Ο Ιωάννης Μεταξάς, Στρατιωτικός και Πολιτικός, του οποίου η δράση κάλυψε σημαντικό μέρος της Νεοελληνικής ιστορίας του πρώτου μισού του 20ου αιώνα, γεννήθηκε στην Ιθάκη στις 12 Απριλίου 1871 και πέθανε στην Αθήνα στις 29 Ιανουαρίου 1941.
Ο πατέρας του Παναγής, έπαρχος τότε στην Ιθάκη, είχε γεννηθεί στην Κεφαλονιά και η μητέρα του Ελένη καταγόταν από το Αγρίνιο.
Ο Ιωάννης Μεταξάς τελείωσε το Δημοτικό στην Ιθάκη και το Γυμνάσιο στο Αργοστόλι. Το 1885 εισήλθε στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων από την οποία, αφού αρίστευσε στις σπουδές του, εξήλθε τον Αύγουστο του 1890 ως Ανθυπολοχαγός Μηχανικού. Πολέμησε στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897. Το 1899 επιλέχθηκε για να φοιτήσει στην Γερμανική Πολεμική Ακαδημία, από την οποία εξήλθε αριστούχος το 1903. Το 1904 τοποθετήθηκε, λόγω των εξαιρετικών του προσόντων, στο Γενικό Επιτελείο και βοήθησε στην αλλαγή του Κανονισμού του Στρατού. Το 1909 τοποθετήθηκε ως Στρατιωτικός σύμβουλος του Πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου, στις παραμονές του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου, στάλθηκε στη Σόφια για την επίτευξη συμφωνίας με την Βουλγαρία και με την έκρηξη του Πολέμου ως Λοχαγός τοποθετήθηκε στο Επιτελείο του Αρχιστρατήγου Διαδόχου Κωνσταντίνου.
Ο ίδιος συνέταξε το σχέδιο επιχειρήσεων για την κατάληψη του Μπιζανίου και αυτός με τον επιτελή Βίκτωρα Δούσμανη υπέγραψαν το Πρωτόκολλο παραδόσεως της Θεσσαλονίκης από τον Τούρκο Στρατηγό Χασάν Ταξίν Πασά.
Κατά τον εθνικό διχασμό και την επικράτηση του Βενιζέλου ο Μεταξάς βρέθηκε στην εξορία, από όπου επέστρεψε μετά την ήττα του Βενιζέλου στις εκλογές του 1920. Το 1922 του προτάθηκε να αναλάβει την Αρχηγία στο μέτωπο της Μικράς Ασίας αλλά αρνήθηκε, διακηρύττοντας ότι δεν συμφέρει στην Ελλάδα η επιμήκυνση των αξόνων επιχειρήσεων έως την Άγκυρα.
Συμμετείχε σε διάφορες κυβερνητικές θέσεις μεταξύ 1926-34 και τον Αύγουστο του 1936 ανέστειλε τις εργασίες της Βουλής με την έγκριση του Βασιλέως Γεωργίου Β΄ και επί τέσσερα (4) χρόνια κυβέρνησε δικτατορικά. Έλαβε φιλολαϊκά μέτρα, διπλασίασε τα μεροκάματα των εργατών, ίδρυσε το ΙΚΑ και προετοίμασε τον Ελληνικό Στρατό, προβλέποντας ότι πλησιάζει η περίοδος του Παγκοσμίου Πολέμου. Κατασκεύασε με Ελληνικά χέρια και με απόλυτη μυστικότητα τα οχυρά στην Βόρεια Ελλάδα (γραμμή Μεταξά) και τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940 δέχθηκε στο σπίτι του στην Κηφισιά τον Ιταλό πρέσβη και είπε το «ΟΧΙ» στο τελεσίγραφο του Μουσολίνι να διέλθουν από την Ελλάδα τα Ιταλικά Στρατεύματα.
Σε όλο το διάστημα του πολέμου, ως το θάνατό του εργάσθηκε με ζήλο για τη νίκη εμψυχώνοντας Λαό και Στρατό.
Οι ιστορικοί αναρωτιούνται τι θα συνέβαινε, αν εισακουγόταν ο Μεταξάς από τον Δημ. Γούναρη το 1921 ή τι θα επακολουθούσε αν δεν ήταν αυτός κυβερνήτης στις 28 Οκτωβρίου του 1940.
Ο Ιωάννης Μεταξάς ανήκε στην κατηγορία των ηγετών, τους οποίους σε ομαλές περιπτώσεις απεχθάνεται η δημοκρατία και μόνο σε κινδύνους τους αναζητά.
«Πέθανε» στις 29 Ιανουαρίου του 1941 και τον διαδέχθηκε ο Αλέξανδρος Κορυζής, ο οποίος «αυτοκτόνησε» στις 18 Απριλίου του 1941. Σε άρθρο της η Λίλιαν Καραβιτάκη αναφέρεται σε έρευνα του Γιώργου Πάλμου σχετικά με την δολοφονία του Κυβερνήτη Μεταξά από τους ¨συμμάχους¨ μας Άγγλους!!!
Αντγος ε.α. Νικόλαος Φωτιάδης Επίτιμος Υδκτής Δ΄Σ.Σ. | ||
ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ
α. Παγκόσμια Στρατιωτική – Ναυτική – Αεροπορική Εγκυκλοπαίδεια.
β. Εγκυκλοπαίδεια ΠΑΠΥΡΟΣ ΛΑΡΟΥΣ
γ. Παναγιώτης Βατικιώτης ¨Πολιτική Βιογραφία Ι. Μεταξάς¨
δ. Ημερήσιος Τύπος