Γράφει ο Μιχάλης Σπανίδης / εκδότης βιβλιοπώλης
«Χαμένα πάνε εντελώς τα λόγια των δακρύων. Όταν μιλάει η αταξία η τάξη να σωπαίνει. Έχει μεγάλη πείρα ο χαμός»(Κική Δημουλά). Οι περιπέτειες και τα πολλαπλά παθήματα διαδοχικών γενεών, καθώς το όνειρο διαμελίζει και υπερβαίνει την πραγματικότητα, ορίζουν το πλαίσιο μιας βαθιάς ηθικής δράσης.
Οι παλαιότεροι σμίλεψαν με το βλέμμα του παραπόνου τον μύθο, στον γρανίτη και το ξύλο, οι νεότεροι δοκιμάστηκαν να τον διατηρήσουν και τα παιδιά τον ταύτισαν με την μνήμη. Φορές πολλές με τον αναλογικό φακό και το αλουμινένιο πόλης, στάθηκα στα νοήματά της.
Αναζήτησα την δημόσια έκφραση της δημιουργίας, σε στενά, σε νησίδες, σε εσοχές, σε ξέφωτα. Ένιωσα στην ατμόσφαιρα την απειλή του καθεστώς της ανοχής. Γεύτηκα την εμπειρία της σκέψης του Λόγου Και Της Πράξης. Καταγράφω ψιθύρους εμπιστοσύνης. Μέσα από την καθημερινότητα της εναλλαγής φωτός και σκιάς, ιχνηλατώ την οδό που μπορεί να δώσει βάθος στην ανάγνωση της πόλης.
Την αποχρωματίζω από τα σπάταλα κορεσμένα διαβρωτικά χρώματα, πλησιάζοντας στην ψίχα της. Συναντώ την ωμή συναισθηματική δύναμη των αθλίων της ανάπτυξης. Οι γραβάτες λυμένες, το κραγιόν σβησμένο, η αιθαλομίχλη τους παντού. Η άσφαλτος εξακολουθεί να είναι γεμάτη κρατήρες και ρωγμές, με υλικά αδρανή, ίδια με το χθες. Υφίσταμαι την τυραννία της ακριβοπληρωμένης μετριότητας γραφικών και παλιάτσων.
Σταγονίδια από τα χρόνια της μεγάλης ευφορίας, που προσπαθούν καθημερινά να στρέφουν την προσοχή στα φωσφορίζοντα τίποτε, προσδοκώντας να προκαλέσουν εντυπωσιασμό, εξακολουθώντας να συντηρούν στη δημόσια σφαίρα τον λόγο της ανοησίας. Έρμαια μιας εποχής που πλειοδοτεί σε εγχειρήματα φρενιασμένης επίδοσης. Αλήθειες σκληρές με κόπο, με πόνο, χωρίς χρόνο. Το συνανήκει βάλλεται από τον πυρετό της διχόνοιας, του διχασμού, της αρνητικής προφητείας. Η εξέγερση των αρίστων, η μόνη διέξοδος στον καιρό της απόλυτης δυσπραγίας. Μια μάχη κατά του πνευματικού θανάτου.
Θεμελιώδες αξίωμα για την μετάβαση από την ευτέλεια στην αριστεία και την ποιότητα. Η αναμέτρηση με το μέλλον, ασπίδα για το βλέμμα προς την αναζήτηση του μύθου: «στην καρδιά της πόλης-αγοράς, πηγαίνουν όλοι όσοι δεν θέλουν να είναι ιδιώτες, αλλά να είναι οπλίτες-πολίτες».
Με εκτίμηση
Μιχάλης Σπανίδης Εκδότης-Βιβλιοπώλης
