Η Θράκη έρχεται συχνά στο προσκήνιο στις εκλογικές αναμετρήσεις λόγω του μουσουλμανικού της στοιχείου. Σπάνια όμως γίνεται λόγος για τις περιοχές φυσικού της κάλλους -και ιδιαίτερα για τα Θρακικά Μετέωρα.
Τα Θρακικά Μετέωρα αποτελούν μια βραχώδη περιοχή που ανήκει στην Περιφερειακή Ενότητα Ροδόπης, βόρεια του Ιάσμου, στη λεγόμενη ορεινή Ροδόπη, κοντά στα σύνορα με την Περιφερειακή Ενότητα Ξάνθης. Περιστοιχίζονται από τους εγκαταλελειμμένους οικισμούς του Πολύαρνου, της Αστραίας και του Εύθυμου. Η πρόσβαση σε αυτά γίνεται είτε οδικώς μέσω ενός δύσβατου χωμάτινου δρόμου είτε πεζή. Στην περιοχή υπάρχει χαμηλά ένα πάρκο αναψυχής του Δήμου Ιάσμου και το καταφύγιο του Πολιτιστικού Συλλόγου Ιάσμου στο Πολύαρνο.
Αριστερά προς Θρακικά Μετέωρα
Ο κ. Κωνσταντίνος Σαραντάκος, πριν από χρόνια, μαζί με την Κομοτηναία δημοσιογράφο Μελαχροινή Μαρτίδου σε ένα κείμενό της ονόμασαν την περιοχή «Μετέωρα της Θράκης», επειδή τα πετρώματα είναι από ψαμμίτη, όπως και των Μετεώρων της Θεσσαλίας. «Επικράτησε όμως η ονομασία Θρακικά Μετέωρα», επεσήμανε ο κ. Σαραντάκος. Σήμερα ο ίδιος σε ηλικία 73 ετών είναι το παλαιότερο μέλος του Ορειβατικού Συλλόγου Κομοτηνής και Αντιπρόεδρος Β’ της Εθνικής Ομοσπονδίας Ορειβασίας και Αναρρίχησης.
Η διαδρομή
Από τις όχθες του ποταμού Κομψάτου (γέφυρα Τρίκορφου) ξεκινά το διεθνές ορειβατικό μονοπάτι Ε6, ενώ το άλλο μονοπάτι από τον οικισμό του Πολύαρνου, δίπλα από το καταφύγιο. Η απόσταση από το εγκαταλελειμμένο χωριό μέχρι τις χαρακτηριστικές συστάδες βράχων υπολογίζεται στα 3,5 χιλιόμετρα. Στο Πολύαρνο μένουν πια μόνον κατά τους θερινούς και φθινοπωρινούς μήνες ελάχιστοι κτηνοτρόφοι, ενώ τον Χειμώνα συχνάζουν στην περιοχή κυνηγοί. Ακολουθώντας το μονοπάτι, ο επόμενος ακατοίκητος οικισμός είναι η Αστραία, τα σπίτια του οποίου είναι λιθόκτιστα με παραδοσιακή αρχιτεκτονική και στέγες από σχιστόλιθο. Τόσο στην Αστραία όσο και στη γέφυρα του Τρίκορφου υπάρχουν εγκαταλελειμμένα μουσουλμανικά κοιμητήρια.
Άφθονες φυσικές πηγές νερού υπάρχουν κατά μήκος της διαδρομής. Τα βράχια συχνά έχουν ανοίγματα και μερικά «χτισίματα». Πιθανολογείται πως τα έκαναν παλαιότερα οι κτηνοτρόφοι είτε για να μείνουν το βράδυ είτε για να φιλοξενήσουν τα ζώα τους. Στην περιοχή υπάρχουν πολλά παλιά μονοπάτια με τα οποία μπορεί κανείς να ανακαλύψει όλη την περιοχή των μετεώρων αλλά και της κοιλάδας του Κομψάτου. Χαρακτηριστική είναι και η λιθόκτιστη μεσαιωνική γέφυραπου ο μύθος θέλει να τη διέσχισε ο Μέγας Αλέξανδρος.
