Γρηγόρης Τριανταφυλλόπουλος: Ο Κωστής κι η εργαλειοθήκη του
Τα κλισέ δεν μου αρέσουν! Αλλά η χιλιοειπωμένη κινεζική παροιμία, μια εικόνα χίλιες λέξεις, ταιριάζει γάντι στην περίπτωσή μας.
Πολιτικούς τύπου Χατζηδάκη δεν τους εγκρίνω! Άρα θα δικαιούμουν να έχω αυτή την αντίδραση μόλις τον είδα ούτως ή άλλως. Και μιλώ για τα παιδιά εκείνων των οικογενειών που από τα φοιτητικά έδρανα διορίζονται στα 29 τους ευρωβουλευτές για καμιά δεκαπενταριά χρόνια και μετά καλούνται ως εθνοσωτήρες να διοικήσουν το κράτος ως υπουργοί Ανάπτυξης. Τρία χρόνια επί Καραμανλή (2007-2009) και άλλα τρία επί Σαμαρά (2012-2014).
Αγαπημένο παιδί του συστήματος έδωσε άπειρες «τηλεμάχες» κάθε φορά που η δημοτικότητά του έπεφτε «κόλλαγε ένσημα» στα κανάλια που τον στήριζαν, προφανώς έχοντας και τις ανάλογες υποχρεώσεις και στους μεγαλομετόχους-μεγαλοεκδότες που βρίσκονται πίσω από αυτά.
Δεν έχασα την ευκαιρία λοιπόν με αφορμή την επίσκεψή του στην Αχαΐα και δη στο Αίγιο. Και λίγα λεπτά ήταν αρκετά… Ο κ΄. Χατζηδάκης για να εξηγούμαι, ήταν ο επίσημος εκφραστής του Ηλεκτρονικού Μητρώου στις δημοπρασίες που καταργούσε και την δημοσίευση στις εφημερίδες νοθεύοντας τους κανόνες δημοσιότητας σε μία δημοπρασία. Η άποψη των μεγαλοεκδοτών και των κατά παραγγελία αρθρογράφων τους, ήταν άλλη: ότι έτσι συντηρείται ο Επαρχιακός Τύπος που κατά την άποψή τους δεν πρέπει να υπάρχει. Πιστέψτε όποια άποψη θέλετε απ΄ τις δύο. Το επιχείρημά μου άλλωστε ήταν ότι επικουρικά μπορούν να φτιάξουν όσα Ηλεκτρονικά Μητρώα θέλουν αλλά η δημοσίευση στην εφημερίδα παράγει τη μόνη απόδειξη, ενώπιον ακόμα και των δικαστηρίων, για την τήρηση των κανόνων δημοσιότητας σε μία δημοπρασία.
Σημασία έχει ότι με την απειλή αυτή, της εξαφάνισης του κλάδου, αναμετρηθήκαμε και μέχρι σήμερα βγήκαμε νικητές. Το θέμα κρίθηκε οριστικά τον Αύγουστο του 2014 με το πολυνομοσχέδιο του δευτέρου Μνημονίου κι αν γυρίζονταν ταινία αυτά που παίχθηκαν στο παρασκήνιο θα έσπαγε σίγουρα ταμεία. Σημασία έχει ότι η Ένωσή μας, της οποίας έχω την τιμή να είμαι Πρόεδρος πέρασε στο και πέντε μία τροπολογία που κράτησε την δημοσίευση των διακηρύξεων στις επαρχιακές εφημερίδες.
Βεβαίως η απειλή δεν έχει περάσει, πάντα μέσω του ιδίου κύκλου συμφερόντων που θέλει την εξαφάνιση των επαρχιακών εφημερίδων αφού δεν είναι ελεγχόμενες από το κεντρικό σύστημα. Άλλα κουσούρια έχουμε… αλλά είμαστε τουλάχιστον αναρχοαυτόνομοι σε πείσμα όσων θέλουν να εξαφανίσουν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις σε όλους τους κλάδους, πόσο μάλλον στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Τα είπαμε λοιπόν ένα χεράκι με τον κ΄. Κωστή Χατζηδάκη.
-Μου απολογήθηκε ότι όταν τυπικά ήρθε στη Βουλή αυτός είχε παραδώσει στον Δένδια, άρα δεν έφταιγε αυτός…
-Υποστήριξε ότι το θέμα αυτό έχει κλείσει- αλλά δεν τον πιστεύω!
