Η οδός Ονείρων του Μάνου από τα παιδιά του ΕΕΕΚ Ξάνθης
Τραγουδούν Μάνο μέσα στο σπίτι που γεννήθηκε!
Μία υπέροχη στιγμή που πλαισίωσε τις χθεσινές εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν στο σπίτι του Μάνου για τα 97 χρόνια από τη γέννηση του. Τα παιδιά του Εργαστηρίου Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης Ξάνθης τραγουδούν την Οδό Ονείρων μέσα στο σπίτι όπου γεννήθηκε στη Ξάνθη
Μάνος Χατζιδάκις.. Μια μεγαλοφυΐα της τέχνης που άλλαξε την ιστορία του ελληνικού τραγουδιού – Ακόμα και αμέτρητες φορές να έχεις ακούσει τραγούδια του και διαβάσει κείμενά του, με τον Χατζιδάκι δεν τελειώνεις ποτέ. Κάθε φορά κάτι νέο, ανατρεπτικό ανακαλύπτεις για τη πολυσύνθετη προσωπικότητά του και το έργο του!
Γεια σας. Ήρθα για να σας δείξω ο ίδιος την Οδό Ονείρων. Δεν ξεχωρίζει. Είναι ένας δρόμος σαν όλους τους άλλους δρόμους της Αθήνας. Είναι, ας πούμε, ο δρόμος που κατοικούμε. Μικρός, ασήμαντος, λυπημένος, τυραννικός, μα κι απέραντα ευγενικός. Έχει πολύ χώμα, πολλά παιδιά, πολλές μητέρες, πολλές ελπίδες και πολλή σιωπή. Κι όλα σκεπασμένα από ένα τρυφερό, μα κι αβάσταχτο ουρανό. Εδώ, σ’ αυτό το δρόμο, γεννιούνται και πεθαίνουν τα όνειρα τόσων παιδιών, ίσαμε τη στιγμή που η αναπνοή τους θα ενωθεί με τ’ ανοιξιάτικο αεράκι του επιταφίου και θα χαθεί. Όμως τη νύχτα δεν τους πιάνει ο ύπνος, κι όταν δεν ονειρεύονται, τραγουδούν…” γράφει ο Χατζιδάκις στον Πρόλογο του έργου του.
Η οδός Ονείρων
Κάθε κήπος έχει
μια φωλιά για τα πουλιά.
Κάθε δρόμος έχει
μια καρδιά για τα παιδιά.
Μα κυρά μου εσύ,
σαν τι να λες με την αυγή
και κοιτάς τ’ αστέρια
που όλο πέφτουν σαν βροχή.
Δώσ’ μου τα μαλλιά σου
να τα κάνω προσευχή,
για να ξαναρχίσω
το τραγούδι απ’ την αρχή.
Κάθε σπίτι κρύβει
λίγη αγάπη στη σιωπή.
Μα ένα αγόρι έχει
την αγάπη για ντροπή.
