Θέσεις Δημοκρατικής Αναγέννησης
Γράφει ο Κουτελίδης Κωνσταντίνος
Τα αιτήματα που διατυπώνει η Δημοκρατική Αναγέννηση είναι σαφή και ξεκάθαρα: Εξυγίανση και εξορθολογισμός του Δημοσίου με διαδικασίες αξιοκρατικής και όχι κομματικής αξιολόγησης. Ανάκτηση της αγροδιατροφικής και βιοτεχνικής φυσιογνωμίας της χώρας και ο προσανατολισμός σε οργανωμένες παραγωγικές δράσεις. Έλεγχος και κολασμός όσων δεν τίμησαν τα δημόσια αξιώματα και το δικαίωμα υπογραφής τους διασπαθίζοντας το δημόσιο πλούτο με δήμευση των περιουσιών και καταθέσεων τους.
Έντοκη επιστροφή των αποζημιώσεων και δανείων που οφείλει η Γερμανία στην Ελλάδα. Συντακτική Εθνοσυνέλευση για την επανίδρυση του κράτους, κατάργηση των παράλογων βουλευτικών προνομίων όπως η βουλευτική ασυλία ακόμα και για υποθέσεις που δεν αφορούν την πολιτική τους δραστηριότητα, μείωση του αριθμού των βουλευτών οι οποίοι θα εκλέγονται σε μικρές μονοεδρικές περιφέρειες και τέλος διαχωρισμό της νομοθετικής από την εκτελεστική εξουσία. Συγκεκριμένη μεταναστατευτική πολιτική. Η χώρα πρέπει να αποφασίζει πόσους και ποιους οικονομικούς μετανάστες αντέχει η οικονομία της και η κοινωνική συνοχή της. Αυτό συνεπάγεται ακύρωση όλων των πράξεων ιθαγένειας και επανεξέταση των αιτήσεων πολιτικού ασύλου με επαναπατρισμό όσων δεν πληρούν τα κριτήρια που θα έχει θέσει η πολιτεία.
Όσον αφορά τα εθνικά θέματα δηλώνει ότι μια χώρα με αυτοπεποίθηση: Δεν συζητά με τους σκοπιανούς τον σφετερισμό των συμβόλων και των ονομάτων της. Δεν συζητά με τους πολιτικούς προϊστάμενους του στρατού κατοχής στην Κύπρο. Ανακηρύσσει την Α.Ο.Ζ. και ζητάει δημοψήφισμα για την είσοδο ή μη της Τουρκίας στην Ε.Ε. Όπως τονίστηκε είναι ένα θέμα για το οποίο πρέπει να αποφασίσει ο ελληνικός λαός και όχι τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Σύσσωμη η Δημοκρατική Αναγέννηση δηλώνει την συμπαράστασή της στο αγνό κίνημα των αγανακτισμένων πολιτών. Το δείχνουμε καθημερινά εμπράκτως συμμετέχοντας οι ίδιοι και δηλώνοντας την αγανάκτησή μας μαζί με τους υπόλοιπους συμπολίτες μας. Δεν συνεργούμε στην εκποίηση της πατρίδας. Η επιστροφή στη δραχμή είναι δύσκολος δρόμος και σαφώς δεν επιδιώκεται αλλά είναι προτιμότερος από την παραμονή στο μνημόνιο αφού τουλάχιστον έτσι η χώρα θα έχει την δυνατότητα της ανάπτυξης.
