Διαβάζω την ομιλία του βουλευτή του Συριζα Ξάνθης κ. Χουσεΐν Ζεϊμπέκ στην Ολομέλεια της Βουλής 13.5.2015 στην ΠΝΠ «Κατεπείγουσα ρύθμιση για τη βιωσιμότητα της ΕΒΖ και τις ληξιπρόθεσμες οφειλές» αλλά θεωρό ότι το σχέδιό του για την επαναλειτουργία του εργοστασίου Ζάχαρης στην πόλη μας είναι κάπως μεγαλόπνοο.. για να μην πω εκτός πραγματικότητας. Ας είναι θα περιμένουμε…
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,
Η αγροτική παραγωγή αποτελούσε στο παρελθόν και ελπίζουμε να αποτελέσει και στο μέλλον την «ατμομηχανή» της Ελληνικής Οικονομίας. Όπως, πολύ εύστοχα παρατηρήθηκε και χτες στη συζήτηση της Ολομέλειας, η αναπτυξιακή πορεία της ελληνικής οικονομίας βασίζεται, τα τελευταία χρόνια ολοκληρωτικά σχεδόνστην παροχή υπηρεσιών και όχι στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα της οικονομίας. Πράγμα παράδοξο, καθώς, η αγροτική και βιομηχανική παραγωγή θα μπορούσαν να είχαν αξιοποιηθεί περισσότερο όλα αυτά τα χρόνια με πολύ καλύτερα αποτελέσματα από τα σημερινά. Συγκεκριμένα, η κατεύθυνση αυτή δόθηκε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και αυτό φαίνεται καθαρά από το 2006 και μετά, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις πολιτικές, που οδήγησαν σε λουκέτο τα 2 από τα 5 εργοστάσια της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης.
Συνεπώς,αν θέλουμε να αναζητήσουμε τις αιτίες του σημερινού αδιεξόδου της, θα δούμε ότι είναι η αναθεώρηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή της κοινής οργάνωσης αγοράς ζάχαρης από το 2006, πουοδήγησε τη χώρα μας σε αποποίηση του 50% της εθνικής ποσόστωσης ζάχαρης με αποτέλεσμα να κλείσουν τα εργοστάσια της Λάρισας και της Ξάνθης. Επίσης, η συγκέντρωση του 75% της παραγωγής ζάχαρης σε 5 μόνο ευρωπαϊκές Βιομηχανίες Ζάχαρης, έβγαλε τελείως από τον χάρτη την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης. Το τελικό χτύπημα δόθηκε το 2011-2012 με την ανακοίνωση της ιδιωτικοποίησης της και με την πώληση της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος στην Τράπεζα Πειραιώς, με παράλληλη παραχώρηση των δανείων της εταιρείας στην Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος και των στοιχείων ιδιοκτησίας της στην Τράπεζα Πειραιώς. Έτσι, φτάνουμε στο σημείο να λειτουργεί μονάχα το εργοστάσιο στο Πλατύ, κλείνοντας τα εργοστάσια στις Σέρρες και την Ορεστιάδα. Το κλείσιμο των εργοστασίων έρχεται ως συνέπεια των εξευτελιστικών τιμών της ζάχαρης με αποτέλεσμα να μην καλλιεργηθούν πολλά στρέμματα. Συνολικά, το 2014 καλλιεργήθηκαν 78.000 στρέμματα τεύτλων, από τα 428.000 στρέμματα που καλλιεργούνταν το 2005, όταν η εταιρία διαχειριζόταν και τα 5 εργοστάσιά της.Φτάνουμε, λοιπόν, στη σημερινή κατάσταση της ΕΒΖ, η οποία σύμφωνα με την εξαμηνιαία έκθεση της είναι η εξής: Η εταιρία αντιμετωπίζει σοβαρά χρηματοοικονομικά, λειτουργικά και διαρθρωτικά προβλήματα , προβλήματα ρευστότητας, κατάρρευση της τιμής της ζάχαρης ενώ παράλληλα υπάρχουν χρέη προς τους τευτλοπαραγωγούς, τους δανειστές και τους εργαζομένους.
