Επιστολές Τελευταία Νέα

Το μήνυμα της Κυριακής: «ΑΠΕΡΑΝΤΟΣΥΝΗ ΑΓΑΠΗΣ»

Για το μεγαλύτερο γεγονός της αγάπης του Θεού κάνει λόγο η σημερινή Ευαγγελική περικοπή με το λιτότερο, αλλά συνταρακτικότερο τρόπο, υψώνοντας μπροστά μας τον Τίμιο Σταυρό. Πάνω σ  αὐτόν γράφηκε ανεξίτηλα η μυστική εικόνα της αγάπης του Θεού.  Πρόκειται για ένα μέγεθος αγάπης απροσμέτρητο, για ένα δώρο ανυπέρβλητο, για ένα γεγονός που οι συνέπειες του απλώθηκαν σε ασύλληπτες διαστάσεις στο σύμπαν. «Διότι, τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί, όποιος πιστεύει εις αυτόν, αλλά να έχει ζωή αιώνιο».

Αυτή η αγάπη του Θεού δεν περιορίζεται σ’ ένα λαό, σε ένα έθνος, σ’ ένα τόπο, σε μια κατηγορία ανθρώπων, η στους καλούς, σε αυτούς που τον ακολουθούν.  Απλώνεται χωρίς περιορισμούς στον κόσμο, σ’ όλη την κτίση.  Αγκαλιάζει ο,τι υπάρχει, δίνοντας ότι έχει. Αγαπά ανεξάρτητα από το αν οι άλλοι είναι άξιοι της αγάπης Του. Αγαπά διότι είναι Αγάπη και σε αυτήν ακριβώς την ζωή αγάπης προσκαλεί τους πάντας.

Τελικό σκοπός της αγάπης του Πατρός και ολόκληρου του έργου του Χριστού που κορυφώνεται στο Σταυρό, είναι να γίνει ο άνθρωπος μέτοχος μιας άλλης ποιότητος ζωής.

Το υπέροχο, αλλά δύσκολο προνόμιο της ελευθερίας προσφέρει στην ανθρώπινη ύπαρξη δύο δυνατότητες: την απώλεια και την ζωή.  Σκοπός του Θεού είναι να χαρίσει στο πλάσμα του ζωή, και μάλιστα την αιώνια.

Στην πρόσκληση για «αιώνιο ζωή», τίθεται μόνο ένας όρος, «ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν…».  Πίστη στον Ιησού Χριστό. Αυτό σημαίνει κάτι πολύ βαθύτερο από την αόριστη πίστη σε κάποια ανώτερη δύναμη που επικαλούνται κατά καιρούς ορισμένοι.

Ο Θεός δεν είναι ένα αφηρημένο αόριστο «Υπέρτατο Ον», αλλά ο Κύριος της κτίσεως και της ιστορίας, ο οποίος ενεργεί με ανυπέρβλητη γνώση και σοφία μέσα στο σύμπαν. Ότι ακόμη ο Θεός, στον οποίο ανήκει αυτός ο κόσμος, απεκάλυψε Εαυτόν εν Χριστώ, την οδό και την αλήθεια της ζωής, ότι σαρκώθηκε, σταυρώθηκε και αναστήθηκε για όλους τους ανθρώπους για να ανυψώσει όλη την ανθρώπινη φύση και να της ανοίξει την οδό προς την θέωση. Το έργο αυτό συνεχίζεται με την έκχυση του Αγίου Πνεύματος, «του πανταχού παρόντος και τα πάντα πληρούντος», μέσα στον κόσμο.

Σχετικά Άρθρα