Το αδιαχώρητο στο «Αμοιρίδιο» της Ξάνθης και την σχετική προπαγάνδα που γίνεται ακόμα και σε καθαρά θρησκευτικές γιορτές όπως η γέννηση του Μωάμεθ, θα ενημερωθείτε από το αποκλειστικό ρεπορτάζ στις σελίδες του «Χρόνου». Το γιατί έγινε αυτό δεύτερη ημέρα Πάσχα και πού αποσκοπούσαν όλοι αυτοί που προσκεκλημένοι εκ Τουρκίας, που μαζί με τους ψευτομουφτήδες και τον πρόξενο έδωσαν πολιτικές διαστάσεις στο γεγονός, ίσως χρειάζεται λεπτομερή ανάλυση. Αλλά εντύπωση μας προξενεί η στάση του δημάρχου Ξάνθης Μιχάλη Στυλιανίδη που αβασάνιστα ικανοποίησε το αίτημα που υπέβαλλαν μειονοτικοί νομαρχιακοί και δημοτικοί σύμβουλοι για παραχώρηση του δημοτικού κλειστού σταδίου. Σε επικοινωνία που είχαμε μαζί του και ενώ υποτίθεται ότι γνώριζε ότι όλες αυτές οι φιέστες διοργανώνονται από τους ψευτομουφτήδες και όχι από το νόμιμο μουφτή που είναι αρμόδιος, μας απάντησε ότι: «Εγώ αποδέχθηκα το αίτημα των συμβούλων, θεώρησα σωστό να προσφέρω έναν αξιοπρεπή χώρο για μία τέτοια εκδήλωση, δεν κάνω εξωτερική πολιτική ως δήμαρχος, αλλά το αν υπάρχουν μουφτήδες και ψευτομουφτήδες είναι θέμα που πρέπει να προβληματίσει την ελληνική πολιτεία που δεν μπορεί να κουκουλώνει το θέμα». Φυσικά η απάντηση του δημάρχου που γνωρίζει από πρώτο χέρι στα συμβούλια την συμπεριφορά των μειονοτικών του συμβούλων, δεν μας ικανοποιεί.
Χρόνος
Ο κ. Σταμπουλίδης πρόεδρος του ΚΑΠΗ έδωσε για ακόμη μια φορά μάθημα ευγένειας και ήθους κατά την επίσκεψη του νομάρχη Ροδόπης κ. Άρη Γιαννακίδη στο ΚΑΠΗ που συνοδευόταν από τον αντινομάρχη Κώστα Κατσιμίγα. Βλέποντας τον κ. Κατσιμίγα αναφέρθηκε στις σχέσεις του με τον πατέρα του αείμνηστο δήμαρχο Κομοτηνής Χαράλαμπο Κατσιμίγα. Σημειωτέων ότι ο κ. Σταμπουλίδης ήταν δημοτικός σύμβουλος της αντιπολίτευσης επί Δημαρχίας Κατσιμίγα. Αυτό όμως δεν εμπόδιζε τους δύο άνδρες να συνευρίσκονται συχνά και να συζητούν και μάλιστα μετά από κάλεσμα του τότε δημάρχου. Είναι κανείς να μη θαυμάζει το ήθος των δύο ανδρών; Και να αναρωτιέται όμως ταυτόχρονα άραγε σήμερα υπάρχουν αυτού του ήθους και ύφους άνδρες;
Παρατηρητής
Στα δημοτικά και Νομαρχιακά τα πολιτικά χρώματα είναι γκρίζα μιας και οι προσωπικές κόντρες και οι αλαζονικές συμπεριφορές είναι στην καθημερινότητα πλέον. Ο Καλιοντζής αγάπησε ξαφνικά τον Εριφιλλίδη αλλά φλερτάρει και τον Καραμπουρνιώτη ενώ από την άλλη ο Σιμιτσής προσπαθεί να ελέγξει το επικοινωνιακό του με τα ραδιοφωνικά του αηδόνια τα οποία του έχουν υποσχεθεί ότι θα τον ξαναβγάλουν Δήμαρχο. Άλλωστε οι παλιές αγάπες αναζωπυρώνονται: εύκολα.
Νεάπολις
Ας μη πιέζουν τους πολιτικούς Είναι απόλυτα δικαιολογημένοι οι εργαζόμενοι στην Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων, αφού είναι σχεδόν βέβαιο ότι κάποιοι από τους μετόχους έχουν δρομολογήσει την μεταβίβαση των μετοχών τους. Βέβαια η αγωνία τους αυτή, δεν πρέπει να κάνει κάποιους να παραλογίζονται και να ζητούν κρατικοποίηση ή άλλες παρεμφερείς λύσεις. Είναι υπάλληλοι του δημόσιου τομέα και το κύριο χαρακτηριστικό αυτών των εργαζομένων είναι η αβεβαιότητα για το εργασιακό τους μέλλον. Ας μην πιέζουν τους πολιτικούς μας να «κάνουν κάτι», γιατί στο τέλος αυτοί υποχρεώνονται να κάνουν λεονταρισμούς, χωρίς νόημα και βέβαια χωρίς οποιοδήποτε αποτέλεσμα. Και οι εργαζόμενοι, όπως και μείς δεν θέλουμε να τους κοροϊδεύει κανείς, όσο κι αν αυτός πιέζεται. Να σκέφτονται, μήπως, μια τέτοια πώληση μετοχών κάνει την βιομηχανία τους να ανοίξει περισσότερο τα φτερά της. Λέμε, ότι δεν είναι απίθανο, μια τέτοια πώληση να τους φέρει σε καλύτερη θέση από τη σημερινή, φέρνοντας την ανάπτυξη.
Καθημερινός Τύπος
