Σπάνιο είδος βροχών, αυτό της Ξάνθης των τελευταίων εβδομάδων. Η μιά πρωτιά διαδέχεται την άλλη, η οποία κι αυτή δίνει σε ελάχιστο χρόνο τη σειρά της στην επόμενη.
ΣΚΥΤΑΛΟΔΡΟΜΙΑ ΠΡΩΤΕΥΟΝΤΩΝ.
Μία άλλου τύπου σκυταλοδρομία αυτή. Εντελώς νέα. Άκρως συναρπαστική. Προσπαθείς να βρεις λόγια, στίχους να υμνήσεις το κλέος ( δόξα ) των πρωταθλητών, αλλά πριν ακόμα τα διατυπώσεις, άλλοι πρωταθλητές εμφανίζονται. Άνοιξαν οι ουρανοί. Βρέχει πρωτιές στην Ξάνθη.
Η πιό τολμηρή φαντασία, εδώ κάνει στάση. Υποκλίνεται. Η πόλη με τα χίλια χρώματα, η Ξάνθη, η πόλη με τις χίλιες και μιά νύχτες, η Βαγδάτη των καλών εποχών, η χώρα με τις δέκα χιλιάδες λίμνες, η Φινλανδία, όλες οι πόλεις, οι χώρες παραπέμπουν στην Ξάνθη.
Η κυρά της Θράκης ζει μέρες μοναδικού μεγαλείου. Σε όλους τους τομείς. Τον αθλητικό. Τον κοινωνικό. Τον λογοτεχνικό. Τον καλλιτεχνικό. Άν κάπως κάποτε ανακάμψει ελάχιστα έστω και ο οικονομικός, τότε θάχουμε το δίχως άλλο, το δικό μας γαλαξία.
Αιμοδότες, Σκόντα, Κ – 17, 2ο ΕΠΑ.Λ. Μουσικά Σχολεία, όλα τα Σχολεία, Γυμνάσια, Λύκεια, Απόστρατοι Αξιωματικοί, Αστυνομικοί, ανεξάντλητες, ανυπέρβλητες Μητροπολητικές πρωτοβουλίες, εκδόσεων ωκεανός, γαστρονομία, διασκέδαση, κολύμβηση, πάλη, στίβος, Σύλλογοι ζωντανοί όλο το χρόνο, χάνεται ο λογαριασμός.
Έκρηξη κυριολεκτικά, από όλες τις πλευρές.
Σε ένα Δήμο που δεν ξεπερνά τους 60.000 κατοίκους, έρχονται μέρες με διεξαγωγή πέντε – έξι εκδηλώσεων ταυτόχρονα.
Είναι αυτός ο λόγος, ο υπογραμμιστικός της εκτόξευσης σε ύψη στρατοσφαιρικά, το δίχως άλλο, λίαν συντόμως.
Είναι η δικαίωση των λογής- λογής γεννητόρων, εκπαιδευτών- εκπαιδευτικών, που προετοίμασαν το έδαφος, για το σημερινό μεγαλείο. «Είμαστε τυχεροί που ζούμε στην Ξάνθη» λέει συχνά- πυκνά ο Θανάσης Μουσόπουλος, ο κορυφαίος της διανόησης, στη σύγχρονη Θράκη και όχι μόνο. Όλα αυτά, πολλά περισσότερα που δεν αναφέρθηκαν, συνθέτουν ένα μεγαλείο αξεπέραστο.
Ένας άλλου τύπου πολιτισμός, γνήσιος, αυθεντικός, μοναδικός. Σε πείσμα των καιρών. Στη σκιά τεράστιων οικονομικών δυσκολιών, μνημονίων, ατέλειωτης πίκρας, μετανάστευσης, εκπατρισμού των νέων σε βαθμό γενοκτονίας.
Είναι η ακλόνητη πίστη ενός λαού, ο οποίος πέπρωται να μεγαλουργήσει.
«ΘΑΡΣΕΙΝ ΧΡΕΙ. ΤΑΧ ΑΥΡΙΟΝ ΕΣΕΤ ΑΜΕΙΝΟΝ». Θάρρος χρειάζεται. Η επόμενη μέρα θα είναι καλύτερη. Η παρακαταθήκη, οι διδαχές των προγόνων μας.
Στέλιος Αρσενίου
