών μας για «το που πάει το πράγμα». Να συμβάλουμε και εμείς στην εξαγωγή συμπερασμάτων, να συζητήσει το κάθε σπίτι συνολικά τη ζωή που βιώνει, ΟΧΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΗ ΤΩΝ ΧΡΥΣΟΠΛΗΡΩΜΕΝΩΝ ΤΗΛΕ- ΣΤΕΡΩΝ, αλλά από την ίδια μας τη ζωή για τη στάση που θα πρέπει να κρατήσουμε το επόμενο διάστημα. Εμείς ως Φοιτητές είμαστε από τα πιο οργανωμένα Συνδικαλιστικά κομμάτια της νεολαίας, συμμετείχαμε στις απεργιακές κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος χωρίς το φόβο της απόλυσης, ήρθαμε σε επαφή με ανθρώπους που είχαν πολλά να χάσουν, αλλά έκαναν απεργία, μετρήσαμε πως τα νέα μέτρα πλήττουν έμπρακτα και εμάς.
Αν και όλα αυτά μοιάζουν να σκιάζουν ως ένα βαθμό την ανεμελιά των διακοπών, αυτές σίγουρα θα έχουν και τον ανθρώπινό τους χαρακτήρα. Τα τοπικά έθιμα και παραδόσεις, το αντάμωμα με τα οικεία πρόσωπα σίγουρα θα δώσουν σε όλους μας δυνάμεις για τις μέρες που έρχονται. ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΚΑΛΑ ΛΟΙΠΟΝ, ΥΓΕΙΑ και καλή αντάμωση μετά τις γιορτές…
Τζώτζης Βασίλης
Φοιτητής της Πολυτεχνικής Σχολής
