Εκείνος που συγκινείται μπροστά στο γαλάζιο και άσπρο της σημαίας είναι εθνικιστής; Εκείνος που βγάζει τη γαλανόλευκη στο μπαλκόνι του κατά τις εθνικές επετείους πρέπει να στοχοποιηθεί ως εθνικιστής; Όποιος σταματάει στην πλατεία την ώρα της υποστολής της σημαίας στο μεγάλο ρολόι δεν είναι προοδευτικός; Όποιος ανατριχιάζει ακούγοντας τον εθνικό μας ύμνο, την ώρα που βραβεύεται ένας Έλληνας αθλητής, δεν είναι δημοκράτης; Αντιθέτως, εκείνος που καίει τη σημαία μας χαρακτηρίζεται ως… απελευθερωμένος από τις σκουριασμένες αντιλήψεις; Μήπως μέσα στις σημερινές δυσκολίες χρειάζεται να δούμε τι κοινό έχουμε ως Έλληνες; Γιατί αν δεν έχουμε κοινές αξίες, τότε είναι σίγουρο ότι θα μας εξαφανίσουν ευκολότερα… (Και κάτι τελευταίο όποιος δεν αισθάνεται Θρακιώτης ο δρόμος είναι ανοικτός μπορεί να μαζέψει τα μπογαλάκια του και δρόμο…).
