Πάει ο Ξανθιώτης στα Πηγάδια, έχει καθυστερήσει, ο αγώνας έχει ξεκινήσει. Λαχανιασμένος, βρίσκει την θέση του, στριμώχνεται. Γυρίζει στο διπλανό του, Δροσερίτης του φάνηκε, λιγάκι σκούρος.
– Δικέ μου πόσο είναι το σκορ;
– Ντύου τα μηντέν κουμπάρε…
Σκασμένος ο συμπολίτης μας. Μα να αργήσω και να χάσω δύο γκολ… Και δεν φτάνει που άργησε, τον πίεζε κιόλας η ανάγκη του, δεν είχε προλάβει να πάει στην τουαλέτα. Τι να κάνει, σηκώνεται πάει να ουρήσει, επιστρέφει στα γρήγορα.
– Τι έγινε κουμπάρε; Έχασα τίποτε; Μήπως μείωσε η Skoda;
– Ένα μηντέν… έγινε κουμπάρε!!!
– Βρε με δουλεύεις; Δύο μηδέν πριν, πώς έγινε ένα μηδέν τώρα;
– Πριν σου είπα, ντύο τα μηντέν, ισοπαλία μηντέν- μηντέν. Τώρα φάγαμε γκολ…
