Η 21 η Μαρτίου έχει ανακηρυχθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) με σκοπό τον προβληματισμό γύρω από το ρόλο των δασών και την δασοπονία και άμεσο στόχο την προστασία και διαχείριση των δασών. Επίσης προσπαθεί να υπογραμμίσει το ρόλο όλων εκείνων που έχουν ταχθεί στο έργο της προστασίας και διαχείρισης και κυρίως προσπαθεί να φέρει τον άνθρωπο κοντά στο δάσος τονίζοντάς του το αυτονόητο, τη ζωτική σημασία του δάσους για την διατήρηση της ζωής του στον πλανήτη καθώς και την αγάπη και την φροντίδα που οφείλει να έχει σ’ αυτό. Η ημέρα αυτή συμπίπτει με την έναρξη του εαρινού ηλιοστασίου, δηλαδή την πρώτη μέρα της άνοιξης.
Το δάσος, έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην εξελικτική πορεία του ανθρώπου καθώς αποτελούσε την πρωταρχική πηγή πρώτων υλών γι’ αρκετές χιλιετηρίδες. Το 15ο αιώνα τα δάση κάλυπταν περίπου τη μισή έκταση της Γης. Η συστηματική όμως μείωση της δασοκάλυψης, κυρίως μετά την Βιομηχανική Επανάσταση, από τις αλόγιστες και απρογραμμάτιστες ενέργειες του οικονομούντος ανθρώπου, οδήγησε και συνεχίζει να οδηγεί σε συνεχόμενη μείωση των δασών.
Η περιβαλλοντική κρίση, την οποία καλείται να αντιμετωπίσει ο άνθρωπος του 21 ου αιώνα, καταδεικνύει τη σπουδαιότητα των δασών για την διατήρηση της ισορροπίας στην βιόσφαιρα της γης. Τα σύγχρονα περιβαλλοντικά προβλήματα προϋποθέτουν και συνεπάγονται σχέσεις αλληλοεπίδρασης κοινωνίας- φύσης με αποτέλεσμα ο διαχωρισμός τους ή τοποθέτηση ορίων μεταξύ τους, να μην είναι εφικτά. Δεν υπάρχει πια φυσικό περιβάλλον ανεξάρτητο από τις κοινωνικές παρεμβάσεις. Τα περιβαλλοντικά προβλήματα δεν περιορίζονται γεωγραφικά και χρονικά, δεν απειλούν μόνο μια συγκεκριμένη περιοχή σε μια ορισμένη χρονική περίοδο αλλά παγκοσμιοποιούνται και γίνονται διαχρονικά.
Οι δασικές πυρκαγιές αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα του χερσαίου φυσικού οικοσυστήματος και οι επιπτώσεις τους είναι παγκόσμιες, αφού αποτελούν κύρια συνιστώσα των τριών μεγαλύτερων παγκόσμιων περιβαλλοντικών προβλημάτων- του «φαινομένου του θερμοκηπίου», της «αλλαγής του κλίματος της γης» και της «ερημοποίησης», σε ένα διαρκώς επαναλαμβανόμενο καταστροφικό κύκλο. Εάν αναλογιστούμε ότι ένα εκτάριο δάσους παράγει 4 τόνους οξυγόνο το χρόνο, ο ρυθμιστικός του ρόλος στο κλίμα, τόσο σε παγκόσμια όσο και σε τοπική κλίμακα, καθίσταται προφανής.
Η φετινή επέτειος καθίσταται περισσότερο σημαντική από ποτέ καθώς βρισκόμαστε σε ένα περιβαλλοντικό σημείο καμπής. Οι πολλές και συχνές καταστροφές, που υπέστησαν και υπόκεινται ακόμη τα πλούσια σε έκταση και ποικιλία ειδών δάση της Ελλάδας, έχουν οδηγήσει σε ραγδαίο περιορισμό τους και στην υποβάθμισή τους. Το δάσος είναι κοινωνικό αγαθό και όχι πεδίο οικονομικών επενδύσεων. Είναι αδιανόητο να προστατεύονται τα δάση μόνο όταν χαρακτηρίζονται προστατευόμενες περιοχές. Δεν επαρκεί πλέον μόνο η προσπάθεια της Δασικής Υπηρεσίας, ως κατ’ εξοχήν επίσημης λόγω του εξειδικευμένου επιστημονικού της προσωπικού, να διαχειριστεί και να προστατεύσει τα δασικά οικοσυστήματα. Θα πρέπει να γίνει συνείδηση όλων η ανάγκη για διατήρηση των δασικών οικοσυστημάτων και να κατανοήσουμε όλοι ότι τα δάση αποτελούν παγκόσμια κληρονομιά και η προστασία τους είναι ευθύνη όλης της ανθρωπότητας.
Για τη Δασική Υπηρεσία Ν. Ξάνθης
Ο Διευθυντής Δασών
Παναγιώτης Μουχταρίδης- Γεωτεχνικός- Δασολόγος
