Γράφει η Άννα Ζανιδάκη συγγραφέας ποιήτρια
Στο χέρι μας είναι, να καταφέρουμε να ανταπεξέλθουμε σε όλα τα άσχημα, δεινά, που χουν έρθει και μας έχουν συμπεριελάβει, χωρίς τη δική μας συγκατάθεση. Στη θέλησή μας είναι, να φανούμε αντάξιοι των προσδοκιών μας, των θελήσεών μας και κυρίως, εκείνων των αδιαπραγμάτευτων θέλω και πρέπει, σε ισορροπία και ισοζύγιο, καλών, άσχημων στιγμών, της ζωής μας, του βίου μας .
Ευτυχία, ευτυχισμένες στιγμές, ώρες, διαδικασίες ανάληψης και ανάθεσης, συναισθημάτων, ευκαιριών, αλλά κυρίως, κάλυψη, δικών μας αναγκών και δικών μας τελετουργιών, σύννεσης και ευρηματικότητας, τρόπων και μέσων για τις δικές μας διαβουλεύσεις και για τις δικές μας διαθέσεις και προδιαθέσεις, ψυχής και ζωής μας.
Είναι τόσο εύκολα, αλλά συνάμα και τόσο δύσκολο… Στη θέλησή μας να δούμε ,να αντικρούσουμε και να διεξάγουμε τα δικά μας όνειρα ,σχέδια και πλάνα ζωής, τίθεται και συντίθεται θέμα ,γεγονός,αλλά το κυριότερο και το σοβαρότερο.
Οι ευκαιρίες που χάσαμε,που δε δράσαμε και δεν αντιδράσαμε. Τα όνειρα εκείνα που μείναν ακίνητα και στάσιμα ,να μας κοιτούν και να προβληματίζονται ,γιατί δεν τα κυνηγήσαμε ,γιατί τα παρατήσαμε και τα αφήσαμε στα ελέη των άλλων,εκείνων που τα διαπραγματεύτηκαν ,που τα ανέλαβαν και τα αποπεράτωσαν, για μας, χωρίς όμως εμάς.
Ευτυχώς, δυστυχώς, θέλουμε, αποδεικνύουμε, αντετιθέμεθα, αναγνωρίζουμε, απαλλάσουμε, αλλάσουμε και μεταλλάσουμε συνθήκες, πρόσωπα, καταστάσεις , αξίες,σύμφωνα με τα δικά μας μέτρα και σταθμά.
Όλο αυτό πονάει, όταν δούμε την αδικία στο κατώφλι μας, όταν δούμε εκείνη την πέτρα, που ρίξαν πίσω τους και συμπεριληφθήκαμε , εμείς ανάμεσά τους,αλλά με δύναμη ψυχής και ενδυνάμωση πτυχών του χαρακτήρα μας, ορθοποδούμε, ζούμε και αναζητούμε, το δικό μας νόημα ζωής ,της δικής μας και μόνο.
Αυτής που δε θέλησαν να δούν ,να αναγνωρίσουνε, παρά επιδιώξανε, κατάφεραν ως ένα σημείο και την ευννούχησαν μεν,αλλά ξυπνώντας εμείς απ τη χειμερρία πλέον νάρκη,αντισταθήκαμε, διαδραματίσαμε και αποδείξαμε την πυγμή μας ,το δυναμισμό μας,την αλήθεια μας .
