Τεστ αντοχής για τους ηγέτες των Ευρωπαϊκών κρατών «ΉΞΕΙΣ και ΑΦΙΞΕΙΣ» τα μέχρι σήμερα συμπεράσματα των συνόδων κορυφής των ηγετών της Ευρωζώνης. Η συνεχής αναβολή των αποφάσεων των ηγετών κρατών μελών της ευρωζώνης ανησυχεί τους δύσμοιρους πολίτες των Ευρωπαϊκών μελών κρατών, διότι δεν τους έφτανε η λιτότατα και η εσαεί εξάρτηση από τους διεθνείς δανειοδότες αλλά με στωικότητα αναμένουν τις αποφάσεις των διαχειριστών του διεθνούς κεφαλαίου, για το αναμενόμενο πρόγραμμα στήριξης της οικονομίας των μελών κρατών της ευρωζώνης, που βρίσκονται στο ίδιο με μας οικονομικό αδιέξοδο. Καταλυτική ημερομηνία των αποφάσεων στήριξης της ευρωζώνης από την 22 α Μαρτίου του τρέχοντος έτους έχει μετατεθεί, για τον ερχόμενο Ιούνιο. Ο πρωτοετής του οικονομικού πανεπιστήμιου μπορεί να αντιληφθεί ότι: Η συνεχής αναβολή των αποφάσεων των ηγετών της ευρωζώνης, ΔΕΙΧΝΕΙ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΛΗΨΕΩΣ ΤΗΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ, για την οικονομική ανάκαμψη της Ευρώπης, ή ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ ΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΓΙΑ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ή ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ ΤΟΡΠΙΛΙΖΟΥΝ ΣΚΟΠΙΜΑ την σύνοδο κορυφής, προφανώς χάριν των δικών τους συμφερόντων. Ο κόσμος δεν στρέφεται μόνο κατά της λιτότητας, αλλά στρέφεται και κατά των τραπεζών, οι οποίες ενώ χρηματοδοτούνται από το πολιτικό σύστημα με 30 δις ευρώ, αυτές φειδωλά χορηγούν «την απαραίτητη ρευστότητα για την κίνηση της αγοράς. Απαραίτητες επίσης είναι οι συγχωνεύσεις των τραπεζών, αλλά συνάμα θα πρέπει να ασκείται έλεγχος της λειτουργίας τους, όπως επίσης και των κερδών τους. Η κυβέρνηση πρέπει, να ζητά λογαριασμό από τις τράπεζες, για την ρευστότητα, που παρέχουν στην αγορά και τις διαχειριστικές αξίες των χορηγήσεων και ασφαλώς και τις υποχρεώσεις που έχουν στα δικά τους χαρτοφυλάκια. Όμως, φαίνεται ότι, και οι τράπεζες πολλές φορές επιβάλλουν τις δικές τους απόψεις ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ. Η κρίση στην Πορτογαλία επηρεάζει το κλίμα ισορροπίας στην ευρωζώνη, αλλά ευτυχώς δεν επηρεάζει το θέμα της Ελληνικής επιμήκυνσης και την μείωση των επιτοκίων. Προχθές 500.000 διαδήλωσαν στο Λονδίνο, για τα μέτρα λιτότητας του Κάμερον και την ασφυξία της αγοράς. Αν οι ηγέτες των κρατών με την πολιτική τους οδηγούν την οικονομία στο διεθνές οικονομικό πεδίον δανεισμού, τούτο αξιολογείται από τους πολίτες, οι οποίοι και αυτοί αντιδρούν ανάλογα. Με την συνεχιζόμενη διαπραγματευτική βεντάγια μεταξύ των ηγετών της ευρωζώνης, εμείς πετύχαμε την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του χρέους και την ελάφρυνση του επιτοκίου, για να αποφύγουμε το κερδοσκοπικό παιχνίδι των διεθνών χρηματοπιστωτικών αγορών, σε βάρος της Ελληνικής οικονομίας. Με την περιβόητη συνέντευξη τύπου στην Αθήνα την Παρασκευή 11.2.2011 η τρόικα δεν ενήργησε σαν σύμβουλος, αλλά ως αντισυμβαλλόμενος και δικαιούχος, με τη σαφή υπόδειξη, ότι αν δεν πουλήσετε, ο δανεισμός αναθεωρείται. Ανέφικτος είναι ο στόχος των 50 δις μέχρι το 2015, άλλοι τον θεωρούν εφικτό, διότι θα δημιουργηθεί όπως ισχυρίζονται, οικονομική ανάκαμψη με τις σχεδιαζόμενες επενδύσεις. Οι επενδύσεις και η ανάπτυξη προϋποθέτουν κεφάλαια, ποιος όμως επενδυτής θα καταθέσει τα κεφάλαια του σε μια χώρα με μεγάλο δημοσιονομικό έλλειμμα; Για να εισπράξει το κράτος μέχρι το 2015 50 δις ευρώ. ΠΡΑΓΜΑ ΑΝΕΦΙΚΤΟ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΛΕΟΝ ΤΟΛΜΗΡΗ ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ ΜΑΣ. Όλα τα παρόντα και τα μέλλοντα που έρχονται, από τα τραγικά σφάλματα του πολιτικού συστήματος, ο κόσμος τα αντιμετωπίζει με καχυποψία, σαν να παίζεται ένα ατέρμονο παιγνίδι, με ζημία του μικρομεσαίου πολίτη, ο οποίος τα αντιμετωπίζει με καχυποψία, σαν να παίζεται ένα ατέρμονο παιχνίδι, με ζημία του μικρομεσαίου πολίτη, ο οποίος παρακολουθεί αμήχανα το μπαλάκι στην ατέρμονη περιστροφή του. ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΚ ΒΑΘΕΩΝ ΛΑΪΚΗ ΔΥΣΑΡΕΣΚΕΙΑ ΘΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙ.
