Το μήνυμα της Κυριακής
Το πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, κατά την Ορθόδοξη διδασκαλία, κατέχει κεντρική θέση στο έργο της «θείας οικονομίας». Η Παναγία είναι το όργανο της «εν Χριστώ» σωτηρίας μας. Είναι το θεοδόχο χωρίο δηλαδή το χωράφι, στο οποίο ο Θεός Πατέρας με την θέληση της έγινε γεωργός, σπόρος ό Λόγος του Θεού και φυτουργός το Πανάγιο Πνεύμα.
Σήμερα η απόδοση της εορτής της Κοιμήσεως μας δίνει την ευκαιρία να μιλήσουμε για τη συμβολή της Θεοτόκου στη σωτηρία μας.
Η Παναγία αποτελεί την ενότητα όλης της κτίσης. Η κτίση δημιουργήθηκε και στην προκείμενη περίπτωση ο άνθρωπος, για να ενωθεί με τον Θεό. Όταν αμάρτησε ο Αδάμ ο σκοπός ματαιώθηκε. Έπρεπε να βρεθεί η Παναμώμητη Κόρη από τη Ναζαρέτ η οποία θα ένωνε τον Θεό και τον άνθρωπο στο πρόσωπο του Υιού της και θα πραγματοποιούσε το σκοπό της δημιουργίας. Στο μυστήριο της Ενσάρκωσης του Λόγου του Θεού, ολόκληρη η σωτηρία της ανθρωπότητας κρεμόταν από την αβίαστη απάντηση της Παναγίας. Και να, ή καταφατική απάντηση: «ιδού η δούλη Κυρίου γένοιτο μοι κατά το ρήμα σου» έγινε η αρχή της λύτρωσης μας.
Στον επίγειο βίο της βλέπουμε την Θεοτόκο να. είναι αχώριστα ενωμένη με τον Υιό της. Η Παρθένος έχει «ενυποστασιασθεί» με τον Χριστό, έχει χριστοποιηθεί. Ζει κυριολεκτικά, «ουκέτι αυτή, ζή δε (εν αυτή) ο Χριστός». Στις περιοδείες, στα κηρύγματα, στο Ναό, στη Σταύρωση και την Ανάσταση, στην Ανάληψη, η Υπεραγία Θεοτόκος είναι μαζί με τον Χριστό. Για. χάρη της ο Κύριος εποίησε στο γάμο της Κανά, «την αρχήν των θαυμάτων», γιατί ήθελε να πραγματοποιήσει το θέλημα της. Ακόμη την βλέπουμε μετά την Ανάληψη του Χριστού να λαμβάνει εξέχουσα θέση στην εκκλησιαστική κοινότητα, και γίνεται στήριγμα και παράκληση με τα λόγια της και την παρουσία της σ όλους εκείνους που είχαν την αποστολή της διαδόσεως του Ευαγγελίου.
Μέσα στην Εκκλησία μας ο Χριστός και. η Θεοτόκος δεν χωρίζονται. Η εικόνα του Ιερέως που κρατεί το Άγιο Ποτήριο προκειμένου να κοινωνήσει τους πιστούς και η εικόνα της Παναγίας, που βαστάζει τον Χριστό, είναι ίδιες. Η Εκκλησία συνεχίζει το έργο της Παναγίας. Γεννά τον Χριστό στις καρδιές των ανθρώπων. Συλλαμβάνουμε τον Κύριο μέσα μας, όχι σωματικά, όπως η Θεοτόκος, αλλά με την εφαρμογή των εντολών του Θεού, την προσευχή και την Θεία Ευχαριστία. Κυοφορούμε τον Χριστό στις καρδιές μας παίρνοντας τις άκτιστες ενέργειες Του. Παίρνουμε σαν άνθρωποι, όπως και εκείνη, τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, και γινόμαστε χριστοφόοοι και θεοφόροι.
Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως
