Η ΑΟΖ είναι πρώτα απ όλα ένα δικαίωμα
Γράφει ο Ν. Λυγερός
Η δύναμη της ΑΟΖ δεν είναι μόνο και μόνο το υπέδαφος, ούτε μόνο και μόνο τα κοιτάσματά της. Αυτά την ενισχύουν, αλλά δεν είναι η οντότητά της. Η ΑΟΖ είναι πρώτα απ’ όλα ένα δικαίωμα. Ένα δικαίωμα που δεν κατέχεις εξαρχής και πρέπει πρώτα να θεσπίσεις για να μπορέσεις να το χρησιμοποιήσεις για το λαό σου, για την πατρίδα. Εξαρτάται, λοιπόν, από τα θέλω σου, αφού δεν το έχεις, αν δεν το ζητήσεις. Η ΑΟΖ σου δίνει δυνατότητες που δεν σου προσφέρει καμιά άλλη έννοια που προβλέπει το Δίκαιο της Θάλασσας. Κατά συνέπεια αν δεν τη θέλεις, δεν θα την έχεις ό,τι και να πεις. Η ΑΟΖ δεν είναι μια ελπίδα. Δεν έχουμε ανάγκη από ελπίδες. Είμαστε ελεύθεροι γιατί δεν φοβόμαστε τίποτα. Η ΑΟΖ δεν είναι τέχνασμα, αλλά μια πραγματικότητα, η επόμενη.
Δεν προϋποθέτει τίποτα από εμάς η θέσπιση, διότι γίνεται πάντα μονομερώς και δεν υπάρχει άλλη διαδικασία. Η θέσπιση της ΑΟΖ δεν αφορά περιοχές, είναι απλώς μια νομική πράξη. Η οριοθέτηση της ΑΟΖ αποκτά νόημα μόνο όταν υπάρχει επικάλυψη και σε αυτήν την περίπτωση ορίζεται σε πλαίσιο διμερών σχέσεων. Κατά συνέπεια η οριοθέτηση γίνεται πραγματικότητα μόνο και μόνο αν τα δύο κράτη συμφωνούν. Δεν υπάρχει ποτέ μονομερής καταγγελία. Η ΑΟΖ δεν είναι μια νέα μόδα, υπάρχει εδώ και δεκαετίες, απλώς τώρα ήρθε η ώρα της υλοποίησης. Διότι τώρα ο καθένας είναι ενημερωμένος για τις ιδιότητές της. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τη μεγαλύτερη ΑΟΖ του κόσμου λόγω των νησιών της και για τον ίδιο λόγο η Ελλάδα έχει τη δεύτερη μεγαλύτερη ΑΟΖ της Μεσογείου. Η τοποθεσία της ελληνικής ΑΟΖ δίνει στην Ελλάδα προδιαγραφές γεωστρατηγικής και γεωοικονομίας. Με άλλα λόγια η γεωπολιτική της Ελλάδας αποκτά μια ουσιαστική σημασία λόγω της υψηλής στρατηγικής. Όλο αυτό το πλαίσιο γίνεται ένα πεδίο δράσης και για το θέμα των υδρογονανθράκων λόγω των αναμενόμενων αποθεμάτων της πατρίδας μας που συνδυάζονται και με τα αποθέματα της Κύπρου.
Για αυτό το λόγο έχουμε προχωρήσει στο EuroAsia Interconnector αλλά και στο θέμα του αγωγού φυσικού αερίου. Μάλιστα έχουμε ήδη υποβάλει αυτά τα σχέδια στην Ευρωπαϊκή Ένωση και έχουν ήδη περάσει τα πρώτα στάδια. Με αυτόν τον τρόπο η ελληνική ΑΟΖ μπορεί να δημιουργήσει την απαραίτητη ανάκαμψη για να έχει νόημα η ανάπτυξη. Αλλιώς, δίχως την ελληνική ΑΟΖ τα μέτρα της οικονομίας παραμένουν μέτρα εξοικονόμησης που δεν προσφέρουν δυνατότητες για μεγάλες επενδύσεις. Η ελληνική ΑΟΖ επιτρέπει επιπλέον να σώσουμε τη Θράκη και την Ανατολική Μακεδονία από τη λέπρα του χρυσού, αφού μας επιτρέπει στρατηγικά να αποφύγουμε μια βάρβαρη εκμετάλλευση που θα καταστρέψει οριστικά το περιβάλλον. Η ελληνική ΑΟΖ δίνει, επίσης, την ανθεκτικότητα για να μην υποστούμε το κόστος των απαράδεκτων οικονομικών ζωνών που θέλουν να καταπατήσουν το ευρωπαϊκό κεκτημένο αλλά και τα ανθρώπινα δικαιώματα των εργατών. Για όλους αυτούς τους λόγους, αλλά και για άλλες δυνατότητες που αφορούν καθαρά τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, παλεύουμε για τη θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ. Όσοι δεν το έχουν καταλάβει ακόμα ας μελετήσουν το Δίκαιο της Θάλασσας και τα χαρακτηριστικά της ΑΟΖ για να κατανοήσουν τώρα που θα υλοποιήσουμε το όραμά μας την αξία του απέραντου γαλάζιου.
