Ο Διευθυντής της κλινικής μεταμοσχεύσεων του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου για το νέο νομοσχέδιο
Ρεπορτάζ: Νάντια Νάκου
Η υποχρεωτική μεταμόσχευση οργάνων από όλους τους Έλληνες εντάσσεται στο νομοσχέδιο που δόθηκε στη δημόσια διαβούλευση. Στην Ξάνθη πραγματοποιήθηκε ενημερωτική εκδήλωση με ομιλητή τον κ. Δημήτρη Γάκη, Χειρούργο, Διευθυντή κλινικής μεταμοσχεύσεων του Ιπποκράτειου νοσοκομείου Θεσσαλονίκη, ο οποίος έδωσε αρκετές ενδιαφέρουσες πληροφορίες σε δηλώσεις του
«Η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις στην Ευρώπη στην μεταμόσχευση οργάνων και δεν δικαιολογείται ούτε από την συναισθηματικότητα ούτε από την ευαισθησία των Ελλήνων». Όσο για την εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Οδηγίας «το να θεωρείσαι δότης ενώ δεν έχεις δηλώσει την αντίθεση σου εγγράφως από την αρχή είναι πολύπλοκο θέμα, κλονίζει τον συναισθηματικό Έλληνα και προκαλεί αντιδράσεις και συζητήσεις».
Ο ίδιος δεν διαφωνεί με το νομοσχέδιο ωστόσο θεωρεί ότι «θα έπρεπε να είχε προηγηθεί μια ενημέρωση του κοινού και μια σειρά συζητήσεων στα μέσα επικοινωνίας».
Αναφερόμενος στο Ισπανικό μοντέλο σημείωσε: «η Ισπανία έχει εφαρμόσει την Οδηγία στο νομικό καθεστώς της από το 1977 δεν το εφαρμόζει όμως, όπως και καμιά άλλη ευρωπαϊκή χώρα, δεν παίρνει τα όργανα από τον νεκρό, αν δεν έχει την συγκατάθεση των συγγενών. Το ίδιο θα κάνουμε και μείς γιατί δεν σημαίνει ότι επειδή θα αλλάξει το νομικό πλαίσιο όποιον βρίσκουμε θα του παίρνουμε τα όργανα χωρίς να ρωτηθεί κάποιος! Ο λόγος είναι ότι κάποιος μπορεί να αλλάξει γνώμη την παραμονή και να πει ότι δεν πρόλαβε να πάει στην αρμόδια υπηρεσία και να την ενημερώσει».
Για το σύστημα υγείας επισήμανε ότι «είναι ελλιπέστατο, αλλά άλλοι οι κανόνες της Ε.Ε. και άλλοι οι δικοί μας, οι οποίοι εμπεριέχονται σε ένα νομικό πλαίσιο της Ελλάδος, που είναι το αυστηρότερο, δεν εναρμονιζόμαστε στη συγκεκριμένη περίπτωση εμείς με την Ευρώπη αλλά η Ευρώπη εναρμονίζεται με το νομικό καθεστώς μας και το κάναμε αυτό πριν δέκα χρόνια, για να νοιώσει εμπιστοσύνη ο Έλληνας απέναντι στη μεταμόσχευση και ήμασταν πάρα πολύ αυστηροί, αλλά τώρα ήρθε η ώρα που πρέπει να επεκτείνουμε λίγο τις δυνατότητες λήψης οργάνων από συγγενείς όχι μόνον α και β βαθμού αλλά μέχρι και δ βαθμού συγγενείς, όχι όμως από συναισθηματικά συνδεόμενους δότες, γιατί αυτό αφήνει ένα ανοιχτό παράθυρο στην επ αμοιβή δωρεά οργάνων». Μάλιστα υπογράμμισε την αντίρρηση του σε αυτό, την οποία εξέφρασε και στον Υπουργό.
Και συνέχισε: «Θα πρέπει να προχωρήσουμε σαν χώρα και θα πρέπει να εναρμονιστούμε με την Ε.Ε. και θα πρέπει να προσπεράσουμε, διότι έχουμε καταλληλότερους πολίτες, είμαστε πιο συναισθηματικοί άνθρωποι, νοιαζόμαστε ακόμη για τον γείτονά μας, νοιαζόμαστε για το παιδί μας, δωρίζουμε όργανα στο παιδί μας. Αν λοιπόν δώσουμε στον Έλληνα την σιγουριά ότι η μεταμόσχευση είναι διάφανη, κρυστάλλινη, ότι δεν υποκρύπτει χρηματισμό, ότι δεν υπάρχει καμιά πρόθεση εγκληματικής αφαίρεσης οργάνων, τότε εμείς θα είμαστε το πρώτο κράτος στις μεταμοσχεύσεις και όχι η Ισπανία. Στην Ελλάδα αδιαφανείς διαδικασίες δεν υπάρχουν, γιατί είναι τέτοιο το πλαίσιο που για μια μεταμόσχευση ήπατος υπεισέρχονται πάνω από 50 γιατροί και επιστήμονες μέχρι να φτάσει να διενεργηθεί η μεταμόσχευση από εμάς».
Ο Διευθυντής της κλινικής μεταμοσχεύσεων του Ιπποκράτειου νοσοκομείου ξεχώρισε τις έννοιες πότε ένας ασθενής είναι εγκεφαλικά ή κλινικά νεκρός: «Ο θάνατος είναι ίδιος σαν βιολογικό φαινόμενο δεν άλλαξε από τις εμφανίσεις του ανθρώπινου γένους πάνω στον πλανήτη γη. Το κλινικά νεκρός από το εγκεφαλικά νεκρός έχει διαφορετική έννοια. Κλινικά νεκρός είναι κάποιος που ο θάνατος του διαπιστώνεται με το ακουστικό και το καρδιογράφημα. Για παράδειγμα ο καρδιογράφος μπορεί να βγάλει χιλιάδες καρδιογραφήματα και να σπάσει το συρματάκι μέσα από το περίβλημα του καλωδίου και να δώσει ψευδώς την εξελικτική γραμμή και τότε αυτές είναι νεκροφάνειες ψευδαναστάσεις κλπ. οι οποίες σπανιότατα περιγράφονται. Ο εγκεφαλικός θάνατος όμως είναι μια πολύπλοκη εγκεφαλική διάγνωση με κριτήρια εγκεφαλικά είναι κακός ο όρος είναι κακή μετάφραση, και θα έπρεπε να λέγεται θάνατος που εξακριβώνεται με εγκεφαλικά κριτήρια. Γίνεται από τρεις ανεξαρτήτους μεταξύ τους γιατρούς οι οποίοι εξετάζουν τον θανόντα δυο φορές με μεσοδιάστημα 12 ωρών και είναι η ασφαλέστερη μορφή διάγνωσης θανάτου. Δεν υπάρχει περίπτωση όταν τεθεί η διάγνωση του εγκεφαλικού θανάτου να υπάρχει περίπτωση να μην είναι νεκρός ο ασθενής».
