Ανήκω στην κατηγορία των ενεργών σχολιαστών που πείστηκαν από τις διαβεβαιώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη και των περί αυτόν συνεργατών και πολιτικών σχολιαστών για το χρόνο των εκλογών. Και «βάζοντας κάτω» την όποια εμπειρία μου και-κυρίως- τη λογική των πραγμάτων, επέμενα επί μήνες ( έγραψα και άρθρα) ότι δεν πρόκειται να έχουμε πρόωρες εκλογές. Στοίχημα δεν έβαζα γιατί μία φορά που έβαλα επιμένοντας ότι δεν θα έχουμε πρόωρες, το καλοκαίρι του 2007 επί Καραμανλή, έπεσα έξω. Όπως έπεσε έξω στη λογική του και ο Καραμανλής και παρά λίγο να τις χάσει τις πρόωρες αφού πήγε στις κάλπες με 165 έδρες και «βγήκε» με 152. Και οι 13 «χαμένες» είχαν πάει στον Καρατζαφέρη και τον Αλαβάνο.
Ωστόσο επέμενα ότι στη σημερινή συγκυρία, ο Μητσοτάκης δεν χρειαζόταν πρόωρες και ότι ο πρόσθετος χρόνος μέχρι το 2023 θα λειτουργούσε υπέρ του. Και ξαφνικά, μας ήρθε «ταμπλάς» μ εκείνο το πρόσφατο : «Πρόθεση μου να εξαντλήσω την 4ετία, αλλά…».
«Αλλά τι;» σκέφτηκα. Άλλαξαν τα δεδομένα; Συνέβη κάτι που δεν το μάθαμε; Υπάρχει κάποια μυστική δημοσκόπηση που τον δείχνει χαμηλά; Πείστηκε από τους «περί αυτόν αμφιβάλλοντες» ; Ή αποφάσισε να αποκτήσει και μια «πισινή»;
Άραγε γι αυτό άρχισαν οι διαρροές για τα ψηφοδέλτια; Και οι περιοδείες ευελπιστούντων και ανησυχούντων υποψηφίων; Και οι δηλώσεις περί «νέου αίματος» που θα ενίσχυε τα ψηφοδέλτια; Και τα νέα ονόματα που είχαν «κλειδώσει» τη συμμετοχή τους; Αλλά η γενική κατάσταση είναι αρκετά σοβαρή και αρκετά κρίσιμη ώστε να ξεχάσουμε τους μεγάλους κινδύνους, κυρίως τους απότοκους του πολέμου στην Ουκρανία και της Τουρκικής επιθετικότητας και ν αρχίσουμε να συζητάμε για νέους υποψήφιους, κυρίως προερχόμενους από τον κομματικό «σωλήνα» που επιδιώκουν κάποιαν αναγνωρισιμότητα.
Η λέξη «αλλά» και η λέξη «πρόθεση» που τόσο αιφνιδίως προστέθηκαν στην κατ επανάληψη κατατεθείσα δήλωση του πρωθυπουργού «Οι επόμενες εκλογές θα γίνουν όταν εξαντληθεί η τετραετία», ήταν και η αφορμή που οι περισσότεροι «αρνητές των πρόωρων εκλογών» αρχίσαμε να αμφιβάλλουμε για τις πραγματικές του προθέσεις. Μα η Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη των 158 βουλευτών δεν έχει την άνεση και την πολυτέλεια της Νέας Δημοκρατίας των 165 βουλευτών του Καραμανλή να ΧΑΣΕΙ 12-13 βουλευτές. Αν ο Μητσοτάκης αμφιβάλλει για τη δυνατότητά του να κερδίσει έστω με 151 έδρες τις πρόωρες εκλογές, τότε γιατί αυτό το αμφίσημο «αλλά» στη δήλωσή του; Κι αν θέλει να τις κερδίσει, πόσους βουλευτές του που δεν τους «πολυπιστεύει» θα αντικαταστήσει και με ποιους άραγε;
Ταπεινή μου γνώμη και κλείνω : Μια κυβέρνηση που αμφιβάλλει για το εάν θα της κάνει καλό ο χρόνος μέχρι τη λήξη της θητείας της και αντιμετωπίζει με ανησυχία τη δυνατότητά της να κερδίσει τις πρόωρες, δεν κάνει πρόωρες. Κοιτάζει να εκμεταλλευτεί όσο καλύτερα μπορεί το χρόνο που έχει μέχρι τη λήξη της θητείας της ώστε να πάρει τότε «με το σπαθί της» την αυτοδυναμία.
Εκτός κι αν…. εκτός κι αν υπολογίζει σε κάποια συμμαχία. Αλλά αυτά, εμείς δεν μπορούμε να τα ξέρουμε. Μπορούμε απλώς να τα φανταζόμαστε.
