Ένα γοητευτικό ταξίδι σε μια άγνωστη εποχή του παρελθόντος που έχει στοιχεία μιας πολυπολυτισμικής κοινωνία όπως της δικής μας, έκαναν, όσοι βρέθηκαν στην παρουσίαση του βιβλίου του κ. Γιάννη Καλπούζου με τίτλο: «Ιμ
αρέτ στη Σκιά του ρολογιού» προχθές το βράδυ στο Λαογραφικό Μουσείο, παρά την καταρρακτώδη βροχή και το τσίκνισμα, όπως απαιτεί η παράδοσης της αποκριάς.
Την παρουσίαση του βιβλίου έκανε ο βουλευτής ΠΑΣΟΚ Ξάνθης κ. Παναγιώτης Σγουρίδης και η κ. Λίζα Γρηγοριάδου, πολυτισμολόγος. Παρόντες ήταν ο υποψήφιος Νομάρχης κ. Φώτης Καραλίδης, ο συγγραφέας ιστορικός κ. Θωμάς Εξάρχου και φιλότεχνο κοινό.
Ο κ. Καλπούζος έχει γράψει τρία μυθιστορήματα και έχει γράψει τους στίχους συνολικά 65 τραγουδιών εκ των οποίων πάρα πολύ γνωστά, όπως της Γλυκερίας το «Ότι αγαπώ είναι δικό σου» και της Νατάσσας Θεοδωρίδου: «Να σουν θάλασσα».
Πριν ξεκινήσει η εκδήλωση ο συγγραφέας μίλησε στην XanthiNews για το βιβλίο του που ήδη έχει γίνει μπεστ σέλλερ, μέσα σε πολύ λίγο χρόνο: «Είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα και εξελίσσεται στην τουρκοκρατούμενη ακόμη Άρτα του 1854 μέχρι το 1882, έναν χρόνο δηλαδή μετά την απελευθέρωση της Άρτας και της Θεσσαλίας. Μέχρι τότε τα σύνορα είναι ο Παγασητικός και ο Αμβρακικός. Δύο αγόρια και ένα τουρκόπουλο, τα οποία γεννιούνται την ίδια νύχτα και γίνονται ομογάλακτοι γιατί το ελληνόπουλο θηλάζει την Τουρκάλα μάνα του φίλου του, του Νετζίπ αφηγούνται για 28 χρόνια όσα συμβαίνουν αυτήν την ιστορική περίοδο όπου έχουμε τρεις επαναστάσεις: το 1854, 1866, 1878 στην Ήπειρο και στη Θεσσαλία. Το
μυθιστόρημα παρακολουθεί την καθημερινή ζωή περισσότερο και κινείται στον απόηχο των πολεμικών γεγονότων. Γιατί η ζωή συνεχίζεται παρά τους πολέμους, τις συνθήκες, τα θύματα ή τα στρατηγικά σχέδια. Και τα δύο αγόρια που είναι αχώριστοι φίλοι αφηγούνται ο καθένας από την δικιά του σκοπιά τόσο τα προσωπικά γεγονότα που ξεκινούν από τις παιδικές, τα δώδεκα παιχνίδια ή τις φάσεις τις οποίες στήνουν σε άλλους όσο και το πώς βλέπουν οι ίδιοι την διαφορετικότητα των φυλών, το ποιος είναι ο άλλος. Γιατί στην Άρτα ζούσαν Έλληνες, Τούρκοι και Εβραίοι. Έχουμε δηλαδή μια πολυπολυφυλετική και πολυπολυτισμική κοινωνία. Αυτό ήταν ένα από τα βασικά ζητούμενα μου. Πώς δηλαδή αυτοί οι λαοί βρήκαν τους κώδικες να συνυπάρξουν όταν διάφορες μορφές εξουσίας απεργάζονταν την διχόνοια παρ όλα αυτά οι λαοί κατάφερναν να ζήσουν και να διατηρήσουν ήθη, έθιμα, γλώσσα κτλ.
Όσον αφορά στο ιστορικό φόντο έχουμε να κάνουμε με πραγματικά στοιχεία, όπως και τα λαογραφικά στοιχεία τα οποία παραθέτονται και είναι πάρα πολλά, τοποθετημένα βέβαια έτσι που να υπηρετούν την μυθοπλασία. Το καθαρά μυθοπλαστικό μέρος αυτό που είναι ένα ταξίδι στην ονειρική πολιτεία της φαντασίας είναι προϊόν μυθοπλασίας. Όμως υπάρχουν κάποια περιστατικά τα οποία έχουν πραγματική βάση μπορεί όμως να περιγράφονται όμως σε μία- δύο γραμμές και εγώ να τα έχω διανθίσει».
Ο βουλευτής ΠΑΣΟΚ Ξάνθης κ. Παναγιώτης Σγουρίδης στην αρχή θέλησε να στείλει το μήνυμα του, μετά τα τελευταία γεγονότα που συντάραξαν την μικρή μας κοινωνία με τους βανδαλισμούς σε τράπεζες και την τοποθέτηση μολότοφ στο υποκατάστημα της Εθνικής επί της οδού 40 Εκκλησιών: «Το βιβλίο αυτό πραγματεύεται μια συγκεκριμένη περίοδο στην τουρκοκρατούμενη Άρτα. Μέσα σ αυτήν την περίοδο σαφώς υπήρχαν και στιγμές τυφλής βίας που εκδηλώθηκαν από διάφορες πλευρές. Για να είμαστε και στην επικαιρότητα να καταδικάσουμε τα φαινόμενα τυφλής βίας τα οποία χτύπησαν τελευταία την πόλη μας, διότι οι ιδέες δεν φοράνε κουκούλα. Οι ιδέες μπορούν να παλεύονται στο πεζοδρόμιο σίγουρα υπάρχουν γενεσιουργές αιτίες για τα φαινόμενα της τυφλής βίας αλλά αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να το έχουμε ως ένα όπλο απέναντι στην οποιαδήποτε εξουσία».
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο περιεχόμενο του βιβλίου δείχνοντας ότι το διάβασε και το μελέτησε: «Η ιστορία γράφεται με την καθημερινότητα των ανθρώπων. Απλώς εμείς την ιστορία την διαβάζουμε στα βιβλία είναι οι εντάσεις και αυτό μας διδάσκουν.
Λειτουργεί στο βιβλίο του ο συγγραφέας όπως ο ηθοποιός που για να αποδώσει τον ρόλο του πρέπει να μπει στο πετσί του. Διάβασε σίγουρα όλες τις εφημερίδες που είχαν διασωθεί από την εποχή εκείνη. Ρώτησε και έμαθε ιστορίες και φήμες και όλα αυτά τα απέδωσε με την γραφή ενός πραγματικά ώριμου συγγραφέα. Ο Γιάννης Καλπούζος αποδεικνύει την συγγραφική του δεινότητα γιατί αποδίδει παγκόσμια μηνύματα, με τον πιο απλό τρόπο, αραδιά
ζοντας γλαφυρά απλές λέξεις. Ο συγγραφέας εκεί αναδεικνύεται με τον τρόπο με τον οποίο αραδιάζει τις λέξεις. Είναι η μαστοριά της γραφής και ο Γιάννης Καλπούζος την έχει. Άλλωστε είναι και χάρισμα. Η αφήγηση στο βιβλίο κυλάει σαν ένα μεγάλο ποτάμι ήρεμο που όμως μέσα του κουβαλά φερτά υλικά. Δημιουργεί αντάρα.
αρέτ στη Σκιά του ρολογιού» προχθές το βράδυ στο Λαογραφικό Μουσείο, παρά την καταρρακτώδη βροχή και το τσίκνισμα, όπως απαιτεί η παράδοσης της αποκριάς.Την παρουσίαση του βιβλίου έκανε ο βουλευτής ΠΑΣΟΚ Ξάνθης κ. Παναγιώτης Σγουρίδης και η κ. Λίζα Γρηγοριάδου, πολυτισμολόγος. Παρόντες ήταν ο υποψήφιος Νομάρχης κ. Φώτης Καραλίδης, ο συγγραφέας ιστορικός κ. Θωμάς Εξάρχου και φιλότεχνο κοινό.
Ο κ. Καλπούζος έχει γράψει τρία μυθιστορήματα και έχει γράψει τους στίχους συνολικά 65 τραγουδιών εκ των οποίων πάρα πολύ γνωστά, όπως της Γλυκερίας το «Ότι αγαπώ είναι δικό σου» και της Νατάσσας Θεοδωρίδου: «Να σουν θάλασσα».
Πριν ξεκινήσει η εκδήλωση ο συγγραφέας μίλησε στην XanthiNews για το βιβλίο του που ήδη έχει γίνει μπεστ σέλλερ, μέσα σε πολύ λίγο χρόνο: «Είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα και εξελίσσεται στην τουρκοκρατούμενη ακόμη Άρτα του 1854 μέχρι το 1882, έναν χρόνο δηλαδή μετά την απελευθέρωση της Άρτας και της Θεσσαλίας. Μέχρι τότε τα σύνορα είναι ο Παγασητικός και ο Αμβρακικός. Δύο αγόρια και ένα τουρκόπουλο, τα οποία γεννιούνται την ίδια νύχτα και γίνονται ομογάλακτοι γιατί το ελληνόπουλο θηλάζει την Τουρκάλα μάνα του φίλου του, του Νετζίπ αφηγούνται για 28 χρόνια όσα συμβαίνουν αυτήν την ιστορική περίοδο όπου έχουμε τρεις επαναστάσεις: το 1854, 1866, 1878 στην Ήπειρο και στη Θεσσαλία. Το
μυθιστόρημα παρακολουθεί την καθημερινή ζωή περισσότερο και κινείται στον απόηχο των πολεμικών γεγονότων. Γιατί η ζωή συνεχίζεται παρά τους πολέμους, τις συνθήκες, τα θύματα ή τα στρατηγικά σχέδια. Και τα δύο αγόρια που είναι αχώριστοι φίλοι αφηγούνται ο καθένας από την δικιά του σκοπιά τόσο τα προσωπικά γεγονότα που ξεκινούν από τις παιδικές, τα δώδεκα παιχνίδια ή τις φάσεις τις οποίες στήνουν σε άλλους όσο και το πώς βλέπουν οι ίδιοι την διαφορετικότητα των φυλών, το ποιος είναι ο άλλος. Γιατί στην Άρτα ζούσαν Έλληνες, Τούρκοι και Εβραίοι. Έχουμε δηλαδή μια πολυπολυφυλετική και πολυπολυτισμική κοινωνία. Αυτό ήταν ένα από τα βασικά ζητούμενα μου. Πώς δηλαδή αυτοί οι λαοί βρήκαν τους κώδικες να συνυπάρξουν όταν διάφορες μορφές εξουσίας απεργάζονταν την διχόνοια παρ όλα αυτά οι λαοί κατάφερναν να ζήσουν και να διατηρήσουν ήθη, έθιμα, γλώσσα κτλ.Όσον αφορά στο ιστορικό φόντο έχουμε να κάνουμε με πραγματικά στοιχεία, όπως και τα λαογραφικά στοιχεία τα οποία παραθέτονται και είναι πάρα πολλά, τοποθετημένα βέβαια έτσι που να υπηρετούν την μυθοπλασία. Το καθαρά μυθοπλαστικό μέρος αυτό που είναι ένα ταξίδι στην ονειρική πολιτεία της φαντασίας είναι προϊόν μυθοπλασίας. Όμως υπάρχουν κάποια περιστατικά τα οποία έχουν πραγματική βάση μπορεί όμως να περιγράφονται όμως σε μία- δύο γραμμές και εγώ να τα έχω διανθίσει».
