Κάθε χρόνο τέτοια μέρα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατακλύζονται από δηλώσεις, μηνύματα, ομιλίες, αφιερώματα και εκπομπές με θέμα την ΒΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ.
Γίνεται μεγάλη κινητοποίηση και «θόρυβος» για την ευαισθητοποίηση ενάντια στην βία κατά των γυναικών και κοριτσιών. Από την αρχή του 2021 μέχρι σήμερα 13 γυναίκες έχουν χάσει την ζωή τους από το χέρι του συζύγου ή του συντρόφου τους.
Με συζητήσεις, αφίσες, εικόνες και videos όλες και όλοι μιλούν και προβάλλουν το ζήτημα. Και πράττουν ορθώς!
Τι γίνεται όμως τις υπόλοιπες μη επετειακές ημέρες; Τις ημέρες που υπάρχει «ησυχία» για το θέμα; Τις στιγμές που η βία δεν βρίσκεται στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, δεν βρίσκεται ως ρεπορτάζ στις ειδήσεις ή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης; Δεν απασχολεί την επικαιρότητα;
Δεν υπάρχει βία ή μήπως ελλοχεύει;
Ας αναρωτηθούμε ΠΟΣΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ:
- Δεν μιλούν για την βία που υφίστανται;
- Έχουν δώσει στον εαυτό τους την υπόσχεση ότι «ήταν η τελευταία φορά που το ανέχονται» και που ποτέ δεν την κράτησαν;
- Διακρίνουν την σεξουαλική παρενόχληση που έχουν υποστεί στο εργασιακό ή άλλο περιβάλλον;
- Καταλαβαίνουν πως όταν είπαν ΟΧΙ, η σεξουαλική πράξη που έγινε χωρίς την συναίνεσή τους ήταν βιασμός;
- Γνωρίζουν πως η λεκτική και η ψυχολογική βία ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ ΒΙΑ;
- Νιώθουν τύψεις που ο «άλλος» τις φώναξε;
- Δεν μπορούν να πουν «όχι» ή την γνώμη τους γιατί φοβούνται τον ξυλοδαρμό ή την τιμωρία;
- Παραδέχθηκαν έστω και μια φορά στην ζωή τους ότι «Μου άξιζε γιατί τον προκάλεσα»;
- Δεν φεύγουν γιατί τον λυπούνται, αλλά και επειδή αυτός δείχνει πρόσκαιρα μετανιωμένος και τις παρακαλεί για συγχώρεση;
- Έχουν νιώσει πως κινδυνεύει η ζωή τους από τον «σύντροφο»
- Έχουν το θάρρος να ζητήσουν βοήθεια;
Είναι πολλές, είμαστε πολλές κι ας είμαστε σιωπηλές….
Το Κράτος, ο Δήμος πρέπει να είναι, δίπλα στην κάθε γυναίκα που υφίσταται κακοποιητική συμπεριφορά. Να γνωρίζει η καθεμιά ότι υπάρχουν υποστηρικτικές δομές και υπηρεσίες όπου μπορεί να απευθυνθεί.
Και ο καθένας, η καθεμιά, ας παρακινήσουμε μία φίλη, μια συγγενή, γνωστή ή γειτόνισσα που κακοποιείται να ζητήσει βοήθεια.
Και το πιο σημαντικό: να μεγαλώνουμε και να εκπαιδεύουμε πολίτες που θα σέβονται το δικαίωμα της επιλογής στον καθένα και στην καθεμία. Πολίτες που δεν θα θεωρούν κτήμα τους τον/την σύντροφό τους.
Ας πούμε δυνατά και με θάρρος:
ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΒΙΑ !
ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ!!
ΠΑΣΕ ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΣΙΩΠΗ!
ΖΗΤΑ ΒΟΗΘΕΙΑ!
Κάλεσε τη γραμμή SOS στο 15900
