Το μήνυμα της Κυριακής από τον Μητροπολίτη Ξάνθης
Μὲ φῶς τοῦ κόσμου, μὲ πόλη κτισμένη ἐπάνω σὲ βουνὸ ποὺ φαίνεται ἀπὸ παντοῦ καὶ μὲ λυχνάρι ποὺ καίει ἐπάνω στὸ λυχνοστάτη, παρομοιάζει ὁ Χριστὸς τοὺς μαθητές του στὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα. Κι ἡ ἐκλογὴ τοῦ ἀναγνώσματος αὐτοῦ ἀπὸ τὴν «Ἐπὶ τοῦ Ὄρους Ὁμιλία» προσδιορίζεται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ σήμερα τὴ μνήμη τῶν ἁγίων 630 Πατέρων τῆς Δ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἡ ὁποία συνῆλθε τὸ 451 στὴν Χαλκηδόνα, γιὰ νὰ διατυπώσει τὸ Χριστολογικὸ δόγμα ἐξ ἀφορμῆς τῶν αἱρέσεων καὶ νὰ διατρανώσει τὴν πίστη τῆς Ἐκκλησίας ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι τέλειος Θεὸς ἀλλὰ καὶ τέλειος ἄνθρωπος.
Ὅλες οἱ παραπάνω παρομοιώσεις ἀναδεικνύουν τὸ χριστιανὸ σὰν φωτεινὸ καθοδηγητὴ τῶν ἀνθρώπων ποὺ δείχνει τὸ δρόμο πρὸς τὸ πραγματικὸ φῶς, πρὸς τὸν Πατέρα τῶν φώτων. Σὰν φῶς ὁ χριστιανὸς ἔχει, σύμφωνα μὲ τὴν περικοπή μας, τὰ ἀκόλουθα χαρακτηριστικά: Εἶναι «τέκνον τοῦ φωτὸς» καὶ «υἱὸς τῆς ἡμέρας»• ἡ ζωὴ του εὑρίσκεται μέσα στὸ φῶς τῆς ἀποκαλύψεως καὶ δὲν ἔχει σχέση μὲ τὸ σκοτάδι τοῦ μίσους, τῆς καταστροφῆς καὶ τῆς ἁμαρτίας. Τὸ φῶς ἐλέγχει τὶς πράξεις τῶν ἀνθρώπων καὶ ξεσκεπάζει ὅ,τι αὐτοὶ θέλουν νὰ κρατήσουν κρυφὸ ἀπὸ τὰ μάτια τῶν ἄλλων. Ἔτσι δὲν χωροῦν συμβιβασμοί, ὑποκρισίες, ὑστεροβουλίες καὶ ἀπάτες σ’ αὐτοὺς ποὺ ξέρουν ὅτι τὸ φῶς συνοδεύει τὴ ζωή τους, ὅτι ἡ ὕπαρξὴ τους εἶναι διαφανὴς καὶ ὁρατὴ ἀπὸ παντοῦ.
Ἕνα δεύτερο χαρακτηριστικό τοῦ χριστιανοῦ ποὺ ἀπορρέει ἀπὸ τὸ προηγούμενο εἶναι ἡ φωτιστική του ἀποστολὴ μέσα στὸν κόσμο. Τὸ λυχνάρι δὲν τὸ ἀνάβουν γιὰ νὰ τὸ βάλουν κάτω ἀπὸ τὸν «μόδιο», τὸ μετρητὴ τῶν σιτηρῶν ποὺ εἶχε καὶ ἄλλες χρήσεις, καὶ ἔτσι νὰ τὸ σβήσουν ἀμέσως, ἀλλὰ τὸ τοποθετοῦν στὸν λυχνοστάτη γιὰ νὰ φωτίζει τὸ σπίτι. Τὰ «καλὰ ἔργα» ἀποτελοῦν τὴν αὐτονόητη ἐκδήλωση καὶ τὸν ἀπαραίτητο καρπὸ τοῦ φωτός. Ἄκαρπος χριστιανὸς ἀποτελεῖ «ἀντίφασιν ἐν τοῖς ὅροις», διότι ἡ χριστιανικὴ ἰδιότητα ἐκφράζεται μὲ ἔργα κι ὄχι μὲ θεωρίες. Βέβαια, θὰ πρέπει σ’ αὐτὸ τὸ σημεῖο νὰ ἐπισημανθεῖ ὁ κίνδυνος τῆς αὐτοδικαιώσεως τοῦ χριστιανοῦ διὰ τῶν ἔργων του. Μέσα σ’ ὅλη τὴν καρποφορία του ὁ χριστιανὸς δὲν πρέπει ποτὲ νὰ ξεχνᾶ ὅτι λυτρωτὴς καὶ σωτῆρας του εἶναι ὁ Χριστός, ὁ σταυρωθεὶς καὶ ἀναστάς, κι ὄχι τὰ ἀγαθὰ ἔργα του, ὅσα πολλὰ κι ἂν εἶ-ναι.
Σὲ μία συνειδητοποίηση τῆς χριστιανικῆς μας ἰδιότητας μᾶς καλεῖ τὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο. Ἡ συνειδητοποίηση αὐτὴ θὰ ἔχει σὰν ἀποτέλεσμα τὴν ἀγαθοεργὸ καρποφορία καὶ τὴ φωτεινὴ δραστηριότητα μέσα στὴν κοινωνία, κατὰ τὸ πρότυπο τῶν τιμωμένων σήμερα ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ ἦταν καὶ τότε καὶ σήμερα φῶτα τοῦ κόσμου, ποὺ φωτίζουν τὸ δρόμο πρὸς τὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
