Γράφει ο Νίκος Γιαννακόπουλος
Ο 27 ος Μαραθώνιος της Κλασσικής Διαδρομής, Μαραθώνας- Αθήνα θα γίνει την Κυριακή 8 του μήνα στην Αθήνα, με τερματισμό στο Καλλιμάρμαρο στάδιο μετά από 42.195 μέτρα. Η συμμετοχή πάνω από 12.000 φέτος άτομα, έναντι 10.000 από πέρσι, και αυτό δεν είναι η είδηση του αγώνα. Την είδηση την έβγαλε ο Πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ κύριος Σεβαστής λέγοντας ότι από του χρόνου, όπου γιορτάζονται τα 2.500 χρόνια από την Μάχη του Μαραθώνα, ο Μαραθώνιος των Αθηνών αναβαθμίζεται σε «Χρυσό Μαραθώνιο» δηλαδή θα είναι ένας από τους οκτώ (8) καλύτερους αγώνες στον πλανήτη από τους περίπου 700 που γίνονται σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.
Αγωνιστικά θα είναι η Πέμπτη συμμετοχή μου, και στόχος μου ο τερματισμός. Το 2007 πιο πολύ περπάτησα μέχρι να τερματίσω, ενώ πέρσι έκανα και προετοιμασία 40 ημερών! Σε όλες μου τις συμμετοχές τερμάτισα αλλά η περσινή εμπειρία ήτανε η πιο τραυματική… Μία σειρά από λάθη και ένας ενθουσιασμός που δεν χρειάζεται σε τέτοιους αγώνες. Στον μαραθώνιο και σε κάποια ηλικία όπως η δική μου, ούτε τα έπαθλα, ούτε οι βαθμοί, ούτε οι γρήγορες επιδόσεις έχουνε σημασία. Σημασία έχει η συμμετοχή και η καλύτερη επιβράβευση είναι ο τερματισμός. Τα συναισθήματα του τερματισμού μετά από ένα τέτοιο αγώνα, μεγάλης απόστασης και μεγάλης χρονικής διάρκειας δεν περιγράφονται σε πέντε σειρές γραφής. Είναι μια δοκιμασία για το μέχρι που μπορεί να φτάσουνε οι δυνατότητες του ανθρώπου, του κάθε ανθρώπου που μπορεί να σηκωθεί από την πολυθρόνα του γραφείου, από την θέση του οδηγού και να κάνει ένα αγώνα, προσωπικό, σαράντα δύο χιλιομέτρων.
Εντυπώσεις από τον περσινό αγώνα, με τον ενθουσιασμό ότι έκανα προπονήσεις για σαράντα μέρες έτρεξα πολύ άνετα τα πρώτα δέκα χιλιόμετρα και μέχρι τα είκοσι, φτάνοντας στα μισά του αγώνα ήμουνα πολύ καλά. Μυαλό, θέληση και μυικό σύστημα, δουλεύανε πολύ καλά, τα κόκαλα και ειδικά τα γόνατα ήτανε αυτά που με «προδώσανε» στο 21 ο χλμ είχα την πρώτη ενόχληση στο αριστερό γόνατο και λίγο πριν τα 30 χλμ πόνεσε και το δεξί, τα υπόλοιπα 12 χλμ τα περπάτησα τερματίζοντας στη θέση 3957 γενική κατάταξη και 517 ος στην κατηγορία 40- 50 ετών..
Τα λάθη της κούρσας, τα σφικτά παπούτσια αιτία για όχι 11 νερόφουσκες, αλλά αιματόφουσκες, πρώτη φορά έβλεπα φουσκάλες με αίμα. Και στο περπάτημα αντί να πάω με τις φτέρνες και να πάει όλη η κούραση στο πίσω μέρος, περπατούσα στις μύτες από τον πόνο στα γόνατα, με αποτέλεσμα αφού μελάνιασαν να μου πέσουν με τον καιρό 5 νύχια ποδιών, τρία από το δεξί και δύο από το αριστερό.
Τώρα όλα αυτά είναι παρελθόν. Στις 6 Δεκεμβρίου έκανα δώρο στον εαυτό μου ένα διάδρομο και με τον καιρό έκανα προετοιμασία 11 μηνών. Έλαβα μέρος σε τρεις αγώνες αποστάσεων με τελευταίο τον Γύρο της Λίμνης Των Ιωαννίνων 30 χλμ. Τερματίζοντας σε 3 ώρες 07.54.
Σε όλα τα τεστ που έκανα ελπίζω σε ένα τερματισμό περίπου στις 4 ώρες και 37 λεπτά. Τουλάχιστον φέτος θα έχω και παρέα τον Βαγγέλη Καραγιαννίδη της ΑΕΚ Κυψέλης, και ελπίζω και άλλοι συμπολίτες μου να βρεθούνε σε αυτή την καταπληκτική εμπειρία. Το καλό της ημέρας δεν είναι μόνο η Μαραθώνια διαδρομή αλλά το βράδυ θα πάμε και στο ΟΑΚΑ για την συναυλία της Beyonce και μετά θα πρέπει να αποφασίσουμε αν θα έρθουμε στην όμορφη πόλη μας ή θα μείνουμε στην πρωτεύουσα. Και κάτι άσχετο για την συναυλία θα είμαστε 11 από την Ξάνθη ενώ για τον αγώνα μόνο δύο…
