Κι όμως το όνομα του Ουζουνίδη περιφέρεται από στόμα σε στόμα Μόλις ηρέμησαν τα πράγματα στην ομάδα (αν και μαθηματικά δεν τελείωσαν ακόμη) άρχισαν οι συζητήσεις και οι φήμες για αλλαγή προπονητή. Ακούστηκε έντονα το όνομα του Ουζουνίδη και αυτόματα ο Νίκος Παπαδόπουλος μπήκε στην άκρη. Ίσως αυτή είναι και η αιώνια κατάρα των Ελλήνων. Είτε στην αποτυχία είτε στην επιτυχία κάποιος ξηλώνεται για να δείχνει ότι υπάρχει «ανανέωση». Η κατάσταση «μου κάνει την δουλειά», «σταθερότητα», «μακροπρόθεσμη προετοιμασία» μάλλον αποτελούν για τους Έλληνες άγνωστες λέξεις! Ο σημερινός προπονητής της Ξάνθης Νίκος Παπαδόπουλος, εμφανώς στεναχωρημένος και από τις διαδόσεις, αλλά και από την συνεχόμενη κριτική σε συνέντευξη του ξεκαθάρισε ένα πράγμα. «Μόνο τυχαία δεν ήταν η πορεία της Ξάνθης»! Απάντησε δε σε ερωτήσεις : -Ποια ήταν η πρώτη αντίδρασή σας όταν ο Χρήστος Πανόπουλος σας ζήτησε να αναλάβετε προσωρινά τα ηνία της ομάδας; «Η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι πρέπει να αρπάζεις τις ευκαιρίες που έρχονται στη ζωή σου. Το ίδιο ακριβώς είχε συμβεί όταν ήμουν 16 χρόνων, όταν από τη μία στιγμή στην άλλη βρέθηκα από το Κιλκίς στο Ηράκλειο και από τη Γ’ στην Α’ Εθνική. Έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου, το ήθελα πολύ και από τη στιγμή που μου δόθηκε η ευκαιρία, δεν υπήρχε περίπτωση να την αφήσω». -Δεν σας ενόχλησε το γεγονός ότι παρά τα θετικά αποτελέσματα που είχατε από τα πρώτα παιχνίδια, ο κ. Πανόπουλος συνέχιζε να αναζητεί προπονητή; «Η αλήθεια είναι ότι δεν ένιωσα ποτέ υπηρεσιακός προπονητής. Σκεφτόμουν μόνο τα παιχνίδια που είχαμε μπροστά μας. Τη μόνη στιγμή που σκέφτηκα ότι ήμουν προσωρινός ήταν όταν με ξανακάλεσε ο κ. Πανόπουλος για να μιλήσουμε. Τότε είχα την αίσθηση ότι θα μου γνωρίσει τον νέο προπονητή. Απεναντίας, μου είπε ότι συνεχίζουμε μαζί μέχρι τέλους, κάτι φυσικά που με έκανε να αισθανθώ πολύ ωραία».-Την περίοδο εκείνη δηλώνατε ότι δεν θα είχατε πρόβλημα να συνεχίσετε ως βοηθός του νέου προπονητή. Σήμερα θα κάνατε το ίδιο; «Σήμερα όχι. Αν έρθει άλλος προπονητής, δεν θα μείνω ως βοηθός του. Ήταν διαφορετικά τότε τα δεδομένα. Τότε ήθελα να δουλέψω δίπλα σε κάποιον και να πάρω γνώσεις. Σήμερα όμως και έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα και με την πορεία που έχω κάνει στην ομάδα νομίζω ότι δεν θα ήταν σωστό και για μένα να επιστρέψω στη θέση του βοηθού». -Γι’ αυτούς που θα πουν ότι η πορεία σας στην ομάδα ήταν θέμα τύχης τι απαντάτε; «Έχω ακούσει πολλές φορές να το λένε αυτό και με τσαντίζει. Στο μόνο παιχνίδι το οποίο ήμασταν τυχεροί ήταν αυτό με τον Ολυμπιακό Βόλου, απεναντίας έχω να θυμάμαι αρκετά στα οποία σταθήκαμε άτυχοι».
