ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΞΑΝΘΗ 11-04-2021 «Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ»
Τό περιστατικό πού μᾶς ἀφηγεῖται τό σημερινό ἀνάγνωσμα ἀπό τό εὐαγγέλιο τοῦ Μάρκου τοποθετεῖται εὐθύς μετά τήν κάθοδο τοῦ Χριστοῦ ἀπό τό ὅρος ὅπου μεταμορφώθηκε μπροστά σέ τρεῖς ἀπό τούς μαθητές του. Μετά τήν δόξα τῆς Μεταμορφώσεως συναντᾶ ὁ Χριστός τήν ἀνθρώπινη δυστυχία σ’ ὅλη της τήν τραγική ἐκδήλωση: Ἕνας πονεμένος πατέρας παρακαλεῖ τόν Χριστό νά γιατρέψει τό ἄρρωστο παιδί του, πού οἱ μαθητές του προηγουμένως, στάθηκαν ἀνίσχυροι νά τό θεραπεύσουν. Βρίσκει λοιπόν ὁ Χριστός μπροστά του ἀπό τήν μία μεριά τήν πονεμένη καί πάσχουσα ἀνθρωπότητα, ἀπό τήν ἄλλη τούς ἐκπροσώπους του πού δέν μποροῦν νά τήν βοηθήσουν. Καί σάν νά μή φθάνουν αὐτά, βλέπει καί τούς γραμματεῖς, τούς θεολόγους τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ, νά συζητοῦν μέ τούς μαθητές καί νά προσπαθοῦν νά κλονίσουν τήν πίστη τους στόν Χριστό. Ὅλα αὐτά θά κάνουν σέ λίγο τόν Χριστοῦ νά ἐκστομίσει τήν φράση «ὤ γενεά ἄπιστος, ἕως πότε πρός ὑμᾶς ἔσομαι;».
Δέν μένει ὅμως σ’ αὐτό τό ξέσπασμα, δέν κατακρίνει κανένα, προσφέρει τήν θεραπεία στό ἄρρωστο παιδί πού βρίσκεται μπροστά του καί τό ὁποῖον «παιδιόθεν» ὑφίσταται τίς ὀδυνηρές συνέπειες τῆς τρομερῆς ἀρρώστιας του. Πρίν ὅμως κάνει τό θαῦμα, ρωτᾶ τόν πατέρα τοῦ νέου ἐάν μπορεῖ νά πιστεύσει, γιατί τά πάντα εἶναι δυνατά γι’ αὐτόν πού πιστεύει. Καί ὁ δυστυχής πατέρας μέ δάκρυα στά μάτια ἀφήνει νά ἐκδηλωθεῖ ἡ πάλη πού γίνεται μέσα του λέγοντας: «Πιστεύω, Κύριε· βοήθει μοι τῇ ἀπιστία».
Ἡ πίστη κάνει κατορθωτά τά ἀκατόρθωτα, αὐτά πού ἡ ἀνθρώπινη λογική θεωρεῖ τόσο σταθερά καί καθιερωμένα, ὥστε ἡ ἀλλαγή τους νά φαίνεται ἀδύνατη· «μετακινεῖ βουνά», κατά τήν παροιμιακή ἔκφραση πού χρησιμοποιεῖ ὁ Χριστός σέ ἄλλη περίπτωση· μεταμορφώνει τήν ἀνθρώπινη ἀθλιότητα σέ δόξα.
Ἡ πίστη μπορεῖ νά ἰσχυροποιηθεῖ μέ τήν προσευχή καί τήν νηστεία. Μ’ αὐτά τά δύο διοχετεύεται ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ στόν πιστεύοντα ἄνθρωπο, ὥστε ἡ πίστη του νά γίνεται ὁλοένα καί πιό ζωντανή καί ὡς ἐκ τούτου πιό θαυματουργική μέσα στή κοινωνία. ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΞΑΝΘΗΣ
ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΞΑΝΘΗ 11-04-2021
«Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ»
Το περιστατικό που μας αφηγείται το σημερινό ανάγνωσμα από το ευαγγέλιο του Μάρκου τοποθετείται ευθύς μετά την κάθοδο του Χριστού από το όρος όπου μεταμορφώθηκε μπροστά σε τρεις από τους μαθητές του. Μετά την δόξα της Μεταμορφώσεως συναντά ο Χριστός την ανθρώπινη δυστυχία σ’ όλη της την τραγική εκδήλωση: Ένας πονεμένος πατέρας παρακαλεί τον Χριστό να γιατρέψει το άρρωστο παιδί του, που οι μαθητές του προηγουμένως, στάθηκαν ανίσχυροι να το θεραπεύσουν. Βρίσκει λοιπόν ο Χριστός μπροστά του από την μία μεριά την πονεμένη και πάσχουσα ανθρωπότητα, από την άλλη τους εκπροσώπους του που δεν μπορούν να την βοηθήσουν. Και σαν να μη φθάνουν αυτά, βλέπει και τους γραμματείς, τους θεολόγους του Ιουδαϊσμού, να συζητούν με τους μαθητές και να προσπαθούν να κλονίσουν την πίστη τους στον Χριστό. Όλα αυτά θα κάνουν σε λίγο τον Χριστού να εκστομίσει την φράση «ω γενεά άπιστος, έως πότε προς υμάς έσομαι;».
Δεν μένει όμως σ’ αυτό το ξέσπασμα, δεν κατακρίνει κανένα, προσφέρει την θεραπεία στο άρρωστο παιδί που βρίσκεται μπροστά του και το οποίον «παιδιόθεν» υφίσταται τις οδυνηρές συνέπειες της τρομερής αρρώστιας του. Πριν όμως κάνει το θαύμα, ρωτά τον πατέρα του νέου εάν μπορεί να πιστεύσει, γιατί τα πάντα είναι δυνατά γι’ αυτόν που πιστεύει. Και ο δυστυχής πατέρας με δάκρυα στα μάτια αφήνει να εκδηλωθεί η πάλη που γίνεται μέσα του λέγοντας: «Πιστεύω, Κύριε· βοήθει μοι τη απιστία».
Η πίστη κάνει κατορθωτά τα ακατόρθωτα, αυτά που η ανθρώπινη λογική θεωρεί τόσο σταθερά και καθιερωμένα, ώστε η αλλαγή τους να φαίνεται αδύνατη· «μετακινεί βουνά», κατά την παροιμιακή έκφραση που χρησιμοποιεί ο Χριστός σε άλλη περίπτωση· μεταμορφώνει την ανθρώπινη αθλιότητα σε δόξα.
Η πίστη μπορεί να ισχυροποιηθεί με την προσευχή και την νηστεία. Μ’ αυτά τα δύο διοχετεύεται η δύναμη του Θεού στον πιστεύοντα άνθρωπο, ώστε η πίστη του να γίνεται ολοένα και πιο ζωντανή και ως εκ τούτου πιο θαυματουργική μέσα στη κοινωνία. ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
