Άρθρο του Δημήτρη Κωνσταντάρα
Μπορεί να είναι ελαφρώς …χιουμοριστικό το όνομα της ομάδας που αποφάσισε να πολεμήσει τα αντικαπνιστικά μέτρα και το νόμο- τουλάχιστον για τα «κομμάτια» που αφορούν τον περιορισμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων , των Δικαιωμάτων του Πολίτη και την αλαζονική αυθαιρεσία στην επιβολή του νόμου- αλλά η αντίδραση ήταν αναμενόμενη.
Η ομάδα αυτή- κάποιοι μιλούν για «κόμμα» και κάποιοι για «οργάνωση»- που είναι οι «Καπνιστικές Ομάδες για την Τέχνη και την Εικαστική Συγκρότηση» με τα αρχικά να μας δίνουν τη λέξη…Κ.Ο.Τ.Ε.Σ.- προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας, στρεφόμενη κατά της απόφασης απαγόρευσης του καπνίσματος.
Στην προσφυγή τους, οι άνθρωποι αυτοί που δεν ξέρω αν είναι λίγοι ή πολλοί, ξέρω όμως ότι εκφράζουν ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΥΣ, υποστηρίζουν ότι η απαγόρευση του καπνίσματος είναι αντίθετη με διατάξεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) και του Συντάγματος, αλλά ταυτόχρονα είναι και παράνομη.
Και μπορεί ο υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος που μισεί στην κυριολεξία το τσιγάρο και τους καπνιστές να λέει με κάθε σοβαρότητα ότι « περισσότερο κινδυνεύουν οι Έλληνες από το κάπνισμα παρά από τη γρίπη», προκαλώντας μια ελαφρά θυμηδία, οι Κ.Ο.Τ.Ε.Σ. όμως, δεν είναι…μόνες τους.
Στο Ανώτατο Δικαστήριο προσέφυγαν επίσης η Εταιρεία «Κοοπερατίβα Εικαστικού θεάματος και Ακροάματος», μεμονωμένοι ζωγράφοι, δημοσιογράφοι και ηθοποιοί αλλά και ο …υπεύθυνος ενός κυλικείου σε πολυδύναμο εικαστικό διατηρητέο κτίριο στην Αθήνα.
Οι πολίτες αυτοί, που κάθε μέρα γίνονται και περισσότεροι, χωρίς να υποστηρίζουν ότι το τσιγάρο ΔΕΝ κάνει κακό στην υγεία, ισχυρίζονται ότι έχουν άρρηκτα συνδέσει το τσιγάρο με τον τρόπο ζωής και την κοσμοαντίληψή τους και έχουν αποδεχτεί τους κινδύνους.
Οι ισχυρισμοί αυτοί είναι και πολύ σοβαροί και πολύ «ανθρώπινοι». Θα μπορούσε κανείς να τους επεκτείνει πολύ περισσότερο, με συγκρίσεις της «ζημιάς» από τη ρύπανση και μόλυνση του περιβάλλοντος από τις βιομηχανίες με τη «ζημιά» από το τσιγάρο, με συγκρίσεις για τη «ζημιά» από το ποτό, την κακή ποιότητα τροφής και την ύπαρξη ανεξέλεγκτων «χωματερών», με συγκρίσεις από τη «ζημιά» που προήλθε από το Τσέρνομπιλ, τη «ζημιά» από το μόλυβδο, τη ζημιά από τα κινητά τηλέφωνα και την τηλεόραση, μέχρι και τη «ζημιά» από τα κακοκατασκευασμένα πεζοδρόμια.
Και φυσικά, πάνω από τα «εγχώρια» Δικαστήρια, υπάρχουν και τα Διεθνή. Τα οποία πολύ αμφιβάλλω αν θα πεισθούν από τον κ. Αβραμόπουλο και τους καθηγητάδες του, εάν τα αιτήματα που θα υποβληθούν ΔΕΝ θα αφορούν τη νομιμοποίηση του καπνίσματος αλλά θα θίγουν την ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ύπαρξης χωριστών χώρων για καπνιστές ΠΑΝΤΟΥ.
