Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να παρασκευάσει κανείς μπύρα, γι’ αυτό σιγουρευτείτε τουλάχιστον ότι τη σερβίρετε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Όταν μια καλοφτιαγμένη μπύρα σερβίρεται στη σωστή θερμοκρασία, στο σωστό ποτήρι με το σωστό αφρό, μπορεί να είναι καταπληκτική.
Ξεκινήστε με ένα καθαρό ποτήρι, πολύ καθαρό. Εάν υπάρχουν φυσαλίδες στα πλαϊνά, τότε δεν είναι καθαρό. Η βρωμιά παρέχει σημεία πυρηνοποίησης στις φυσαλίδες, που θα αποστραγγίξουν τον αφρό της μπύρας πρόωρα.
Το μοντέρνο απορρυπαντικό πλυντηρίου είναι αρκετά καλό, οπότε δεν είναι κάτι το δύσκολο. Εάν πλένετε στο χέρι, σιγουρευτείτε ότι το απορρυπαντικό ξεπλύθηκε καλά, αλλιώς μπορεί να πέσει ο αφρός. Και φροντίστε να σκουπίσετε το ποτήρι με το χέρι, καθώς τα άλατα από λεκέδες νερού υπολογίζονται ως βρωμιά.
Τώρα τελευταία η επιλογή ποτηριών έχει μετατραπεί σε ψευδοεπιστήμη τόσο περίπλοκή και δυσνόητη όσο η κβαντική χρωμοδυναμική, με μια απίστευτη ποικιλία δοχείων σε περίεργα σχήματα, συνοδευόμενα από απειλές σε περίπτωση που διαπράξετε το ασυγχώρητο ατόπημα να σερβίρετε, για παράδειγμα, μια Lambic σε ποτήρι για μπύρα gueuze. Παρόλο που είμαι οπαδός των διαφορετικών ποτηριών, πρέπει να σας πω ότι αυτό είναι μια σχετικά μοντέρνα κενοδοξία, που επινοήθηκε στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα. Πριν το 1750 περίπου, γινόταν ελάχιστη διάκριση μεταξύ ακόμα του κρασιού και της μπύρας, με τα ποτήρια να περιέχουν οτιδήποτε κυκλοφορούσε στο τραπέζι. Οι άνθρωποι αισθάνονταν τυχεροί που είχαν έστω ποτήρι.
Ωστόσο, σε ορισμένες χώρες οι ζυθοποιοί είναι ιδιαίτερα σχολαστικοί με τις μεθόδους σερβιρίσματος που χρησιμοποιούνται για τις μπύρες τους, καθορίζοντας ακόμα και το σχήμα του ποτηριού. Στο Βέλγιο, κάθε μπύρα έχει το δικό της ποτήρι και σε ορισμένα μπαρ εάν το σωστό ποτήρι χρησιμοποιείται ήδη θα πρέπει να διαλέξετε διαφορετική μπύρα. Βέβαια η επιλογή ποτηριού δεν είναι μόνο φιγούρα. Ορισμένοι τύποι μπύρας δείχνουν καλύτερα στα “παραδοσιακά” ποτήρια, όμως πρέπει να αντιμετωπίσετε τις προτάσεις αυτές ως αυτό που πραγματικά είναι και όχι ως απαράβατους νόμους.
Το πιο σημαντικό είναι το συνταίριασμα του ποτηριού με τη δύναμη της μπύρας. Δε θα πίνατε (μάλλον δε θα έπρεπε να πίνετε) barley wine με την κανάτα, οπότε τα μικρά ποτήρια είναι προτιμότερα.
Οι δυνατές μπύρες October της Αγγλίας πίνονταν σε ποτήρια χωρητικότητας μόλις 0,056 λίτρων. Ορισμένες μπύρες έχουν μεγάλη ανθρακοποίηση, που απαιτεί ποτήρι με επιπλέον χώρο για τον αφρό.
