Άνοιξη! Καταπράσινη φύση, μεγάλες μέρες, φωτεινές, βροχερές, ερωτισμός από όλους τους ζωντανούς οργανισμούς. Ήτανε πρόσφατα ακόμα, το Πάσχα.
Με τα τσουρέκια, τις προετοιμασίες γενικότερα, άφησα το μολύβι, πιάνοντας τα μαχλέπια, τις τούρτες, τις μαρέγκες.
Εμείς οι ζαχαροπλάστες, έχουμε δύο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.
Το πρώτο: Μέρες εορτών δεν αρθρογραφούμε. Τα λέμε προφορικά, ή στην τηλεόραση.
Το δεύτερο: Είμαστε σαν τα υποβρύχια. Κάνουμε κατάδυση πριν τις γιορτές, αναδυόμενοι όταν περάσουν.
Έτσι, με το πέρας των εορτών, βρέθηκα στην παλιά μας πόλη, ξεναγόντας την σύζυγο του πολιτευτή Τέρενς Κουΐκ.
Έμεινε άναυδη και όλο με ρώταγε πώς αυτή η πόλη μετά από τέτοια πρωτόγνωρη ακμή στο μεταίχμιο του 19ου με τον 20ο αιώνα, γνωρίζει πρωτόγνωρη παρακμή.
Πήγαμε από το χώρο του Δικτύου Λόγου και Πράξης, να διαπιστώσει την ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ των μελών του Δικτύου στην παραλυσία, την δημιουργία, παραγωγή πολιτισμού με ανύπαρκτους πόρους, ελάχιστα μέσα.
Εκεί μας περίμενε μία δυσάρεστη διαπίστωση.
Ο ΓΡΥΠΑΣ, το σύμβολο του Δικτύου, ένα μοναδικής αίγλης ψηφιδωτό, έλειπε από τη θέση του.
Μάλλον θα πήγε για να κάνει ΠΑΣΧΑ στο χωριό του, τα Άβδηρα, σκέφτηκα.
Ο Γρύπας κατάγεται από εκεί, ενώ σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε συμβόλιζε την κυριαρχία στον Ουρανό, τη Γή, τη Θάλασσα.
Ο Γρύπας είναι ερωτευμένος με τα Άβδηρα. Κάθε βράδυ πετάει πάνω από τους οικισμούς του Δήμου Αβδήρων, περιπολόντας.
Μιά χελιδόνα, με φωλιά κοντά στο ψηφιδωτό, διάβασε τη σκέψη μου, κάθισε στα ηλεκτροφόρα σύρματα της ΔΕΗ απέναντί μου, τιτιβίζοντας έντονα, σα να ήθελε να μου πει όχι.
Έ, τότε θα ερωτεύτηκε καμμιά πελαργίνα της λέω. Την πήρε και τράβηξαν για την παραλία του Άη – Γιάννη, να της δείξει τα μυστικά του έρωτα.
Όχι, ξανατιτιβίζει η χελιδόνα.
Έ, τότε τρέχει με τα μέλη του συνδυασμού που θα στηρίξει στις εκλογές, λέω στη χελιδόνα. Τον ξέρω καλά, είναι έντονα πολιτικοποιημένος.
Πάλι τιτιβίζει έντονα η χελιδόνα, ποζάροντας στο φακό του κινητού της κυρίας Κουΐκ.
Πές μου καλή μου τί έγινε και θα σου φέρω μιά τούρτα αμαρένα. Να φάτε εσύ, ο άντρας σου, όλα σας τα σόγια, να μείνει και για τα χελιδονάκια που θα φέρετε στον κόσμο.
Η χελιδόνα σήκωσε το αριστερό της φτερό, κάνοντας μισή κυκλική κίνηση.
Στέλιο, τον έκλεψαν, θέλει να μας πεί, μπαίνει στη συζήτηση η Άντα, η κυρία Κουΐκ.
Η χελιδόνα γνέφει συγκαταβατικά το κεφάλι της.
Αύριο, θα σου φέρω την τούρτα που σου έταξα, εσύ να έχεις τα μάτια σου δεκατέσσρα, να μάθεις πού τον πήγαν οι απαγωγείς.
Φύγαμε, για το Λαογραφικό Μουσείο.
Είναι το προσφιλές λάφυρο των απαγωγέων λέω στο δρόμο στην κυρία Κουΐκ.
Πριν από τέσσερα χρόνια, τον απήγαγαν μέχρι και από τη σημαία του Δήμου Αβδήρων.
Περίεργα πράγματα, μονολογεί η Άντα.
Στέλιος Αρσενίου
