Ακολουθεί στα θαλασσινά ταξίδια τη μαμά της, τη γνωστή σε όλους
γοργόνα των θρύλων η οποία ρωτά τους ναυτικούς αν ζει ο βασιλιάς
Αλέξανδρος, αν θα πάρουμε το τσάμπιονς – λιγκ, αν θα είμαστε για πάντα
στη σούπερ – λ ί γ δ α, αν το χρέος της πατρίδας μας γίνει κάποτε
κεφάλαιο, για να αγοράσουμε την Βαρκελώνη μαζί με την ξακουστή
ποδοσφαιρική της ομάδα.
Όταν τελειώνουν τα ερωτήματα της μαμάς γοργόνας στους ναυτικούς,
αρχίζουν τα ερωτήματα της Διαμαντούλας στη μαμά. Αν ο Αη – Βασίλης θα
της φέρει καινούρια κούκλα, καριόκες απο την ΞΑΝΘΗ, τάμπλετ, ενα
μεγάλο κομμάτι απο την πουτίγκα – γίγαντα που θα κάνουν οι
ζαχαροπλάστες στην ΚΑΡΔΙΤΣΑ στις 8 Δεκεμβρίου, αν θα πρέπει να
χτενίζεται σε κομμωτήριο του Πόρτο – Λάγος, της Μάνδρας, των Αβδήρων,
του Μυρωδάτου ή του Δασοχωρίου.
Οι γοργόνες ζουν όπως κι εμείς. Απλά είναι μόνιμα μέσα στο νερό,
τρέχουν πιο γρήγορα απο τον Άγγελο Παυλακάκη, κολυμπάνε τα τελευταία
χρόνια και εξω απο το νερό. Έγιναν γοργόνες πάσης εδαφικής
μορφολογίας, απο φόβο μήπως χρειαστεί να πάρουν μέρος σε κολυμβητικούς
αγώνες στο κολυμβητήριο της ΞΑΝΘΗΣ.
Η Διαμαντούλα με τη μαμά της την Ηρώ μένουν στο δίαυλο του Πόρτο –
Λάγος. Απο εκεί γίνονται οι εξορμήσεις τους για όλες τις θάλασσες,
τους ωκεανούς. Συνήθως παίρνουν κατεύθυνση προς το Γιβραλτάρ. Λίγες
φορές περνάνε απο τη διώρυγα του Σουέζ.
Ενα βράδυ,΄λίγο πριν απο τις γιορτές των Χριστουγέννων, καθώς έλεγαν
σε άλλα θαλασσινά πλάσματα όπως τα κοχύλια, τα στρείδια, τα μύδια τις
ιστορίες τους βλέποντας στην τηλεόραση το The Voice, ενα ποτάμι
χρυσόσκονης κατέβαινε απο τον Ουρανό με κατεύθυνση την κατοικία τους,
το δίαυλο του Πόρτο Λάγος.
Η χρυσόσκονη κάθισε στο βυθό της θάλασσας, ενω το φως της σελήνης
έδωσε μια μαγική λάμψη στη συνοικία με τις 2 γοργόνες, τα στρείδια, τα
μύδια, τα κοχύλια, τα καβουράκια, τις σουπιές, τα καλαμάρια, τις
γαρίδες, τα μυξηνάρια, τα άλλα ψάρια.
– Έρχονται τα Χριστούγεννα, η Πρωτοχρονιά, τα Άγια Θεοφάνεια λέει η
μαμά Ηρώ στην κόρη. Ακολούθησε διάλογος.
– Πότε θα πληρωθούμε; Έχουμε να ψωνίσουμε. Να χτενιστούμε, να βάψουμε
την ουρά μας, τα λέπια μας. Θέλω να πάρω μέρος στο εορταστικό The
Voice. Η ΕΛΕΝΑ ΑΡΤΕΝΙΑΝ με έκανε να χάσω τον ύπνο μου.
– Καλύτερα να ανασκουμπωθείς να με βοηθήσεις να συμμαζέψουμε. Θα
περάσει ο Άη – Βασίλης την Πρωτοχρονιά, μουσαφίρης. Πιάσε να κάνεις
καβουρμά, λουκάνικα, μπακλαβά, δίπλες, μελομακάρονα, κουραμπιέδες. Θα
μας έρθουν και απο την τηλεόραση να κάνουν ρεπορτάζ για το πως περνάνε
οι γοργόνες τις άγιες αυτές ημέρες.
– Θέλω να βγω μακιγιαρισμένη, σουλουπωμένη, οχι γοργόνα ό, τι και
ό,τι. Θέλω κραγιόν. Να κάνω τα μαλλιά μου μπούκλες. Ίσως αρέσω σε
κάποιο καπετάνιο και γλυτώσω τις περιπέτειες της θάλασσας.
– Θα με αφήσεις μόνη;
– Πρόβλημά σου. Εγω το πήρα απόφαση. Μετά το The Voice, κάνω καρριέρα
στην TV. Θα πάω και στην ΟΝΕΙΡΟΥΠΟΛΗ. Εκεί ακόμα δεν είδαν γοργόνα απο
κοντά.
– Ελα καλή μου Διαμαντούλα. Πάρε 5 λίρες να πας να σουλουπωθείς. Να
κάνεις την τύχη σου, η ζωή σε περιμένει. Θα το χαρώ πολύ. Εξ άλλου δεν
θα χαθούμε. Θα μιλάμε μέσω Skype.
Αυτά έγιναν στο δίαυλο του Πόρτο – Λάγος χρόνια τώρα μπροστά.
Τα Χριστούγεννα εκείνα άλλαξαν τη ζωή της μικρής γοργόνας.
Mάννα και κόρη πήραν διαφορετικό δρόμο. Η μαμά Ηρώ αυτό των θαλασσών.
Η κόρη η Διαμαντούλα πέρασε απο την ΞΑΝΘΗ, τράβηξε βόρρεια, μετά το
ξενοδοχείο του Απόστολου Αγκόρτσα την Αγριάνη, έστριψε δεξιά,
ανηφόρισε και έμεινε κάπου εκεί, ιδρύοντας το χωριό ΓΟΡΓΟΝΑ. Τις άγιες
μέρες κάθε χρόνο ανταμώνουν στο δίαυλο του Πόρτο – Λάγος, τραπεζώνουν
τα στρείδια, τα μύδια, τα κοχύλια, τα μυξηνάρια, τις σουπιές, τα
καλαμάρια, τις γαρίδες, τα άλλα ψάρια, λένε τα κάλαντα, ανταλλάσσουν
τις εμπειρίες τους.
Στέλιος Αρσενίου
