«Κλειστό επάγγελμα και δικηγόροι είναι ανέκδοτο. Έχουμε 50.000 δικηγόρους στην Ελλάδα, κάθε χρόνο εκατοντάδες μπαίνουν στο επάγγελμα, στην Ξάνθη έχουμε 235, 10- 15 συνάδελφοι κάθε χρόνο ορκίζονται. Δεν υπάρχει κανείς πτυχιούχος νομικής που θέλει να γίνει δικηγόρος και εμποδίζεται», σημείωσε ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ξάνθης Κώστας Γούναρης στην XanthiNews, μιλώντας για το νομοσχέδιο που αφορά στο άνοιγμα του επαγγέλματος τους και αναφέρεται διεξοδικά στους λόγους αντίδραση τους.
Άμεσο αντίκτυπο στον πολίτη το νομοσχέδιο που αφορά τους δικηγόρους
Ρεπορτάζ: Νάντια Νάκου
Δόθηκε το τελικό προσχέδιο νόμου από τα Υπουργεία Οικονομικών και Δικαιοσύνης για το περίφημο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων. Τον δικηγορικό κλάδο αφορούν δύο συγκεκριμένα άρθρα για τα οποία είναι κάθετα αντίθετοι και γι αυτό προχώρησαν από χθες σε τριήμερη αποχή. Ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ξάνθης Κώστας Γούναρης δήλωσε αναλυτικά στην XanthiNews για την διαφωνία τους: «Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν περιορισμοί. Δύο είναι οι σημαντικοί: Είναι οι γεωγραφικοί περιορισμοί δηλαδή ένας δικηγόρος ενός πρωτοδικείου δεν γίνεται να παραστεί μόνος του σε αστικές και διοικητικές υποθέσεις σε άλλο πρωτοδικείο, ενώ σε ποινικές δικαιούται. Και ο άλλος περιορισμός είναι η υποχρεωτική ελάχιστη αμοιβή που υπάρχει.
Με το σχέδιο αυτό καταργούνται οι εδαφικοί περιορισμοί. Δηλαδή οποιοσδήποτε δικηγόρος μπορεί να παραστεί σε οποιοδήποτε πρωτοδικείο της χώρας. Σε αυτό δεν είμαστε ιδιαίτερα αντίθετοι, με την έννοια ότι αναγνωρίζουμε το δικαίωμα του πολίτη να επιλέξει όποιον δικηγόρο θέλει σε κάθε είδους υπόθεση. Υπάρχει όμως μια πονηρή διάταξη που μπαίνει στο νόμο. Σύμφωνα με όσα ισχύουν στην Ελλάδα εδώ και χρόνια επιτρέπονται δικηγορικές εταιρείες, δηλαδή δύο ή περισσότεροι δικηγόροι μπορούν να ιδρύσουν δικηγορική εταιρεία. Μέχρι τώρα αυτό το δικαίωμα το είχαν δικηγόροι του ίδιου πρωτοδικείου. Με το νέο νομοσχέδιο δίνεται η δυνατότητα να ιδρύσουν εταιρείες δικηγόροι διαφόρων πρωτοδικείων. Αυτό κρύβει τον εξής μεγάλο κίνδυνο: Να ιδρυθούν μεγάλες δικηγορικές εταιρείες να προσλάβουν εταίρους ενδεχομένως με πολύ μικρά ποσοστά δικηγόρους επαρχιακών δικηγορικών συλλόγων, να ορίσουν έδρα της εταιρείας την Αθήνα και άτυπα τα γραφεία των δικηγόρων των επαρχιακών συλλόγων που θα συμμετέχουν στην εταιρεία να είναι δεύτερες, τρίτες, τέταρτες έδρες. Ενώ σύμφωνα με το νόμο κάθε δικηγόρος ή κάθε δικηγορική εταιρεία δικαιούται να έχει μόνο μια έδρα, με το σύστημα αυτό καταστρατηγείται ήδη η πρόβλεψη του νόμου για μια έδρα και αποδυναμώνεται ο μαχόμενος δικηγόρος και δίνονται πάρα πολύ μεγάλα πλεονεκτήματα στην ίδρυση δικηγορικών εταιρειών.
Από το νόμο υπάρχουν οι προβλεπόμενες ελάχιστες αμοιβές. Θεσπίστηκαν για να ωφελήσουν το κράτος, για να υπάρχει ένα φορολογητέο εισόδημα. Ο κάθε δικηγόρος υποχρεωνόταν ανεξαρτήτως εάν εισέπραττε λιγότερα να δηλώσει και να φορολογηθεί για το ποσό αυτό και με βάση αυτό γίνονται οι παρακρατήσεις των ασφαλιστικών ταμείων που επίσης είναι δημόσιο χρήμα και ο δικηγόρος απέδιδε τμήμα της αμοιβής του στο δικηγορικό σύλλογο για να καλύπτει τα λειτουργικά του έξοδα που αν και νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου δεν παίρνει ούτε ένα ευρώ από το κράτος.
Τώρα θεωρούν ότι τα 117 ευρώ του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου εμποδίζουν τον υγιή ανταγωνισμό και καταργούν την ελάχιστη αμοιβή. Εκεί που συμφέρει το κράτος, δηλαδή στην αμοιβή του δικηγόρου. Δίνουν το δικαίωμα να διαπραγματευτεί ελεύθερα με τον εντολέα του οποιοδήποτε ποσό και κάτω από το ελάχιστο που τώρα δεν επιτρέπεται, αλλά για να εισπράττει το κράτος έσοδα για να παρακρατεί φόρο, για να αποδίδει ο δικηγόρος ΦΠΑ, για να φορολογείται, η ελάχιστη αμοιβή παραμένει.
Οι μεγάλοι τραπεζικοί και ασφαλιστικοί όμιλοι που καλύπτουν μεγάλο μέρος της δικηγορικής ύλης και απασχολούν χιλιάδες δικηγόρους σε όλη την Ελλάδα έχουν τη δυνατότητα να υποχρεώσουν τον δικηγόρο συνεργαζόμενο να τους εκπροσωπήσει στα δικαστήρια με χαμηλότερες τιμές από την ελάχιστη. Έτσι θα απαξιωθεί το δικηγορικό επάγγελμα, θα εξευτελιστούν οι τιμές και αυτό θα λειτουργήσει εις βάρος της απονομής της δικαιοσύνης και θα λειτουργεί το σύστημα υπέρ των μεγάλων πελατών των δικηγόρων».
