Στην τελευταία Γενική Συνέλευση του Φοιτητικού Συλλόγου της Πολυτεχνικής είχαμε εξελίξεις, που αφορούν στη δομή του Φοιτητικού Κινήματος. Συγκεκριμένα η φοιτητική παράταξη της Νέας Δημοκρατίας ανακοίνωση από το βήμα, ότι έχει προχωρήσει σε ίδρυση δυο νέων φοιτητικών συλλόγων.
Στην πόλη μας ο Φοιτητικός Σύλλογος έχει το χαρακτήρα δευτεροβάθμιου συνδικαλιστικού οργάνου. Ενώ η διοίκηση και η εκπαιδευτική πολιτική ασκείται σε κάθε Τμήμα ξεχωριστά, οι φοιτητές έχουμε ένα Φοιτητικό Σύλλογο και για τα πέντε Τμήματα της Πολυτεχνικής Σχολής. Η αναντιστοιχία αυτή δημιουργεί αρκετές στρεβλώσεις και προβλήματα στη λειτουργία του φοιτητικού συλλόγου, στις μαζικές διαδικασίες, στις εκλογές. Φυσικά το βασικό πρόβλημα της λειτουργίας του συλλόγου μας είναι η κυριαρχία στο Διοικητικό Συμβούλιο δυνάμεων που στηρίζουν εναλλάξ την πολιτική που υποχρηματοδοτεί την Ανώτατη Εκπαίδευση και υποβαθμίζει τα πτυχία μας. Είναι λογικό την κύρια ευθύνη για όσα συμβαίνουν στους φοιτητικούς χώρους να φέρουν η πρώτη παράταξη πανελλαδικά- ΔΑΠ- ΝΔΦΚ- και η πρώτη παράταξη τοπικά η ΠΑΣΠ.
Πάνω στα υπαρκτά προβλήματα του συλλόγου είχαμε το προηγούμενο διάστημα, νομικές κινήσεις εναντίον του από φοιτητές, δημιουργία διασπαστικού συλλόγου στους Ηλεκτρολόγους Μηχανικούς από μεμονωμένους φοιτητές, άρνηση των διοικήσεων των τμημάτων να δεχτούν τις εκπροσωπήσεις των φοιτητών. Οι εξελίξεις αυτές έχουν αφετηρία το νέο Νόμο- Πλαίσιο για τα Πανεπιστήμια, δηλαδή το νόμο Γιαννάκου του 2007, τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος με αφορμή την περιφρούρηση του Άρθρου 16 του συντάγματος, το νεολαιίστικο ξέσπασμα του προηγούμενου Δεκεμβρίου.
Με όλα αυτά να αφήνουν το στίγμα τους στη Φοιτητική Κοινότητα η ΔΑΠ- ΝΔΦΚ, ανακοίνωσε ότι ίδρυσε ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ δυο νέους φοιτητικούς συλλόγους. Απορίας άξιο ότι η κίνηση αυτή έγινε εν αγνοία των φοιτητών, εν αγνοία του Διοικητικού Συμβουλίου. Τέτοιες κινήσεις είναι καταδικασμένες σε αποτυχία και απαξίωση, κανένας φοιτητής δεν θα δεχτεί ίδρυση μαζικού φορέα που εκπροσωπεί το όλον, να δημιουργηθεί από μια μεμονωμένη παράταξη που θέλει να αποκομίσει εκλογικά οφέλη και όχι από τα όργανα του Κινήματος. Ας φανταστεί ο αναγνώστης του κειμένου σε κάθε συνδικαλιστικό χώρο κάθε μεμονωμένη παράταξη να είχε το δικό της σωματείο, το δικός της εργατικό κέντρο, σύλλογο ή ομοσπονδία, το μόνο αποτέλεσμα θα ήταν πλήρης διάλυση- διάσπαση και απαξίωση των συνδικαλιστικών οργάνων.
Η κίνηση αυτή αποτελεί κακό προηγούμενο, κάθε μεμονωμένη ομάδα φοιτητών θα μπορεί να επικαλεστεί την κίνηση της πρώτης παράταξης πανελλαδικά και να προχωράει σε ανάλογες ενέργειες, πολύ περισσότερο που τέτοιες κινήσεις θα ενθαρρύνονται από συμφέροντα που καμία σχέση δεν έχουν με τα φοιτητικά συμφέροντα. Ήδη το Διοικητικό Συμβούλιο σκέφτεται να κινηθεί δικαστικά εναντίον της ίδρυσης των νέων αυτών συλλόγων, η ΔΑΠ δεν παρουσιάζεται στις συνεδριάσεις του, ενώ από μια κλωστή κρέμονται και οι φοιτητικές εκλογές.
Όλα αυτά σε μια περίοδο που τα αντιλαϊκά μέτρα έχουν πάρει τη μορφή χιονοστιβάδας, με τα νέα μέτρα περικόπηκαν 500 εκατ. Ευρώ από την Παιδεία, ενώ προωθείται η αναγνώριση των ψευτο- κολεγίων τύπου Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών ως πανεπιστήμια. Σε όλα αυτά το Φοιτητικό Κίνημα θα έπρεπε να είναι ενωμένο- μαζικό και διεκδικητικό, συσπειρωμένο γύρω από ένα πλαίσιο πάλης που θα απαντάει στις σύγχρονες ανάγκες, θα βάζει στόχο τις πολιτικές που κάνουν τα πτυχία μας διαβατήρια για την ανεργία και έφτιαξαν έναν εργασιακό μεσαίωνα για εμάς και τα όνειρά μας.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…
Βασίλης Τζώτζης
Φοιτητής της Πολυτεχνικής Σχολής
