Του Μανώλη Σ. Χούμα
Η Ακρόπολη της βυζαντινής Ξάνθειας αναμένει σιωπηρά και υπομονετικά την ανάστασή της, όμως η υλοποίηση ενός τέτοιου σοβαρού και πολυδάπανου έργου, ξεφεύγει απ’ τα στενά οικονομικά πλαίσια της τοπικής κοινωνίας και χτυπάει την πόρτα της Ελληνικής Πολιτείας.
Μια ανάσταση που θα επιβεβαιώσει την μακραίωνη ελληνικότητα του τόπου και που θα εκτοξεύσει στα ύψη το τουριστικό κεφάλαιο της πόλης.
Η Ξάνθη είναι μια απ’ τις λίγες πόλεις της Ελλάδας, που το εγκαταλελειμμένο Κάστρο της έχει αφεθεί στην τύχη του φθοροποιού χρόνου.
Το Υπουργείο Πολιτισμού οφείλει να ενεργοποιηθεί και να δράσει, πριν πέσουν οι «τίτλοι τέλους» και σφραγίσουν τον οριστικό αφανισμό του Κάστρου.
Είμαστε στην κύρια κοίτη του Κόσσινθου και πίσω απ’ το ορθόκλαδο κυπαρίσσι βλέπουμε τη νότια πλευρά των παλιών Σφαγείων (μέχρι το 1930) της Ξάνθης.
Δεξιά των Σφαγείων, όπως κοιτάμε την εικόνα, διακρίνεται το δυτικό τμήμα της 2ης ξύλινης γέφυρας Σαμακώβ του Κόσσινθου πάνω σε λίθινα βάθρα.
Επειδή η επιστολική κάρτα γράφτηκε το 1914, την περίοδο της ενσωμάτωσης της Ξάνθης στη Βουλγαρία 1913-19, αυτό επιβεβαιώνει περίτρανα πως η 1η ξύλινη γέφυρα της περιοχής των Μυλαγωνίων, καταστράφηκε το 1913 ύστερα από ακραία νεροποντή.
Στο βάθος το μαγευτικό Καβάκι και η Ακρόπολη (Αχριάν μαχαλάς) της σύγχρονης Ξάνθης.
Ψηλά διακρίνεται η τότε οδός Φιλιππουπόλεως, που οδηγούσε στο μεγάλο αστικό κέντρο της Θράκης (Ξάνθη – Εχίνος – Πασμακλή – Φιλιππούπολη).
Ακολουθούν ο οπισθότυπος της κάρτας, που βρέθηκε στη Βουλγαρία και μια φωτογραφία της βορεινής πλευράς του Κάστρου.
Διαστάσεις 14 x 8.8 εκ.
Απρίλιος 2022 – ΜΣΧ.
