Οξυγόνο στην πνιγερή ατμόσφαιρα της ενιαίας σκέψης. Αυτό ήταν για μένα. Γρήγορα, οι σκέψεις και τα βιβλία του συνδέθηκαν με το ζωντανό αναγνωστικό κοινό της Πόλης- Αγοράς της Ξάνθης, με τους ανθρώπους της αναζήτησης, την ανήσυχη και σκεπτόμενη ζώνη της Πόλης.
Ήρθε σε επαφή με υπαρκτές ανάγκες και νέα ερωτήματα. Στην σκέψη και στον λόγο του δεν υπήρχαν μονόδρομοι. Λειτούργησε λυτρωτικά, ξυπνώντας μας το σωτήριο εμβαθύνειν. Η ερευνητική διαδρομή του με κόπο, πόνο, ιδρώτα και οκάδες μελανιού και χαρτιού, κατόρθωσε να αποτελέσει ένα πραγματικό ταξίδι στην Άνοιξη της Ξάνθης, πολεμώντας την καταχνιά της λήθης. Προσπάθησε και πέτυχε με έναν πιο ελευθεριακό τρόπο να προσφέρει ιδέες και ερεθίσματα, να προτείνει δρόμους, να ανοίξει την βεντάλια του κρατώντας ό,τι ταιριάζει στο δικό του ταμπεραμέντο , πετώντας τα υπόλοιπα, τα περιττά.
Χωρίς προσωπεία, χωρίς καλολογίες, μόνον αυτός, οι χρονιές, οι λέξεις και οι φωτογραφίες. Μια αλάνθαστη μνήμη και μια ατέλειωτη αποθηκευτική ικανότητα τα βάθρα του. Μάχιμος με σκέψη αδογμάτιστη και λόγο ρωμαλέο, ανέβηκε στο άρμα του και αναχώρησε λάμποντας στον ουρανό Της Πόλης Αγοράς Της Ξάνθης.
Με εκτίμηση
Μιχάλης Σπανίδης
Εκδότης- Βιβλιοπώλης