Στρατηγικά ενεργειακά αποθέματα νότια της Κρήτης
Ν. Λυγερός, Α. Φώσκολος
Με τα επιστημονικά αποτελέσματα που γνωρίζουμε για την περιοχή που βρίσκεται νότια της Κρήτης και ανήκουν στην ελληνική ΑΟΖ, μπορούμε να μιλήσουμε για στρατηγικά ενεργειακά αποθέματα. Πιο συγκεκριμένα, έχουμε την τεκμηριωμένη ύπαρξη της Μεσογειακής Ράχης με πρίσματα επαύξησης και αυτά αποτελούν ουσιαστικά γεωλογικές παγίδες, όπου πρέπει να έχουν εγκλωβιστεί υδρογονάνθρακες. Με τέτοιου τύπου συνθήκες έχουν βρεθεί τεράστια κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην Καραϊβική (Τρινιντάντ και Βενεζουέλα), στη Ινδονησία (Δυτικό Τιμόρ), στο Μιανμάρ (νήσοι Ιραουάντι – Ανταμάν – Νικομπάρ). Έχει μεγάλη σημασία να συνδυάσουμε αυτό το γεγονός με την τεκμηριωμένη ύπαρξη καλύμματος πάνω από την Μεσογειακή Ράχη.
Πρόκειται για τους εβαπορίτες του Μεσσηνίου. Αφού επιπλέον υπάρχουν μεγάλα πάχη ιζημάτων νότια της Κρήτης, αλλά και άφθονη οργανική ουσία που παράγει φυσικό αέριο ή πετρέλαιο. Αυτή η καθαρά γεωλογική προσέγγιση έρχεται να ενισχύσει τα δεδομένα της αναλογικής γεωλογίας, αλλά και των σεισμικών δεδομένων που αναλύει η νορβηγική εταιρεία PGS. Βέβαια προς το παρόν η έρευνα γίνεται με τετράγωνα 40 επί 40 χιλιόμετρα και σίγουρα θα πρέπει να γίνει και μια πιο πυκνή έρευνα από τις εταιρείες που θα είναι υποψήφιες στους γύρους αδειοδότησης που θα εκδώσει η Ελλάδα στο μέλλον. Σε κάθε περίπτωση όμως βλέπουμε ήδη στοιχεία γεωστρατηγικής και γεωοικονομίας που αλλάζουν τα δεδομένα που γνωρίζαμε τόσα χρόνια. Τώρα είναι μόνο η αρχή για μας. Κάθε μέρα τα δεδομένα της ελληνικής ΑΟΖ, ισχυροποιούν τις θέσεις ακόμα και αν βρισκόμαστε στο στάδιο του de facto, πριν περάσουμε στο στάδιο του de jure. Τώρα πια δεν έχουμε μόνο την υπογραφή μας του 1982 και το Νόμο του 1995.
Οι νέες μας κινήσεις είναι εποικοδομητικές, έχουν μια δυναμική που χτίζεται πάνω στα γεωλογικά δεδομένα. Διότι αυτά είναι τα θεμέλια του απέραντου γαλάζιου. Έχουμε ξεφύγει από την παθητική στάση που μας καταπιέζει, διότι δεν έδινε καμιά προοπτική. Η ΑΟΖ έχει την ικανότητα να προσφέρει ανάκαμψη και κατά συνέπεια την ανάπτυξη. Η ελληνική ΑΟΖ όμως επιτρέπει και αλλαγές σε τακτικό επίπεδο. Είναι λοιπόν θέμα της πολιτικής βούλησης να υλοποιήσουμε το όραμά μας. Διότι πρέπει να αντιληφθούμε ότι στο Ιόνιο θα μπορούσαμε ήδη να κάνουμε επαφές με την Ιταλία για το κοίτασμα Πύρρος που βρίσκεται ακριβώς πάνω στην οριοθέτηση του 1977 μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας. Δεν υπάρχει κανένας ουσιαστικός λόγος να καθυστερούμε σε αυτό το σημείο, όπου τα δεδομένα της εταιρείας PGS είναι πιο πυκνά, αφού αφορούν τετράγωνα 10 επί 10 χιλιόμετρα . Πρέπει λοιπόν να συνδυάσουμε όλα αυτά τα δεδομένα μέσω της υψηλής στρατηγικής της ελληνικής ΑΟΖ, για να αναπτύξουμε ένα στρατηγικό σχεδιασμό που να είναι συμβατός και με άλλους τομείς της Ελλάδας. Διότι η ελληνική ΑΟΖ έχει την ικανότητα να μας επιτρέπει να αντισταθούμε σε άλλες επιθέσεις, όπως είναι η βάρβαρη εκμετάλλευση του χρυσού και των ειδικών ζωνών που προσπαθούν να καταπατήσουν την Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη μας.
