Γράφει ο Αθανάσιος Τσακνάκης
Οι κόποι, οι θυσίες, οι σχεδιασμοί και οι επενδύσεις αρκετών ετών εφοδίασαν την πολιτιστική κίνηση τής Ξάνθης μας με έναν σημαντικό εορταστικό θεσμό: το Ξανθιώτικο Καρναβάλι. Αυτός ο θεσμός, πόλος έλξης για χιλιάδες περιηγητές και πανηγυριστές από όλη την Ελλάδα, δεν υπήρξε γέννημα τής τύχης ούτε δώρο εξ ουρανού ούτε παροχή κάποιου φιλάνθρωπου κέντρου εξουσίας. Το Ξανθιώτικο Καρναβάλι, που προβάλλει την πόλη μας σε όλη την Πατρίδα μας και που ενισχύει σημαντικά τα έσοδα τής τοπικής κοινωνίας μας, υπήρξε πολύτιμος καρπός τού πολυετούς μόχθου των κατοίκων τής Ξάνθης, δηλαδή έργο των χεριών και τού μυαλού τής Ξανθιώτισσας και τού Ξανθιώτη.
Ωστόσο, όπως συμβαίνει πάντοτε με κάθε ανθρώπινο δημιούργημα, το Καρναβάλι μας, μετά από μερικά έτη αίγλης, ανόδου και επιτυχιών, άρχισε να δοκιμάζει ένα είδος φθοράς και κάμψης, για τις οποίες, είτε θέλουμε να το παραδεχτούμε είτε όχι, εμείς φέρουμε ολόκληρη την ευθύνη. Η αρχή μιας επάξιας ανάκαμψης, βέβαια, βρίσκεται πάντοτε στα χέρια και στο μυαλό μας, αρκεί να αποδεχτούμε (και αυτό δεν αποτελεί ντροπή) την παραπάνω ευθύνη μας και να αποφασίσουμε να ανανεώσουμε το θεσμό μας. Κάθε ανανέωση, όμως, προκειμένου να είναι ουσιαστική και όχι επιφανειακή, προϋποθέτει τις ανάλογες θυσίες και τους κατάλληλους κόπους, γιατί αλλιώς καταλήγει σε μία ανωφελή και απογοητευτική οφθαλμαπάτη.
Μία μικρή, αλλά επιμελημένη έρευνα, κατάφερε να φέρει στο φως μερικές από εκείνες τις αιτίες, για τις οποίες το περσινό Ξανθιώτικο Καρναβάλι δεν ήταν επαρκώς ικανοποιητικό για έναν σημαντικό αριθμό επισκεπτών τής πόλης μας. Παραθέτουμε στην συνέχεια αυτές τις αιτίες, με μοναδικό στόχο να προλάβουμε το κακό στην αρχή του και να το χτυπήσουμε στην ρίζα του, επειδή θα ήταν ιδιαίτερα οδυνηρή μία μελλοντική διαπίστωση περί πλήρους κατάρρευσης τού μεγάλου εορταστικού θεσμού μας:
1. Η ξαφνική και αλματώδης άνοδος των τιμών (κατά την διάρκεια των εορτασμών) στα εμφιαλωμένα νερά, στα ποτά και στους καφέδες υπήρξε σκανδαλώδης και προκλητική.
2. Η ελεύθερη δράση των αδέσποτων σκύλων στους δρόμους και στα στενά τής πόλης μας υπήρξε επικίνδυνη και απαράδεκτη.
3. Τα φαινόμενα κατάχρησης αλκοολούχων ποτών, μέθης και εμετού στα πάρκα ήταν αποκρουστικά και βάρβαρα.
4. Η κατάληψη των δημόσιων χώρων (κυρίως των πεζοδρομίων) από αυτοκίνητα, μηχανάκια, καρέκλες και τραπεζάκια έδιναν στην Ξάνθη την εικόνα τριτοκοσμικής κωμόπολης.
5. Η παρέλαση των καρναβαλιστών με πλαστικά μπουκάλια στα χέρια, γεμάτα από αξιοθρήνητα μείγματα αναψυκτικών και αλκοολούχων ποτών, στερούσε από την γιορτή μας τον αυθορμητισμό και το υγιές ξεφάντωμα.
Εάν μοναδικός σκοπός των καρναβαλικών εορτασμών μας είναι η οικονομική εκμετάλλευση όσων επιθυμούν να ξεδώσουν (επειδή μια ζωή ενδίδουν) ή να ξεσπάσουν (επειδή μια ζωή κολλάνε) ή να ξεφύγουν (επειδή μια ζωή τους κυνηγούν), τότε καλά βαδίζουμε όπως βαδίζουμε, αλλά παρακάτω υπάρχει αδιέξοδο. Εάν, πάλι, επιθυμούμε ένα γνήσιο Ξανθιώτικο Καρναβάλι, γεμάτο ζωντάνια, φιλοξενία, χαρά, τραγούδι, χορό και φιλία, τότε ας το ξανά αναστήσουμε από την αρχή, σαν να ξεκινούμε φέτος, σαν να είναι η πρώτη φορά, σαν να θέλουμε να δείξουμε σε όλους τους επισκέπτες μας τον καλύτερο εαυτό μας, όπως παλιά, όπως κάποτε, όπως πρώτα… Καλή Αποκριά!
