Kαι τα Ισλαμικά εμπόδια στην ανέγερση του
Γράφει ο δημοσιογράφος και συγγραφέαςΤάσος Κ. Κοντογιαννίδης
[email protected]
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Real News
Σήμερα, η ματιά όλων είναι στραμμένη στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης εκεί που -σαν σήμερα- πριν από δέκα ακριβώς χρόνια, Άραβες ισλαμιστές τρομοκράτες, της «Αλ Κάϊντα» έπληξαν τους δίδυμους πύργους, το “ world trade center”, (το παγκόσμιο εμπορικό κέντρο), σκορπώντας πρωτοφανή πανικό και δημιουργώντας απίστευτη ταπείνωση της Αμερικής με δύο χιλιάδες ανθρώπους νεκρούς. Ανάμεσα στους νεκρούς, 55 Έλληνες και μία μεγάλη απώλεια: την πλήρη εξαφάνιση της εκκλησιάς του Αγίου Νικολάου που θάφτηκε κάτω από τα ερείπια των πύργων. Στο ναό αυτό, που ήταν συναισθηματικά δεμένοι όλοι οι Έλληνες μετανάστες, και τον θεωρούσαν εθνικό σύμβολο.
Οι Έλληνες θρήνησαν τους νεκρούς και την εξαφάνιση της εκκλησιάς, ενώ στα εξάμηνα τελέστηκε μνημόσυνο από τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο στο Ground Zero ( σημείο μηδέν), όταν επισκέφθηκε την Αμερική.
Τα τελευταία χρόνια η αρχιεπισκοπή καταβάλλει προσπάθειες να πειστεί η Λιμενική Αρχή Νέας Υόρκης στην οποία ανήκει ο χώρος, ώστε να ξανακτισθεί ο ναός, αλλά συναντά την αρνητική και αδιάλλακτη στάση του διευθυντή της Κρίστοφερ Γουάρντ που απλόχερα δίνει άδεια ανέγερσης παραδίπλα τζαμιού και ισλαμικού κέντρου όπως επίμονα ζητούν οι Μουσουλμάνοι!
Το τι θα γίνει, είναι άγνωστο. Πάντως εκκρεμεί μήνυση και αγωγή της Αρχιεπισκοπής Αμερικής από τον περασμένο Φλεβάρη κατά της Λιμενικής Αρχής που τηρεί περίεργη εχθρική στάση « με αδιαλλαξία, υπεροψία, κακοπιστία και απατηλή συμπεριφορά» όπως χαρακτηριστικά λέει εκπρόσωπός της. Μάλιστα, αφού κατέλαβε το οικόπεδο, εμπόδισε την πρόσβαση της εκκλησίας σ’ αυτό και αρνήθηκε να συζητήσει το θέμα με τον αρχιεπίσκοπο Δημήτριο. Τις μέρες αυτές πάντως, υπάρχει κινητικότητα και ο αδιάλλακτος διευθυντής αναμένεται να αποπεμφθεί από τον κυβερνήτη Κουόμο.
Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου έχει μακρά προϊστορία. Το κτήριο που στέγαζε το Ναό στην Liberty street ( οδό Ελευθερίας), κτίσθηκε το 1832 και διέμεναν στην αρχή φαροφύλακες, και στην κορυφή του κτίσματος υπήρχε φάρος για τα παραπλέοντα τη νύχτα πλοία και μετά μετετράπη σε αναψυκτήριο. Το 1901, ναυτικοί μας που έφτασαν τσακισμένοι στη Νέα Υόρκη μετά από περιπετειώδες ταξίδι με σφοδρή θαλασσοταραχή όπου κινδύνεψαν, μετέβησαν στο κτίσμα κι έκαναν εκεί ευχαριστήρια προσευχή στον προστάτη τους Άγιο Νικόλαο. Αυτό έγινε συνήθεια, για Έλληνες ναυτικούς και μετανάστες που επισκέπτοντο τον δημοφιλή χώρο του Αγίου για προσευχή.
Το 1916, με εράνους αγοράστηκε το κτίσμα, έναντι 25.000 δολαρίων, διαμορφώθηκε ο χώρος σε εκκλησιά και το 1922, με την έλευση πολλών μικρασιατών και Ποντίων προσφύγων ανέλαβε το ναό ορθόδοξος ιερέας και λειτουργούσε ανελλιπώς, τελώντας και τα μυστήρια του γάμου και της βάπτισης.
Ο Ναός ήταν μικρός ( μήκος 17,07 μ., πλάτος 6,71 και ύψος 10,67) και όταν χτίσθηκαν οι δίδυμοι πύργοι με τα 110 πατώματα, είχε … εξαφανισθεί! Ωστόσο κάθε Κυριακή, ήταν γεμάτος από πιστούς. Έτυχε νε εκκλησιασθώ με φίλο μου καθηγητή του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, μια Κυριακή του Φλεβάρη του 1988 όταν επέστρεψα από τη Βοστόνη στη Νέα Υόρκη, όπου είχα μεταβεί με άλλους συναδέλφους στις φυλακές του Σάλεμ, για να παρακολουθήσουμε τη δίκη Κοσκωτά. Στο εκκλησάκι αυτό, μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση, λείψανα των Αγίων Νικολάου, Σάββα και Αικατερίνης αλλά και τα πολλά αφιερώματα των ναυτικών μας που μόλις έπιαναν Νέα Υόρκη, ήταν υποχρέωση τους να ανάψουν κερί και να προσκυνήσουν τον προστάτη τους Αη Νικόλα. ΄Όλα αυτά χάθηκαν…
Ο τελευταίος ιερέας στον Αη Νικόλα ήταν ο παπά-Γιάννης Ρώμας, ένας εξαίρετος ιερωμένος που τον πλήγωσε πολύ η εξαφάνιση του ναού. Πόνεσε πολύ, αλλά ακόμα και τώρα, βρίσκει το κουράγιο να δίνει τακτικά το παρόν του, να προσεύχεται και να λέει « θα σε χτίσουμε και πάλι Αη Νικόλα και θα είσαι όπως πριν!» Αυτή είναι και η θέληση και επιθυμία όλων των ελληνοορθοδόξων της περιοχής, που γι αυτούς ο ναός του Αη Νικόλα αποτελούσε το σύμβολο του Ελληνισμού της Νέας Υόρκης.
