Του Μανώλη Σ. Χούμα
Χαράματα Κυριακής 6 Απριλίου και η ναζιστική Γερμανία, πριν εκπνεύσει το τρίωρο τελεσίγραφο παράδοσης, εισβάλλει στην Ελλάδα.
Εισβάλλει σύμφωνα με το σχέδιο Marita, για να ελέγξει όλη τη Βαλκανική, αλλά και να περισώσει το γόητρο του Άξονα, που διασύρθηκε απ’ το φιάσκο της Ιταλίας στα βουνά της Ηπείρου.
Και τη στιγμή που ο Μπενίτο Μουσσολίνι οδεύει με τους ένδοξους “κοκορόφτερους” και τους “Λύκους”, απ’ τα βουνά της Ηπείρου προς την …Αδριατική, σε πορεία αντίθετη απ’ την αρχική τους, επεμβαίνουν ξαφνικά οι Γερμανοί στα βόρεια σύνορά μας.
Όταν πολλά ευρωπαϊκά κράτη παραδόθηκαν στον Γερμανό ταχυδρόμο δικυκλιστή, που κόμιζε το τελεσίγραφο της παράδοσης, η μικρή σε μέγεθος Ελλάς αλλά μεγάλη στους αγώνες για την ελευθερία, βροντοφώναξε το ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ.
Ακούστηκε ένα δεύτερο ηρωικό ΟΧΙ, την φορά αυτή ενάντια στους νέους επίδοξους κατακτητές και οι Έλληνες ήρωες μαχητές, έγραψαν με το αίμα τους νέες σελίδες δόξας στα οχυρά των συνόρων.
Στην παγκόσμια κοινή γνώμη αναγνωρίστηκαν ως νικητές, αφού τόλμησαν να ορθώσουν το ανάστημά τους μέχρι την τελευταία σφαίρα, απέναντι στην ανίκητη μέχρι τότε γερμανική πολεμική λαίλαπα.
Ιστίμπεη, Κέλκαγια, Ρούπελ, Καράτας, Περιθώρι, Λίσσε, Εχίνος και Νυμφαία, είναι μερικά απ’ τα 21 οχυρά της Γραμμής Μεταξά (1936-1940), που έπεσαν ηρωικά μαχόμενα όταν τελείωσαν τα πυρομαχικά, ύστερα από τριήμερο άνισο αγώνα.
Ένας αγώνας άνισος αριθμητικά, αφού το σύνολο σχεδόν του ελληνικού στρατού πολεμούσε με του Ιταλούς στα βουνά της Ηπείρου.
Το Οχυρό Εχίνος της Ξάνθης, το τρίτο σε μέγεθος οχυρό των συνόρων, δέχεται το τριήμερο ανηλεές σφυροκόπημα της αεροπορίας, των αρμάτων, του πυροβολικού και του πεζικού της γερμανικής 164ης Μεραρχίας του Στρατηγού Φόλτμαν.
Ο Διοικητής του Οχυρού Ταγματάρχης Πεζικού Χρήστος Δρακούσης και οι άνδρες του θ’ απαντήσουν με το αίμα τους, πως “τα οχυρά δεν παραδίνονται αλλά καταλαμβάνονται”.
Η κατάληψη κόστισε στους Γερμανούς 300 νεκρούς και 1000 τραυματίες περίπου.
Το επίγραμμα των Λακεδαιμονίων, “Ω ξένε, πες στους Έλληνες, ότι εδώ είμαστε θαμμένοι, πιστοί στο θέλημά τους”, διατρανώθηκε για μια ακόμη φορά απ’ τους λίγους ηρωικούς Έλληνες μαχητές των οχυρών.
Αθάνατοι!
Γερμανοί κατακτητές, στεφανώσατε με νέες δάφνες την ελληνική σημαία και γνωρίσατε την πολεμική των Ελλήνων αρετή!
Ο ίδιος ο Χίτλερ σε λόγο του στις 4 Μαΐου είπε: «Ο Έλληνας στρατιώτης ιδιαίτερα, από όλους τους αντιπάλους, πολέμησε με ύψιστο ηρωισμό και αυτοθυσία. Συνθηκολόγησε μόνο όταν η εξακολούθηση της αντίστασης δεν ήταν πλέον δυνατή και δε είχε κανένα λόγο».
Την Τρίτη 8 Απριλίου ο γερμανικός στρατός μπαίνει στη Ξάνθη κι έτσι αρχίζει η σκοτεινή περίοδος με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα, που θα κρατήσει μέχρι το Σεπτέμβριο του 1944.
Η σκοτεινή περίοδος δεν φέρνει μόνον την σφραγίδα των Γερμανών, αλλά κυρίως αυτήν των Βουλγάρων κατακτητών, που για μια ακόμη φορά θα επιδείξουν το ανθελληνικό τους μίσος.