Ο βουλευτής ΠΑΣΟΚ Ξάνθης κ. Παναγιώτης Σγουρίδης στην αρχή θέλησε να στείλει το μήνυμα του, μετά τα τελευταία γεγονότα που συντάραξαν την μικρή μας κοινωνία με τους βανδαλισμούς σε τράπεζες και την τοποθέτηση μολότοφ στο υποκατάστημα της Εθνικής επί της οδού 40 Εκκλησιών: «Το βιβλίο αυτό πραγματεύεται μια συγκεκριμένη περίοδο στην τουρκοκρατούμενη Άρτα. Μέσα σ αυτήν την περίοδο σαφώς υπήρχαν και στιγμές τυφλής βίας που εκδηλώθηκαν από διάφορες πλευρές. Για να είμαστε και στην επικαιρότητα να καταδικάσουμε τα φαινόμενα τυφλής βίας τα οποία χτύπησαν τελευταία την πόλη μας, διότι οι ιδέες δεν φοράνε κουκούλα. Οι ιδέες μπορούν να παλεύονται στο πεζοδρόμιο σίγουρα υπάρχουν γενεσιουργές αιτίες για τα φαινόμενα της τυφλής βίας αλλά αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να το έχουμε ως ένα όπλο απέναντι στην οποιαδήποτε εξουσία».
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο περιεχόμενο του βιβλίου δείχνοντας ότι το διάβασε και το μελέτησε: «Η ιστορία γράφεται με την καθημερινότητα των ανθρώπων. Απλώς εμείς την ιστορία την διαβάζουμε στα βιβλία είναι οι εντάσεις και αυτό μας διδάσκουν.
Λειτουργεί στο βιβλίο του ο συγγραφέας όπως ο ηθοποιός που για να αποδώσει τον ρόλο του πρέπει να μπει στο πετσί του. Διάβασε σίγουρα όλες τις εφημερίδες που είχαν διασωθεί από την εποχή εκείνη. Ρώτησε και έμαθε ιστορίες και φήμες και όλα αυτά τα απέδωσε με την γραφή ενός πραγματικά ώριμου συγγραφέα. Ο Γιάννης Καλπούζος αποδεικνύει την συγγραφική του δεινότητα γιατί αποδίδει παγκόσμια μηνύματα, με τον πιο απλό τρόπο, αραδιά
ζοντας γλαφυρά απλές λέξεις. Ο συγγραφέας εκεί αναδεικνύεται με τον τρόπο με τον οποίο αραδιάζει τις λέξεις. Είναι η μαστοριά της γραφής και ο Γιάννης Καλπούζος την έχει. Άλλωστε είναι και χάρισμα. Η αφήγηση στο βιβλίο κυλάει σαν ένα μεγάλο ποτάμι ήρεμο που όμως μέσα του κουβαλά φερτά υλικά. Δημιουργεί αντάρα.Για τον Γιάννη Καλπούζο η καθημερινότητα στην Άρτα της εποχής εκείνης κυλούσε ήρεμα. Στο κισμέτ της που όμως έκρυβε μέσα νεύρο και εντάσεις οι οποίες ήταν πολλές και μεγάλες. Η αφήγηση στο βιβλίο γίνεται με έναν πάρα πολύ έξυπνο τρόπο. Με κεφάλαια που περιγράφονται εναλλάξ από τους δυο αδελφοποιητούς, τα του Λιόντου τα διηγείται ο Νετζέπ, τα του Νετζέπ τα διηγείται ο Λιόντος. Και κρατάει μόνο δύο κεφάλαια για τον ίδιο, τον αφηγητή. Είναι ένα λογοτεχνικό πινγκ πονγκ που υπάρχει και το match point».