Οι μεθύστακες στο Βερολίνο έπιναν μονορούφι την χαμηλή σε περιεκτικότητα αλκοόλ weissbier από τεράστια κύπελλα χωρητικότητας περίπου 4,5 λίτρων, αρκετά ευρύχωρα για έναν τεράστιο αφρό. Είναι καλύτερο να αδειάζετε ολόκληρο το μπουκάλι σπιτικής μπύρας με τη μία, καθώς η μαγιά είναι δεν είναι καθόλου ελκυστική και ορισμένες φορές προσθέτει μια λασπώδη γεύση, οπότε είναι πολύ σημαντικό να έχετε ένα αρκετά μεγάλο ποτήρι. Ο επιπλέον χώρος για τον αφρό επιτρέπει επίσης τη συγκέντρωση των αρωμάτων, προσφέροντας σε αυτόν που οσφραίνεται μια “ευωδιαστή” εμπειρία.
Διάφορα κωνικά ποτήρια μπορούν να συμπυκνώσουν ή να στηρίξουν τον αφρό. Ένα ποτήρι για μπύρα Pilsener με σχήμα σαν χωνάκι παγωτού στηρίζει ένα μεγάλο αφρό. Ποτήρια με κωνικό σχήμα προς τα κάτω πιέζουν τον αφρό μαζί καθώς φουσκώνει στο ποτήρι, ενώ βοηθούν στη συγκράτηση των αρωμάτων μέσα στο ποτήρι. Ένα ποτήρι σε σχήμα τουλίπας συγκεντρώνει αλλά συγχρόνως στηρίζει τον αφρό.
Εάν δοκιμάζετε για να κρίνετε ή να εκτιμήσετε επίσημα, ένα ποτήρι κρασιού χωρητικότητας 0,17 λίτρων είναι το διεθνώς αποδεκτό μέτρο για την αισθητήρια εκτίμηση ποτών, όμως εξαιτίας της φύσης των περισσότερων κρίσεων σπιτικής μπύρας, τα απλά πλαστικά ποτήρια είναι αναγκαίο κακό.
Η θερμοκρασία σερβιρίσματος είναι επίσης πολύ σημαντική. Σε ορισμένο βαθμό αυτό επιβάλλεται από την παράδοση, όπως η θερμοκρασία κάβας για τις Βρετανικές real ale, για παράδειγμα, αλλά γενικά οι πιο αδύνατες μπύρες σερβίρονται πιο κρύες από ότι οι πιο δυνατές. Μια ξεχωριστή, φρουτώδη Βρετανική μπύρα θα έχει περίεργη και άψυχη γεύση εάν σερβιριστεί παγωμένη. Το ίδιο και μια Γερμανική lager. Γι’ αυτό σερβίρονται σε θερμοκρασία περίπου 7° C (45° F). Οι σκούρες, με βύνη ή δυνατές μπύρες μπορούν να σερβιριστούν πιο ζεστές από ότι οι ανοιχτόχρωμες. Τα υψηλά επίπεδα ανθρακοποίησης απαιτούν πιο ψυχρές θερμοκρασίες σερβιρίσματος για την αποφυγή της υπερχείλισης του αφρού.
Σερβίρισμα: Σερβίρετε κατευθείαν στο κέντρο του ποτηριού. Θέλετε να ελευθερώσετε λίγη ανθρακοποίηση και να δημιουργήσετε έναν καλό αφρό. Αφήστε να κάτσει και συνεχίστε να ρίχνετε. Η υπομονή σας θα ανταμειφθεί με έναν πυκνό αφρό που θα κρατήσει περισσότερο και μια λιγότερο αεριώδη μπύρα.
Αποθήκευση: Δροσερό και σκοτεινό μέρος είναι ο κανόνας. Όμως η αλήθεια είναι ότι οι περισσότερες σπιτικές μπύρες είναι στο αποκορύφωμά τους πολύ πριν τις πιείτε. Εάν έχετε δοκιμάσει μπύρα στο ζυθοποιείο τότε το γνωρίζετε ήδη. Παρόλα αυτά, η σωστή αποθήκευση μπορεί να ελαχιστοποιήσει την αλλοίωση.