Παιώνια
Ιδανική εποχή για να πραγματοποιήσει κανείς ανάβαση στα Θρακικά Μετέωρα είναι η Άνοιξη. Ανάμεσα στη ρίγανη, στη βελανιδιά, στην καρυδιά, στην αμυγδαλιά, στον κέδρο, στην κρανιά και στο σπαθόχορτο, κυριαρχούν οι παιώνιες, που είναι ιδιαίτερα όμορφα κόκκινα αγριολούλουδα. Χαρακτηριστικές είναι και οι κυδωνιές, που επειδή είναι άγριες παράγουν εξαιρετικής γεύσης καρπούς. Παράλληλα, θα αντικρίσει κανείς πολλά είδη ερπετών, όπως την οχιά, τον ελαφίτη ή λαφιάτη, όπως τον αποκαλούν οι ντόπιοι, τα νερόφιδα, όπου υπάρχει υγρασία, δενδρογαλιές και φυσικά σαύρες. Βέβαια, δεν λείπουν λύκοι, αγριογούρουνα, λαγοί, αλεπούδες, αγέλες αιγοπροβάτων και μέχρι πρόσφατα αγριόγατες. Ακόμη, συχνάζουν διάφορα είδη γερακιών, φιδαετοί και καρακάξες
Στην περιοχή -συνήθως ψηλά-υπάρχουν κοπάδια άγριων αλόγων, σχεδόν σε μόνιμη βάση. Τον Χειμώνα μάλιστα κατεβαίνουν πιο χαμηλά και συχνά γίνονται ορατά από την επαρχιακή οδό Ξάνθης-Κομοτηνής. Ο μαύρος πελαργός -προστατευόμενο είδος και μοναχικό πτηνό- συναντάται, επίσης, στην περιοχή επειδή βρίσκεται σε μικρή απόσταση ο ποταμός Κομψάτος. Ο ασπροπάρης είναι ένα από τα πτηνά για τα οποία οικολογικές και ορνιθολογικές οργανώσεις, όπως οι WWF, ανησυχούν. Συνήθως η φωλιά του είναι ορατή με τηλεσκόπια και κιάλια. Ο μαυρόγυπας, ακόμη, είναι σπάνιο αλλά μόνον περαστικό όρνιο.
Ένα μείζον πρόβλημα της περιοχής για το οποίο οι κάτοικοι του Δήμου Ιάσμου στο παρελθόν έχουν συγκεντρώσει και υπογραφές είναι αυτό της υπερβόσκησης, που έχει αλλοιώσει το περιβάλλον σε ορισμένα σημεία. Τα ύδατα της βροχής δυσκολεύονται να συγκρατηθούν, με αποτέλεσμα να καταλήγουν στον οικισμό, στους παρακείμενους δρόμους και στον κάμπο, δημιουργώντας πλημμύρες.
«Οι άνθρωποι των βουνών»
Ο Βασίλης Παπαβασιλείου, Ιασμιώτης και φυσιολάτρης, αναλαμβάνει να ξεναγεί εθελοντικά συλλόγους και ομάδες από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό στα Θρακικά Μετέωρα. «Έχω ανεβάσει αρκετούς συλλόγους, μια φορά και Γερμανούς», ανέφερε χαρακτηριστικά. Μέσω φίλων η δράση του διαδόθηκε και έκτοτε από στόμα σε στόμα έγινε γνωστή. «Από τους ντόπιους δυστυχώς είναι λίγοι αυτοί που ενδιαφέρονται να έρθουν», σχολίασε με πικρία. Ο ίδιος προτιμά να διασχίζει τη φύση με το ποδήλατο ή πεζός και το κάνει όλες τις εποχές του χρόνου, συνήθως τις πρωινές ώρες. Δεν τον σταματά ούτε το χιόνι τον Χειμώνα ούτε η ζέστη το Καλοκαίρι. Ο Βασίλης παράλληλα αναρτά μέρος των φωτογραφιών που τραβά στον λογαριασμό του στο Facebook, κρατώντας έτσι πάντα ενήμερους τους διαδικτυακούς του φίλους για όσα συμβαίνουν εκεί ψηλά.
«Είναι ένα μέρος που προσφέρεται για ξενάγηση και για τουρισμό. Είναι ήρεμο και βατό αν εξαιρέσεις τα 15 χιλιόμετρα του χωματόδρομου», ανέφερε ο κ. Σαραντάκος. «Απολαμβάνεις ένα κάρο πράγματα χωρίς να έχεις δώσει το παραμικρό στοιχείο κούρασης και στοιχείο χρημάτων. Όλα αυτά δεν είναι δικά σου, είναι συμβόλαια. Και είναι δικά σου γιατί εσύ τα απολαμβάνεις», κατέληξε με ενθουσιασμό.
Ο νομός Ροδόπης είναι ο πέμπτος σε σειρά νομός της Ελλάδας όσον αφορά τη φυσική δασοκάλυψη, η οροσειρά της Ροδόπης είναι η μεγαλύτερη σε μήκος μετά την Πίνδο, εκτείνεται από το Σάπκα του Έβρου μέχρι το Παρανέστι της Δράμας. Οι εντεινόμενες αποχρώσεις του πράσινου, τα πολύχρωμα ανθισμένα αγριολούλουδα, τα σπάνια πτηνά, τα άγρια άλογα, η ιδιαίτερη αρχιτεκτονική των πετρωμάτων του βουνού και η μοναδική θέα των Θρακικών Μετεώρων, γοητεύουν κάθε επισκέπτη και χαράσσουν αναμφίβολα μια γλυκιά εμπειρία στη μνήμη του.
της Άννα Μαυρίκου Φοιτήτρια, Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
