…ταραΝΑΚΟΥνήματα

Καλή σχολική χρονιά και εύχομαι καλή φώτιση.
Τέτοιες μέρες πριν 14 χρόνια είχα άγχος σαν μαθήτρια.
Και να σας πω και κάτι;
Τα μαθητικά τα χρόνια δεν τα νοσταλγώ.
Μου αρέσει που είμαι μακριά από τα θρανία.
Αν και αποφάσισα να σπουδάσω στα 28 μου και πάλι…
Αλλά δεν έχω αυτά τα ΠΡΕΠΕΙ πάνω από το κεφάλι μου.
Το σχολείο είναι μια οικογένεια και μια ανοιχτή αγκαλιά.
Όποιος εκπαιδευτικός βλέπει το μαθητή σαν παιδί του αυτός μένει αξέχαστος στην καρδιά του.
Όλοι οι άλλοι που κοιτούν από την υψηλή θέση της έδρας σβήνονται από τον σκληρό δίσκο της μνήμης του.
Να ευχηθώ ιδιαίτερα στα ανήψια μου να έχουν μια καλή σχολική χρονιά.
Στην Ιωάννα (Δ Δημοτικού) τον Αντώνη (Β Δημοτικού) και την Κωνσταντίνα (Νήπια).
Αλλά και σε όλους τους μαθητές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Να εφοδιάζεστε με γνώσεις και να φροντίζετε να βελτιώνετε την ψυχή σας.
Να μην αφήνετε κανέναν να σας τη δηλητηριάζει.
Να προχωράτε μπροστά και να χαράζετε δικούς σας νέους δρόμους.
Το μέλλον σας ανήκει και εσείς θα ζείτε σε αυτό.
Γι αυτό λοιπόν να κάνετε ρήξεις με τα όσα έχουν πληγώσει εμάς τις προηγούμενες γενιές.
Αυτός θα είναι ένας δύσκολος χειμώνας, λόγω άσχημης οικονομικής συγκυρίας.
Όμως είναι ευκαιρία να αναδιοργανωθούμε, να ανασυνταχθούμε, να ΑΝΑΣΤΗΘΟΥΜΕ.
Η Ελλάδα ανήκει σε όλους εμάς που την αγαπάμε.
Μην το ξεχνάτε!