Διατηρήστε τις lager κρύες: Η διατήρηση αυτού του τύπου μπύρας σε κρύες συνθήκες είναι σημαντικό κομμάτι της διαδικασίας παραγωγής ζύθου. Για να γίνει σωστά απαιτείται ένα περιβάλλον ελεγχόμενης θερμοκρασίας όπως ενός ψυγείου ειδικά για αυτήν.
Διατηρήστε τις ale δροσερές: Το υπόγειο είναι το ιδανικό μέρος. Η αποθήκευση των ale σε σχεδόν παγωμένες θερμοκρασίες θα προκαλέσει την ανάπτυξη μιας αβλαβούς αλλά άσχημης ομίχλης πρωτεϊνών, παρεμβαίνοντας στην τέλεια εμπειρία πόσης. Όλες οι διαδικασίες ωρίμανσης στην μπύρα επιταχύνονται από τη θερμότητα, γι’ αυτό κρατήστε την μπύρα σας μακριά από θερμαντικά σώματα και θερμά σημεία.
Αποφύγετε τις εναλλαγές θερμοκρασίας: Η επαναλαμβανόμενη θέρμανση και ψύξη θα προκαλέσει την αποσταθεροποίηση των συμπλεγμάτων πρωτεϊνών στη μπύρα και θα γίνει θολή. Μια διαδρομή μέσα και έξω από το ψυγείο δεν είναι και μεγάλη υπόθεση, όμως αποφύγετε όσο μπορείτε τις εναλλαγές θερμοκρασίας. Στην Ανατολή και το Midwest τα κελάρια είναι κατάλληλα για την αποθήκευση. Αλλιώς θα πρέπει να αρκεστείτε σε μια ντουλάπα ή ένα δωμάτιο στο κέντρο του σπιτιού μέχρι να προσθέσετε το δεύτερο ψυγείο. Σε θερμότερα κλίματα, υπάρχει διαθέσιμος χώρος προς ενοικίαση σε θαλάμους αποθήκευσης κρασιού, σε λογικές τιμές.
Αποφύγετε το φως: Το φως του ηλίου και οι λάμπες φθορισμού εκπέμπουν ένα μπλε-πράσινο φως που μπορεί να κάνει την μπύρα “βρωμερή”. Τα μπουκάλια καφέ χρώματος παρέχουν καλή προστασία, ενώ τα πράσινα γενικά δεν είναι καλά. Και όπου υπάρχει φως συχνά υπάρχει και θερμότητα, η οποία είναι βλαβερή για την μπύρα.
Δώστε της χρόνο: Οι περισσότερες μπύρες δεν ενδείκνυνται για μακροχρόνια αποθήκευση, όμως οι περισσότερες σπιτικές μπύρες επωφελούνται από μερικούς μήνες ωρίμανσης. Φυσικά, αφού η λέξη “lager” σημαίνει “αποθήκευση”, οι μπύρες αυτού του τύπου επωφελούνται από την αποθήκευση σε δροσερό μέρος από δύο μήνες μέχρι ένα έτος. Οι πολύ δυνατές μπύρες όπως η barley wine και η imperial stout πραγματικά χρειάζονται τουλάχιστον ένα χρόνο και ορισμένες φορές είναι υπέροχες στα δέκα.
Θερμοκρασίες σερβιρίσματος μπύρας
Ανοιχτόχρωμη lager 40-45° F (4,5 -7° C)
Σκούρα lager 45-50° F (4,5 -10° C)
Δυνατή lager 50-55° F (10 -13° C)
Σταρένιες μπύρες 40-50° F (4,5 -10° C)
Real ale 50-55° F (10 -13° C)
Κρεμώδεις, ξανθές ale 40-45° F (4,5 -7° C)
Βελγική Abbey Dubbel 50-55° F (10 -13° C)
Βελγικές ανοιχτόχρωμες ale 40-45° F (4,5 -7° C)
Βελγικές Abbey Tripels 40-45° F (4,5 -7° C)
Lambic (όλες) 40-50° F (4,5 -10° C)
Απόσπασμα από το βιβλίου του Randy Mosher, Radical brewing
