Γράφει η Άννα Ζανιδάκη (συγγραφέας-ποιήτρια)
Τι δεν έχουμε ακούσει, τι δεν έχουμε μάθει, από παρέες ,φιλίες, συναναστροφές. Όλα δύσκολα, ζόρικα, μα πάντοτε περνιούνται και αν δεν ξεχνιούνται, παραβλέπονται, παραμερίζονται και συνεχίζουν τις όμορφες διαδρομές, που έχει χαράξει για όλους η ζωή.
Σε άλλους δίδεται απλόχερα, η τύχη, η καλοπέραση, μα σε άλλους λες και είναι καταναγκαστικό μέτρο και δίνεται με το σταγονόμετρο. Θα μου πείτε σημασία έχουν τα πλούτη,τα οικονομικά και υλικά αγαθά? όχι θα σας απαντήσω, χωρίς δεύτερη σκέψη και προβληματισμό. Το μόνο που μετράει και είναι άκρως σημαντικό και υπολογίσιμο σε μένα ,καθώς και στους περισσότερους ανθρώπους, είναι η υγεία. Αγαθό απόλυτο σίγουρο, για να εκτιμηθεί αναλόγως, μα πάντα αμφισβητήσιμο και αιωρούμενο ,ανάμεσα στις χιλιάδες προσευχές μας, ικεσίες και παρακλήσεις μας, για την απόκτησή της, όπως και για τη διατήρησή της και συνέχισή της, στο πέρασμα των χρόνων.
Φυσικά όλα αυτά ,εξαρτώνται από τις βουλές και τις θελήσεις του Παντοκράτορά μας και Δημιουργού μας. Ο σεβασμός ,η εκτίμηση καθώς και ο φόβος Θεού, όχι προσωποποιημένος ως τρόμος και φοβία, παρά μεταφορικά, ως σεβάσμιο συναίσθημα και αίσθημα ,προσέγγισης και λατρείας ,του ενός και μοναδικού Μεγαλοδύναμου Πατέρα ,όλων μας.
Δεν είναι τυχαίο και διόλου ευκαταφρόνητος, ο τρόμος που μας διακατέχει με την παραμικρή υπόνοια, αμφιβολία ή αμφισβήτηση, συσχετιζόμενη με θέματα υγείας. Το μόνο σίγουρο και βέβαιο είναι ,πως όταν την έχουμε δεν την εκτιμούμε αναλόγως, με αποτέλεσμα ,όταν τη χάσουμε κάποια στιγμή, να αντιληφθούμε το τρανό και μεγάλο σφάλμα που πέφτει ο καθένας μας, σίγουρος και βέβαιος ότι δε θα συμβεί τίποτα κακό και μη αναστρέψιμο.
Τα παιδιά κυρίως, μη αντιλαμβανόμενα τη σημασία και τη σπουδαιότητα της υγείας, λόγω άγνοιας κινδύνου και μη τριβής τους και ενασχόλησής τους με ιατρικά θέματα, καθώς απόλυτα αποδεκτό και σίγουρο, να μην έρχονται συχνά σε επαφή με αναλύσεις ,τοποθετήσεις ,μα κυρίως διαγνώσεις, θεωρούν τον εαυτό τους και τους γύρω τους.
