Σε ένα γραφικό ταβερνάκι της ορεινής περιοχής έφαγε η συντροφιά το Σαββατοκύριακο. Ήρθε και η ώρα του λογαριασμού. Ούτε μολύβι, ούτε χαρτί, ούτε απόδειξη το αφεντικό. Τα ήξερε όλα απ έξω. Τριάντα πέντε χρόνια στο μαγκάλι-καυχήθηκε- έχει μεγάλη ευχέρεια στους λογαριασμούς. Σαν επιδόρπιο πρόσφερε και τους ύμνους του για τον Πρωθυπουργό της χώρας και το ΠΑΣΟΚ που μας ζώσει από την καταστροφή. Ξέχασε βέβαια ότι ο αρχηγός του επιχειρεί την πάταξη της φοροδιαφυγής και καλώς κάνει. (Θα τα καταφέρει όμως με τέτοιους οπαδούς;).