Απλά επιβεβαίωσα από τις αντιδράσεις του ότι δεν είναι για τα δύσκολα! Άλλωστε τον Δεκέμβρη του 2010, όταν βρέθηκε μπροστά σε κάτι «αγανακτισμένους» – φυσικά αποδοκιμάζω τα τυφλά χτυπήματα στον πρώτο αναγνωρίσιμο που βρήκαν μπροστά τους- και τον καταφανώς τρομαγμένο Χατζηδάκη να τρέχει να γλιτώσει, δίνοντας άθελά του σπάνια τηλεοπτικά πλάνα, απεδείχθη ότι όταν προστατευμένος χτίζεις καριέρα μόνο για εθνοσωτήρας δεν κάνεις. Το πρόβλημα είναι ασφαλώς ότι το συντριπτικό ποσοστό των βουλευτών άρα και υπουργών είναι πρόσωπα της ίδιας συνομοταξίας με πανομοιότυπη διαδρομή από τον κομματικό σωλήνα που επιλέγονται και στηρίζονται εν συνεχεία από το σύστημα φτάνοντας στα υψηλότερα αξιώματα.
Ας γνωρίζει λοιπόν όποιος τον διαδεχθεί ότι οι εκδότες της περιφέρειας δεν είναι και τα καλύτερα παιδιά και ως αγανακτισμένοι είναι πιο επικίνδυνοι από αυτούς που έκαναν γιούρια στο Σύνταγμα σε όποιον έβλεπαν μπροστά τους. Το δε κρυφτούλι για τους εφαρμοστικούς του 3ου Μνημονίου με την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ, στον επαρχιακό Τύπο δεν θα περάσει. Για την ιστορία λοιπόν να σας πληροφορήσω ότι η περιβόητη εργαλειοθήκη πρωτομπήκε στη ζωή μας επί Γιωργάκη, φέρεται να έκανε τις πρώτες κουβέντες για την παραγγελία της η κ΄. Διαμαντοπούλου, αλλά αυτός που την «υιοθέτησε» και ανέλαβε την υλοποίησή της πληρώνοντας κοντά ένα εκατομμύριο ευρώ (936.000 ευρώ) ήταν ο κ΄. Χατζηδάκης. Στα 329 σημεία της, που άλλαζαν 482 νομοθετήματα που αφορούν το σύνολο των ρυθμίσεων της αγοράς και πιο προβεβλημένες τις υποθέσεις με το γάλα, το ψωμί, τα φάρμακα, αλλά και τόσα άλλα, στηρίχθηκε η τρόικα και τα προαπαιτούμενα της διαλύοντας την ελληνική οικονομία υπέρ των πολυεθνικών. Άραγε νιώθει καλά σήμερα ο κ΄. Τσίπρας που πομπωδώς ανακοίνωσε όταν συναντήθηκε με τον Άνχελ Γκουρία, πρόεδρο του ΟΟΣΑ, ότι ο ίδιος του εκμυστηρεύτηκε πως ο Χατζηδάκης στην ουσία υπέκλεψε τη σφραγίδα του ΟΟΣΑ και τα περιβόητα 329 σημεία της ήταν δικής του παραγγελίας; Ένιωσε καλά ο μέχρι πρότινος πρωθυπουργός και βασικός διεκδικητής του πρωθυπουργικού θώκου μετά και την 20η Σεπτέμβρη που συνεχίζει να εφαρμόζει το 75% της εργαλειοθήκης που ψηφίστηκε στα δύο πρώτα μνημόνια και ο ίδιος ανέλαβε να ολοκληρώσει τη «δουλειά» εφαρμόζοντας και το υπόλοιπο 25%;
Θα το γράψω και ας με πείτε λαϊκιστή. Την ίδια μέρα που συνάντησα τον κ΄. Χατζηδάκη τον οποίο απεύχομαι να ξαναβρώ θεσμικά αύριο μπροστά μου ως υπουργό Ανάπτυξης, μία κυρία έφερε στο γραφείο μου μία απόδειξη από το σούπερ μάρκετ της γειτονιάς της. Αγγουράκια Μεσσηνίας 3Χ0,90=2,70€. Δηλαδή τρία αγγουράκια ένα χιλιάρικο σε δραχμές. Να την χαίρεστε κ.κ. Παπανδρέου, Παπαδήμο, Σαμαρά και Τσίπρα την εργαλειοθήκη σας που εφαρμόζετε με συνέπεια, βασανιστικά χρόνια τώρα, για να «σώσετε» την ελληνική οικονομία. Είναι ανάπτυξη προφανώς για υποανάπτυκτους που αποχαυνωμένοι σας παρακολουθούν στις τηλεμαχίες σας.
Εξηγούμαι ευθέως ότι είναι άλλο να πιστεύεις και να αγωνίζεσαι για την ευρωπαϊκή ιδέα και να συμφωνείς με το ευρώ και άλλο να χρησιμοποιείται αυτό εις βάρος των ανυποψίαστων πολιτών βαφτίζοντας τα συμφέροντα που υποκρύπτονται πίσω από την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ «ανταγωνιστικότητα» της ελληνικής οικονομία.
Ιδού λοιπόν και για τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου που αύριο θα συγκυβερνήσουν, πεδίον δόξης λαμπρό απέναντι στην ελληνική κοινωνία.
