Του Μανώλη Σ. Χούμα
Στα δεξιά φαίνεται η εκκλησία των Ταξιαρχών του Καβακιού και πίσω της, το μεγάλο διώροφο με το κίτρινο χρώμα η οικία Σγουρώφ, στο ισόγειο της οποίας ήταν η καθολική εκκλησία “Άγιος Ιωσήφ”.
Πίσω κι αριστερά της εκκλησίας διακρίνεται, με ροζ χρώμα, η οικία Αλατά. Στη μέση δεξιά η συνοικία των Βυρσοδεψείων – Ταμπάκ Χανέ, σήμερα Πολυτεχνείο και πιο πάνω το ΣΤ’ Δημοτικό Σχολείο στον Ασά. Η παλιά Πισίνα φαίνεται να είναι άδεια από νερό κι αυτό μας δείχνει η απογευματινή σκιά του τοιχείου της μεγάλης πλευράς της. Η κοίτη του Κόσσινθου δεν έχει ακόμη διευθετηθεί οριστικά, γι’ αυτό τον βλέπουμε να ρέει σχεδόν ανεξέλεγκτα, ιδίως μετά την σιδηροδρομική γραμμή.
Στη μέση η τσιμεντένια γέφυρα του Σαμακώβ (1953), στη συνέχεια η τσιμεντένια του Γυμναστηρίου (1937 περ.) και τέλος η σιδερένια των τρένων (1893).Λίγο πριν τη γέφυρα Σαμακώβ το Τσάι, σ’ ένα απ’ τα γνωστά μανιασμένα ξεσπάσματά του, βλέπουμε να ‘χει καταστρέψει τον ανατολικό αναλημματικό τοίχο της κοίτης του.
Στην πλευρά του Σταδίου του Ορφέα, που συνορεύει με την Βασιλίσσης Σοφίας, δεν έχει ανεγερθεί ακόμη η μικρή τσιμεντένια κερκίδα και πιο πίσω, ίσα που άρχισε η δημιουργία του Γηπέδου της Ασπίδας της καρδιάς μας.
Τώρα μεταξύ μας βρε παιδιά, εκείνο το σατανικό “μπαμπελάκι” (Θεόδωρος Γιαννίκης) του Ορφέα φοβάμαι, μη μας αμολήσει πάλι κάνα ξαφνικό γκολ από δεξιά και ψαχνόμαστε.
Η ανακρίβεια της λεζάντας χαρίζει στην κάρτα πρόσθετο συλλεκτικό ενδιαφέρον, αφού στα Ελληνικά μας πληροφορεί πως είναι η “Νοτιοανατολική άποψις” της πόλης, ενώ στα Εγγλέζικα η “Βορειοδυτική άποψις”.
Το σωστό είναι ασφαλώς το πρώτο Το επιχρωματισμένο με επιδεξιότητα επιστολικό δελτάριο είναι αγνώστου εκδότη κι έχει κυκλοφορήσει, κατ’ εκτίμηση, γύρω στο 1958.Διαστάσεις : 13.7 x 8.8 εκ.