Εμείς μέσω της Πράξης Νομοθετικούς Περιεχομένου ουσιαστικά εξασφαλίζουμε την βραχυπρόθεσμη βιωσιμότητα της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης και την προστασία των ελληνικών επιχειρήσεων που εξαρτώνται από την αγορά πρώτων υλών από τον κλάδο αυτής της βιομηχανίας. Επίσης, επιτρέπουμε στη Βιομηχανία Ζάχαρης να περάσει σε μια νέα κατάσταση, δίνοντας την ευκαιρία στην νέα διοίκηση να προχωρήσει σε εξορθολογισμό και του εργατικού κόστους και των σχέσεων εργασίας, αλλά βεβαίως και στην αναδιάρθρωση της εταιρίας.
Είναι ζήτημα πολιτικής, κυρίες και κύριοι βουλευτές, καθώς αντί να επιλέξουμε να μεταπουληθεί ή να πτωχεύσει, επιλέγουμε να την στηρίξουμε και μαζί της να στηρίξουμε τους τευτλοπαραγωγούς και τους εργαζομένους.
Θα ήθελα όμως, να κάνω και μια αναφορά στο εργοστάσιο της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης στην Ξάνθη. Στην περιοχή της Ξάνθης, το εργοστάσιο της εταιρείας λειτούργησε τελευταία φορά ως μονάδα παραγωγής το 2006, ενώ μετέπειτα προωθήθηκε η τροποποίηση του αντικειμένου εργασιών σε παραγωγή βιοαιθανόλης, εγχείρημα όμως που ποτέ δεν υλοποιήθηκε. Μετά την αποξήλωση του παραγωγικού εξοπλισμού, οι αποθηκευτικοί χώροι και ο εξοπλισμός συσκευασίας χρησιμοποιήθηκαν για τη συσκευασία, αποθήκευση και διαχείριση της παραγωγής των υπόλοιπων εργοστασίων του Ομίλου. Στο τέλος του 2013, οι εναπομείναντες εργαζόμενοι έλαβαν από τη διοίκηση τις υποχρεωτικές τους μεταθέσεις για τα εργοστάσια Πλατέως και Σερρών, με αποτέλεσμα την ολική παύση των δραστηριοτήτων. Εμείς θεωρούμε ότι το εργοστάσιο θα μπορούσε να ξαναλειτουργήσει, εφόσον η ΕΒΖ εξασφαλίσει τη βιωσιμότητά της, στα πλαίσια του συσκευαστηρίου. Αυτό θα τονώσει τόσο την τοπική οικονομία της Ξάνθης αλλά και θα σήμαινε την επανόρθωση των αδικιών από τις προηγούμενες κυβερνήσεις προς τους εργαζομένους και τους τευτλοπαραγωγούς. Για την περιοχή μας είναι πολύ σημαντική η παραγωγή ζαχαρότευτλων, αφού η παύση της λειτουργίας της εταιρείας και των υπολοίπων συνεταιριστικών εργοστασίων αποτέλεσε την βασικότερη αιτία ανεργίας στην περιοχή.
Για μας, κυρίες και κύριοι βουλευτές, η πραγματική ανάπτυξη περνάει μέσα από την παραγωγική ανασυγκρότηση και την στήριξη των εργαζομένων. Η κυβέρνηση, με αυτήν την πρωτοβουλία στηρίζει τον παραγωγικό ιστό της χώρας, τη λειτουργία των δημόσιων και συνεταιριστικώνεπιχειρήσεων, όπως αυτής της ΕΒΖ, οι οποίες στηρίζουν την ελληνική οικονομία στο σύνολό της και μπορούν να αποτελέσουν τη λύση του αναπτυξιακού προβλήματος της χώρας.
